Το Πρωτόκολλο της Κερκύρας στη Σύγχρονη πραγματικότητα

Γράφει ο
Δρ. Θαλής Μυλωνάς

Η διαχείριση  [των Κυβερνητικών παραγόντων],  των τελευταίων τραγικών γεγονότων  στη Βόρειο Ήπειρο, με τη δολοφονία του Κων/νου Κατσίφα, αποδεικνύει για άλλη μια φορά, πόσο άσχετοι, ανίκανοι, αδιάβαστοι και επικίνδυνοι, για τα εθνικά μας συμφέροντα,   είναι οι κυβερνώντες σήμερα τη χώρα μας.

Κατόπιν τούτου και εν συνεχεία του άρθρου μου, για  το Βορειοηπειρωτικό Πρόβλημα,   που αποτελεί ιερό και απαράγραπτο δικαίωμα της Ελλάδας, όπως  είχε διακηρύξει ο Γεώργιος Παπανδρέου –ο Πρωθυπουργός της Απελευθέρωσης- φέρνω  σήμερα στη δημοσιότητα και αναλύω, για την ενημέρωση του  Ελληνικού λαού ,  το Πρωτόκολλο της Κερκύρας, που διέπει και κατοχυρώνει το   Αυτονομικό  καθεστώς  της Εθνικής μας  μειονότητας, που υπογράφτηκε μετά τον νικηφόρο Αγώνα των Βορειοηπειρωτών..
Το Πρωτόκολλο της Κερκύρας, είναι μία πολυμελής διεθνής
συμφωνία, η οποία προέκυψε μετά από τους σκληρούς και νικηφόρους αγώνες των Βορειοηπειρωτών και την ανακήρυξη της Αυτονομία του, που ανάγκασε τις Ευρωπαϊκές Δυνάμεις[1] και τη Διεθνή Επιτροπή Ελέγχου που συγκροτήθηκε από τους Προξένους των Μεγ. Δυνάμεων, μαζί με τους εκπροσώπους  της Αλβανίας[2], και των Βορειοηπειρωτών να  το υπογράψουν στις  17 Μαΐου 1914 στην Κέρκυρα.
Το Πρωτόκολλο της Κερκύρας, κατά την  γνώμη μου,  είναι έγκυρο και ισχυρό ακόμη και σήμερα και τούτο γιατί μια πολυμελής  διεθνή  συμφωνία  για να καταργηθεί,  σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, πρέπει να συντρέξουν οι κάτωθι προϋποθέσεις. 1] Να έχει υπάρξει νεώτερη συμφωνία, που να την τροποποιεί η να την καταργεί. 2] Να  έχει συντελεστεί  η πλήρωση όρου η προθεσμίας,  μετά την πάροδο της οποίας  να  επέρχεται η  λήξη της,  πλην όμως κάτι τέτοιο δεν προβλέφθηκε, ούτε υπήρξε.  3] Να υπάρχει πρόβλεψη για ημερομηνία λήξεώς της, πράγμα που θα ήταν αδύνατο να  υπάρξει, αφού αναφέρεται σε ανθρώπινα δικαιώματα και 4]  Να υπήρξε νόμιμη  καταγγελία, προς ένα  έκαστο των υπογραψάντων μελών  και  σχετική Απόφασή τους, περί  της  εγκυρότητάς της η όχι  και αναγγελία της στην  ΚΤΕ και σήμερα στον   ΟΗΕ, που είναι ο διάδοχός της ,γεγονός το οποίο δεν προϋπήρξε κτλ.
Η Αλβανία με την υπογραφή και αποδοχή της  του  Πρωτοκόλλου  της Κερκύρας, ανέλαβε διεθνείς νομικές  υποχρεώσεις και εγγυήθηκε  το σεβασμό και την εφαρμογή τους, σύμφωνα με τους  διεθνείς συμβατικούς και  εθιμικούς  κανόνες  [pacta sunt servanda].
Το πρωτόκολλο της Κερκύρας προβλέπει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες  της  Ελληνικής μειονότητας στην Βόρειο Ήπειρο και μάλιστα  των δύο μεσημβρινών Νομών στους οποίους υπάγονται οι επαρχίες, Αγίων Σαράντα,  Δέλβινου,  Αργυροκάστρου, Τεπελενίου, Πρεμετής, Πωγωνίου, Λεσβικίου,  Ερσέκας κτλ. για τις οποίες προβλέπεται τοπική αυτοδιοίκηση και  οργάνωση της περιοχής κατ’ αναλογία του πληθυσμού,  ελεύθερη άσκηση της ορθόδοξης θρησκευτικής πίστεως, την αναγνώριση   της  Ελληνικής γλώσσας ως επίσημης , διατήρηση των Ελληνικών Κοινοτήτων, των Ιδρυμάτων τους και της περιουσίας τους, ελεύθερη εκπαίδευση με  ιδιωτικά σχολεία, στα οποία η διδασκαλία θα γίνονταν  αποκλειστικά στην ελληνική γλώσσα, συγκρότηση τοπικής χωροφυλακής από τον αυτόχθονα ελληνικό πληθυσμό,   τελωνεία, δικαιοσύνη  κτλ. που όλα μαζί τα δικαιώματα αυτά,  συνθέτουν το καθεστώς της Αυτονομίας, την  οποία εγγυήθηκαν και οι Δυνάμεις που ίδρυσαν την Αλβανία στη Συνδιάσκεψη του Λονδίνου[3], σύμφωνα με το άρθρο 13 του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας . (δηλ. η Γερμανία, η Τουρκία, η Αυστρία, η Ουγγαρία, η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία και η Ιρλανδία και η Ρωσία).
Η Αλβανία επίσης, προκειμένου να γίνει μέλος της  Κοινωνίας των Εθνών, στις 2/10/1922, προέβη ενώπιον της Γεν. Συνελεύσεώς της  σε Δήλωση, με την οποία ανέλαβε την διεθνή υποχρέωση και εγγυήθηκε να σεβαστεί και να διασφαλίσει, τα μειονοτικά δικαιώματα της Ελληνικής μειονότητας, σύμφωνα με το άρθρο 1ο της Δήλωσής της, το οποίο ορίζει ότι : «Αι εν τη παρούσει [ δηλ. στην παρούσα Δήλωση ] περιεχόμεναι διατάξεις  θέλουσι  αναγνωριστεί ως θεμελιώδεις νόμοι εν Αλβανία και ότι ουδείς νόμος, ουδείς κανονισμός, ουδεμία επίσημος ενέργεια θα είναι εις  σύγκρουσιν  προς τας διατάξεις ταύτας και ούτε θα υπερισχύσωσι  τούτων, ούτε τώρα ούτε εις το μέλλον». Δηλ. η υποχρέωση αυτή της Αλβανίας έχει  επαυξημένη  διεθνή νομική  ισχύ, δηλ. είναι υποχρεωτικής εφαρμογής jus gogens και υπερισχύει έναντι οιουδήποτε εσωτερικού Νόμου η Κανόνα της Αλβανίας, ακόμη και του Συν/τός της.
Ως εκ τούτου, π.χ. ο Νόμος της Αλβανίας, για διοικητικές και εδαφικές μεταρρυθμίσεις, ελέγχεται ως παράνομος , στις προβλέψεις του εκείνες ,που έρχονται σε  αντίθεση με τις εγγυημένες προβλέψεις του Πρωτοκόλλου , που υπερισχύουν  έναντι όλων των Νόμων  ακόμη και του Συν/τος της Αλβανίας, σύμφωνα με το άρθρο   [1] της Δήλωσης  της Ενώπιον της ΚΤΕ και σήμερα ενώπιον του ΟΗΕ.
Η Δήλωση αυτή της Αλβανίας ενώπιον της ΚΤΕ , εκτός του ότι περιελάμβανε ομοίως, πολιτικά, θρησκευτικά, αστικά και γλωσσικά δικαιώματα της Ελληνικής μειονότητας, τα οποία μαζί με το Πρωτόκολλο της Κερκύρας διεύρυναν   και ολοκλήρωναν την προστασία της, όριζε στο άρθρο 7 αυτής ότι΄. < Εν περιπτώσει διχογνωμίας εις ζητήματα νομικά ή πραγματικά  αφορώντα  εις τα άρθρα ταύτα, μεταξύ της Αλβανίας και μιας οιασδήποτε των Δυνάμεων, μέλους της ΚΤΕ , θα έχει διεθνή χαρακτήρα και θα υποβάλλεται, εάν το ζητήσει το έτερον μέρος, εις το Διαρκές Δικαστήριο Διεθνούς Δικαιοσύνης >, δηλ. σήμερα στο Δ.Δ. της Χάγης.
Οι ανωτέρω υποχρεώσεις της Αλβανίας απέναντι στην ΚΤΕ θα πρέπει να πούμε ότι εκχωρήθηκαν  στον ΟΗΕ, σύμφωνα με την από το έτος 1945  Απόφασή  για τη  διάλυσή  της
Παρόλα αυτά η Αλβανία  δεν προχώρησε στο σεβασμό και στην  εφαρμογή των διεθνών της υποχρεώσεων , αλλά απεναντίας συνέχισε την παραβίασή τους, και με τροπολογία του  Συντάγματός της το 1925 , παραβίασε το Πρωτόκολλο της Κερκύρας και κατάργησε το δικαίωμα της Ελληνικής ορθόδοξης μειονοτικής κοινότητας, να έχει Ελληνικά Σχολεία, με συνέπεια το 1925 ενώ λειτουργούσαν 78 Ελληνικά Σχολεία, το 1932 μειώθηκαν σε 10 και στη συνέχεια το 1933 δεν λειτουργούσε κανένα Ελληνικό Σχολείο στην Αλβανία.
Εν όψει της παραβίασης αυτής, οι Έλληνες πατριώτες της Βορείου Ηπείρου,  κινητοποιήθηκαν και διαμαρτυρήθηκαν έντονα, πλην όμως η  Αλβανία αρνήθηκε να αποκαταστήσει τα πράγματα και να συμμορφωθεί  με τις συμβατικές της υποχρεώσεις .
Κατόπιν τούτου, οι Έλληνες απηύθυναν στις  21/1/1934  Αναφορά προς το Γεν. Γραμματέα της ΚΤΕ στη Γενεύη, την οποίαν υπέγραψαν περίπου 30.000 άτομα, στην οποίαν περιέγραψαν όλες τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους, από την Αλβανική Κυβέρνηση . Στην αναφορά τους αυτή απάντησε η Αλβανική Κυβέρνηση με ψευδείς ισχυρισμούς.
Στις Αλβανικές ψευδολογίες απάντησε  ο εκπρόσωπος της Ελλάδος στη Χάγη, με υπόμνημα που υπέβαλε στο Διαρκές Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης,  στο οποίο ανέφερε αναλυτικώς  τις απόψεις της Ελλάδος.
Μετά ταύτα το Δικαστήριο προχώρησε στην εκδίκαση της υπόθεσης  κατ’ αντιδικία και απεφάνθη, δικαιώνοντας την Ελληνική θέση και υποχρεώνοντας  την Αλβανική Κυβέρνηση να αναλάβει τα αναγκαία μέτρα για την αποκατάσταση, ανοικοδόμηση και συντήρηση των αφιερωμένων στην Χριστιανική λατρεία, στην Εκπαίδευση, στα Σχολεία  κτλ. και ότι άπαντες οι ανήκοντες σε μειονότητες, εθνικές,  φυλετικές, θρησκευτικές, γλώσσης, θα πρέπει του λοιπού να απολαμβάνουν της αυτής μεταχείρισης, και μάλιστα με την εγγύηση της ΚΤΕ, υποχρεώνοντας έτσι την Αλβανία να συμμορφωθεί, προς τις υποχρεώσεις της, σύμφωνα με το Πρωτόκολλο της Κερκύρας.
Το 1944 όμως, μετά το τέλος του  Β΄ Παγκοσμίου  Πολέμου, το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο δηλ. το Κομμουνιστικό κόμμα του Εμβέρ Χότζα, αφού διέλυσε κάθε άλλη αντιστασιακή οργάνωση και μάλιστα την ΜΑΒΗ που ήταν Ελληνική Αντιστασιακή Οργάνωση, των Βορειοηπειρωτών και  δολοφόνησε τον ηγέτη της ήρωα Σαχίνη  και  στη  συνέχεια τον τ. Πρωθυπουργό της Αλβανίας Κώτσια Κότα και τους λοιπούς αντιπροσώπους των πολιτικών κομμάτων, που είχαν έρθει στην Ελλάδα εν όψει  της αναχώρησης των Γερμανών και ζητούσαν  την ένωση της Αλβανίας  με την Ελλάδα,  κατέλαβε την εξουσία και  στην Συνέλευσή της  Πρεμετής, κατήγγειλε εντελώς αυθαίρετα  και παράνομα  βέβαια, όλες τις διεθνείς  συμφωνίες που είχε υπογράψει το προηγούμενο καθεστώς και φυσικά και το Πρωτόκολλο της Κερκύρας .
Η καταγγελία  όμως αυτή, είναι άκυρη και ανίσχυρη [null  and void] και δεν μπορεί να έχει νόμιμα αποτελέσματα, κατά το διεθνές δίκαιο, καθόσον η πολυμελής Συμφωνία[4] του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας  που υπέγραψε η Αλβανία μαζί  με τις άλλες χώρες και η Δήλωσή της στην Γεν. Συνέλευση της Κοινωνίας των Εθνών [ΚΤΕ]  έχoυν  την έννοια και το χαρακτήρα της  συνθήκης,  είναι ισχυρές και νόμιμες και δεν καταργούνται μονομερώς  με παράνομες καταγγελίες των οιονδήποτε Κυβερνήσεων, εάν δεν έχουν προϋπάρξει  οι κατά το διεθνές δίκαιο απαιτούμενες  προϋποθέσεις, όπως αναφέραμε ήδη η άλλως εφόσον δεν έχει επέλθει  η ριζική μεταβολή των συνθηκών, σύμφωνα με το διεθνή κανόνα,  rebussicstantibus, τις οποίες είχαν λάβει  υπόψη τους κατά την υπογραφή  της συμφωνίας, όπως προβλέπεται στη  Συμφωνία της Βιέννης του 1981, περί της ερμηνείας των διεθνών συνθηκών, που ορίζει ότι, 1]η αλλαγή των συνθηκών να έχει θεμελιώδη χαρακτήρα 2]η αλλαγή αυτή να μην είχε προβλεφθεί όταν υπογραφόταν η συμφωνία 3] οι νέες συνθήκες  να αποτελούν  βασική προυπόθεση της συναίνεσης, για την δέσμευσή τους 4] η  επίδραση της αλλαγής να καθιστά αδύνατη τη ικανότητα τήρησης της συμφωνίας και 5] οι υποχρεώσεις να ήταν  προβληματικές και να μην έχουν εκτελεστεί, λόγω της αδυναμίας εκτελέσεώς των .
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σημειώσω ότι, όταν λέμε βασική ανατροπή των συνθηκών rebus sic stantibus για την ανατροπή, αναθεώρηση η τροποποίηση μια διεθνούς συμφωνίας, εννοούμε ότι αυτή η ριζική μεταβολή θα πρέπει να έχει σχέση και να αφορά την μειονότητα π.χ. εάν η μειονότητα ήταν θρησκευτική και άλλαξε πίστη  η αναχώρησε και έπαυσε να ζει στη συγκεκριμένη περιοχή η εξολοθρεύτηκε  κτλ. αλλά και τότε δεν μπορούμε να πούμε, όλως αυθαιρέτως, ότι επήλθε  ριζική μεταβολή των συνθηκών, αλλά θα πρέπει να τηρηθεί η νόμιμος διαδικασία παραπομπής του θέματος, ενώπιον του Δ.Δ. για να κριθεί και να διακηρυχθεί με Απόφασή του η επελθούσα ριζική μεταβολή  και κατ’ επέκταση  ή λήξη ή τροποποίηση της συμφωνίας .
Τα δεδομένα όμως,   όπως η προσφυγή της Ελλάδος  στο Διεθνές Δικαστήριο της  Χάγης για τα Ελληνικά Σχολεία που  έγινε  το 1935, δηλ μετά τους Βαλκανικούς πολέμους και τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, απέδειξαν ότι δεν ετέθη θέμα  εγκυρότητας η ισχύος της του Πρωτοκόλλου  της Κερκύρας,  που αποτελεί  δεδικασμένο [προηγούμενο] , έτσι και σήμερα  δεν  μπορεί να τεθεί θέμα ισχύος η εγκυρότητας  του  Πρωτοκόλλου της Κερκύρας, λόγω του  Β΄ Παγκοσμίου  Πόλεμου κτλ. όπως ισχυρίζονται κάποιοι  αντιθέτως σκεπτόμενοι. 
Άλλωστε η νομική προσωπικότητα μιας χώρας και οι  νομικές της υποχρεώσεις, όπως έχει επιβεβαιωθεί και από το Διεθνές Δικαστήριο,  δεν τελειώνει  αλλά  συνεχίζεται, σύμφωνα με το διεθνές συμβατικό και εθιμικό δίκαιο, αδιάφορα από τις τυχόν πολεμικές  αναμετρήσεις η οποιεσδήποτε καθεστωτικές ή κυβερνητικές αλλαγές, μιας χώρας. Διαφορετικά  όλες οι Ευρωπαϊκές  συμφωνίες που είχαν υπογραφεί πριν από τον Β ΄παγκόσμιο πόλεμο και αφορούσαν τις μειονότητες που ζουν στις διάφορες χώρες ,  θα είχαν λήξει και θα είχαν  αλλάξει τελείως το χάρτη της Ευρώπης και εις απόδειξη του λόγου το ασφαλές,  σας αναφέρω ότι, α] Οι Ελληνοτουρκικοί πόλεμοι  του 1897, του 1912/13 και του 1920  δεν κατήργησαν τις μεταξύ τους υπάρχουσες συμφωνίες . β]  Ο Ιταλο-Τουρκικός  πόλεμος  του  1911 δεν ακύρωσε τις υπάρχουσες μεταξύ τους συμφωνίες και τέλος γ] Οι  υφιστάμενες συμφωνίες μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών για την προστασία των μειονοτήτων που ζουν π.χ. στην Πολωνία, Αυστρία, Τσεχοσλοβακία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Τουρκία- Ελλάδα κτλ.  επανήλθαν σε ισχύ μετά τον πόλεμο, ενώ και νέες συμφωνίες  υπογράφτηκαν υπό την αιγίδα του ΟΗΕ..
Τέλος  αναφέρω, για τους αριστερο-φρονούντες  ότι και ο Λένιν, όταν κατέλαβε την εξουσία στη Ρωσία, μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση  του 1917, δήλωσε, ότι θα σεβαστεί τις διεθνείς συμφωνίες που είχαν υπογράψει οι Κυβερνήσεις του ανατραπέντος καθεστώτος του Τσάρου και τις τήρησε..
Την ίδια άλλωστε θέση δηλ. τη συνέχιση της νομικής προσωπικότητας μιας χώρας, δέχτηκε και η Γερμανία μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και προσφάτως, η οποία αναγνώρισε την υποχρέωσή της να πληρώσει τις  πολεμικές και άλλες αποζημιώσεις, για τις καταστροφές και  τα εγκλήματα που είχε διαπράξει η ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ, σε βάρος των άλλων χωρών της Ευρώπης και της Ελλάδος βέβαια,  για τα οποία έχουμε γράψει από ετών στο περιοδικό Διεθνές Βήμα, πλην όμως δεν γνωρίζουμε ακόμη, την πλήρη αλήθεια, γιατί δεν μερίμνησε το Κράτος να ετοιμάσει το Φάκελο, με βάση τον οποίο θα μπορούσαμε να προσφύγουμε άμεσα στο Διεθνές Δικαστήριο, [για αποζημιώσεις και επιστροφή του δανείου]  με αποτέλεσμα να περνούν τα χρόνια και  θα περάσουν και πολλά άλλα ακόμη,  γιατί εμείς οι Έλληνες δεν γνωρίζουμε πως πρέπει η δεν θέλουμε να δουλέψουμε  σωστά,  για να κερδίσουμε την υπόθεση.  Χρησιμοποιούμε ανορθόδοξα μέσα και  πολλές φορές ψηφοθηρικά  και  νομίζουμε ότι με το νταβαντούρι  θα κερδίσουμε  και αυτό είναι λάθος, γιατί το νταβαντούρι δεν λύνει το πρόβλημα, απλώς φέρνει σύγχυση και αποπροσανατολισμό.. .
Ακόμη  θα πρέπει να πούμε ότι η ένταξη της Αλβανίας στον ΟΗΕ, χωρίς την άσκηση  veto από την Ελλάδα,  ήταν εντελώς παράνομη γιατί δεν πληρούσε τους όρους του Κατ. Χάρτη του ΟΗΕ. [ άρθρο 5 ].
Το καθεστώς του Εμβέρ Χόντζα ήταν εφιαλτικό για την Ελληνική μειονότητα και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθημερινές  όπως π.χ. 1] απαγόρευε την ελεύθερη διακίνηση εντός της Αλβανίας χωρίς Κυβερνητική Άδεια 2] η Αλβανία ήταν η μόνη χώρα στον κόσμο που είχε διακηρύξει επισήμως την αθεΐα, δηλ. απαγόρευε με Συνταγματική πρόβλεψη από το 1967 κάθε θρησκευτική λατρεία και φυσικά κάθε τι που είχε σχέση με τη θρησκεία, όπως εκκλησίες ,μοναστήρια ,εικόνες, κληρικούς ,λειτουργίες, βαφτίσια, γάμους θρησκευτικούς, χριστιανικές ονοματοδοσίες κτλ. 3] απαγόρευε την ελεύθερη έκφραση γνώμης, εφημερίδες, ραδιόφωνα, περιοδικά κτλ. καθόσον τα πάντα ήταν υπόθεση του κράτους .κατηχούσε τους μαθητές να καταδίδουν κάθε έναν που θα εξέφραζε άποψη εναντίον  του καθεστώτος, ακόμη και τους γονείς τους και βέβαια οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είχαν  κυρίως στόχο  τον αφελληνισμό της Ελληνικής μειονότητας .
Κατόπιν των ανωτέρω  επανερχόμενος στο  ερώτημα, εάν  το Πρωτόκολλο της Κερκύρας είναι ισχυρό η όχι και εάν η χώρα μας  μπορεί με βάση αυτό να προσφύγει στα Διεθνή Δικαστήρια;
Η απάντηση είναι ναι, πλην όμως  σήμερα το Πρωτόκολλο  της Κερκύρας δεν είναι το μοναδικό  όπλο μας, γιατί  όπως αναφέραμε, ήδη  έχει    υπερκεραστεί από τη Διεθνή Νομιμότητα δηλ. τον Κατ. Χάρτη του ΟΗΕ,  την Οικουμενική Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου, το Χάρτη των Παρισίων, τη Συμφωνία της Ρώμης  το Συμβούλιο της Ευρώπης, τις Αποφάσεις  της Γεν. Συνέλευσης του ΟΗΕ, τις Ειδικές Συμφωνίες της ΔΑΣΕ,  τις Αποφάσεις των  Διεθνών Δικαστηρίων και άλλων διεθνών Forum, για την απαγόρευση των πάσης φύσεως  διακρίσεων, για την προστασία των μειονοτήτων,  για την απαγόρευση της  εθνοκάθαρσης, της γενοκτονίας, των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας ,της ειρήνης και τού πολέμου κτλ.
Συνεπώς  η Ελλάδα και  οι Βορειοηπειρώτες μας ,έχουν  στη   διάθεσή τους  τα κατάλληλα  διεθνή  νομικά όπλα  προκειμένου,   να διεκδικήσουμε την ικανοποίηση των  δικαιωμάτων τους, αλλά και με τους ισχύοντες Νόμους εντός της Αλβανίας  με  βάση την αρχή της Ισότητας και Ισονομίας  που προβλέπει  το Σύνταγμα της, στη σύνταξη του οποίου συνέβαλαν και Έλληνες Συνταγματολόγοι , όπως και οι υπόλοιποι Αλβανοί πολίτες, μπορούν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους αν θα το επιτύχουν η όχι  αυτό είναι μια άλλη ιστορία… . 
Η Αλβανία σήμερα, όπως γνωρίζετε,  με την βοήθεια της Ελλάδος, έγινε μέλος του ΝΑΤΟ  και έχει ανακηρυχθεί υποψήφια χώρα για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και των άλλων Ευρω-Ατλαντικών  Οργανισμών, ο Ελληνικός στρατός κατ’ εντολή του ΝΑΤΟ είχε  στρατοπεδεύσει στην Αλβανία, για την τήρηση της τάξης, όπου κατασκεύαζε  δρόμους και Νοσοκομεία, ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος έχει διαθέσει δισεκατομμύρια Ευρώ  και έχει  κυριολεκτικά αλλάξει τη μορφή της Αλβανίας.
Η Ελλάδα σήμερα, όπως γνωρίζετεe, αντιμετωπίζει την Αλβανία σαν φιλική χώρα, και με  καλή πίστη, αφού ήδη στη χώρα μας ζουν και δημιουργούν περισσότεροι από ένα και μισό εκατομμύριο Αλβανοί, τα παιδιά των οποίων έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα ,έχουν  τελειώσει τα Ελληνικά Σχολεία και Πανεπιστήμια  και  νοιώθουν περισσότερο Έλληνες παρά Αλβανοί , που σημαίνει ότι  δεν στερούμεθα  μέσων  για την προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών στην Αλβανία, αλλά  σωστής Ελληνικής  Εξωτερικής πολιτικής  και μάλιστα  όταν στη χώρα μας, όπως είπαμε, παροικούν τόσοι  Αλβανοί, που  σημαίνει ότι σε κάθε παραβίαση  των δικαιωμάτων της Ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία, η χώρα μας μπορεί να ασκεί σε βάρος τους    το νόμιμο δικαίωμα των αντιποίνων. 
Απόδειξης ότι η Ελλάδα αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει πάντα  την Αλβανία ,ως φίλη χώρα, είναι ότι  κατά τη διάρκεια της χούντας ,η κυβέρνησή της Ελλάδος ,  αποκατέστησε τις διπλωματικές σχέσεις της με την Αλβανία, χωρίς κανένα αντάλλαγμα.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, εκθειάζοντας και θαυμάζοντας το καθεστώς της Αλβανίας,  κατήργησε  εντελώς  παράνομα  το εμπόλεμο μεταξύ των δύο χωρών, χωρίς  επίσης κανένα αντάλλαγμα.
Οι Ελληνικές κυβερνήσεις μετά την κατάρρευση του δήθεν σοσιαλιστικού  καθεστώτος δηλ. μετά το 1990 και εντεύθεν ,  άνοιξαν  τις πόρτες της Αλβανίας  στη Δύση  και στη  χώρα μας, την ενίσχυσαν οικονομικά  και  δέχτηκαν  εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικούς μετανάστες    στη χώρα μας, χωρίς  αντάλλαγμα, σχετικά με την διασφάλιση των δικαιωμάτων της Ελληνικής μειονότητας...
Η  πολιτική μας ηγεσία, από την δεξιά μέχρι την αριστερά,  θα πρέπει να πούμε,  ότι  τήρησε  φιλική στάση απέναντι στην Αλβανία, ακόμα και όταν η Αλβανία  κατηγορήθηκε από την Ειδική Ερευνητική Επιτροπή του ΟΗΕ, ότι  βοηθούσε  την κομμουνιστική ανταρσία, εναντίον της χώρας μας, ενώ κάποιοι  άλλοι πολικοί, έτρεξαν  στην κηδεία του  Τίτο και  του Εμβέρ Χότζα για να εκφράσουν τη λύπη τους, διακηρύττοντες  υπέρ των  μεγάλων  ηγετών, επιβραβεύοντας έτσι τις φρικαλεότητες, τις φυλακίσεις, τα αναγκαστικά έργα και  τα βασανιστήρια που διέπραξαν  σε βάρος  της Ελληνικής μειονότητας, για να  μην αναφερθώ  στις διεκδικήσεις των θερμόαιμων Αλβανών για Τσαμουργιά, για Μεγ. Αλβανία μέχρι  την Αμφιλοχία ,αλλά και για την παράνομη  ακύρωση της Συμφωνίας μας για  την  Υφαλοκρηπίδα με απόφαση του  Ανωτάτου Δικαστηρίου της, καθ υπόδειξη βέβαια της Τουρκίας, με αίτημα να αλλάξουμε το πρόγραμμα των ερευνών μας στο Ιόνιο για υδρογονάνθρακες κτλ....
Ακόμη και σήμερα  άπνοια  και απραξία διακατέχει την  πολιτική μας ηγεσία, στο φαινόμενο της σταδιακής επέκτασης της Αλβανίας   στο Κόσσοβο και στο Τέτοβο, που διαταράσσει την  γεωστρατηγική  ισορροπία της περιοχής και καθιστά επιτακτική την ανάγκη της  επιστροφής  της Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα, η οποία προσφέρθηκε στην Αλβανία  για να αποκτήσει κατά την ίδρυσή της,  γεωγραφική έκταση  για την άσκηση της κρατικής της εξουσίας, γεγονός που σήμερα έχει ανατραπεί και πρέπει να αποκατασταθούν τα πράγματα στην προηγούμενη  αυτών κατάσταση δηλ. στην επιστροφή της Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα για λόγους  ιστορικούς, κοινωνικούς, δικαιοσύνης, πολεμικής συμβατικής υποχρέωσης των Μεγ. Δυνάμεων  κτλ. αλλά και για λόγους αποκατάστασης της διασαλευμένης  ισορροπίας στα Βαλκάνια
Τέλος δεν θα πρέπει να παραλείψω, ότι  ανάλογη ευθύνη φέρουμε και εμείς οι πολίτες, για την επιλογή των προσώπων που κάνουμε γα να μας κυβερνήσουν  και  να προστατεύσουν το Έθνος των Ελλήνων.

(Πρόεδρος του Ινστιτούτου Διαβαλκανικών Σχέσεων [NGO, με Συμβουλευτικό ρόλο στο  ECOSOC  του ΟΗΕ])