Στις 14 Φεβρουαρίου γιορτάζει ο Άγιος Βαλεντίνος που θεωρείται προστάτης των ζευγαριών και γι’ αυτό η συγκεκριμένη ημέρα έχει καθιερωθεί ως η μέρα των ερωτευμένων.
Ωστόσο ενώ όλοι γιορτάζουν, ελάχιστοι γνωρίζουν την πραγματική ιστορία του αγίου που έγινε μάρτυρας για τον έρωτα.
Καταρχάς, η 14η Φεβρουαρίου, είναι στην πραγματικότητα η μέρα που πέθανε ο άγιος Βαλεντίνος στη Via Flaminia βόρεια της Ρώμης.
Σύμφωνα με τον κυρίαρχο θρύλο, ο Βαλεντίνος, ήταν ιερωμένος που έζησε τον 3ο αιώνα υπό την βασιλεία του αυτοκράτορα Κλαύδιου τον Γοτθικού.
Ο συγκεκριμένος αυτοκράτορας είχε απαγορεύσει τους γάμους, προκειμένου να μην αποσπάται η προσοχή των στρατιωτών του από τον πόλεμο. Όμως ο Άγιος Βαλεντίνος, στα κρυφά πάντρευε ερωτευμένα ζευγάρια και γενικά βοηθούσε τους Χριστιανούς, γεγονός που θεωρούνταν έγκλημα.
Συνελήφθη για την πράξη του αυτή και φυλακίστηκε και ενώ ο αυτοκράτορας αρχικά αποφάσισε να του δώσει χάρη, ο Βαλεντίνος προσπάθησε να τον μυήσει στον Χριστιανισμό και έτσι εξοργισμένος τον καταδίκασε σε θάνατο δια λιθοβολισμού. Παρολαυτά, ο Βαλεντίνος επέζησε από τον λιθοβολισμό κι έτσι τον αποκεφάλισαν έξω από την πύλη της Flaminia στις 14 Φεβρουαρίου του έτους 169 μΧ.
Η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου καθιερώθηκε επίσημα τον 14ο αιώνα και συνδέθηκε με την έννοια της ευγενούς αγάπης, ενώ την πρώτη γραπτή αναφορά του Βαλεντίνου ως αγίου την συναντάμε το 1382 στο ποίημα «Το Κοινοβούλιο των Πτηνών» (Parlement of Foules) του Τζέφρι Τσόσερ.
Στη σύγχρονη εποχή η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, είναι επίσημη εορτή στην Αγγλικανική Κοινωνία, καθώς και στην Λουθηρανική Εκκλησία, όμως στην περιοχή της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ο Άγιος Βαλεντίνος ο Πρεσβύτερος γιορτάζεται στις 6 Ιουλίου και ο Ιερομάρτυρος Άγιος Βαλεντίνος (Ο Επίσκοπος του Τerni), γιορτάζεται στις 30 Ιουλίου.
Έτσι λόγω της γενικής ασάφειας του βίου του συγκεκριμένου Αγίου, έχει καθιερωθεί το όνομα Βαλεντίνος ή Βαλεντίνη να γιορτάζεται στις 14 Φεβρουαρίου, την επικρατέστερη ως ημέρα θανάτου του συγκεκριμένου αγίου, ενώ το διακοσμημένο με άνθη λείψανο του Αγίου Βαλεντίνου εκτίθεται στην βασιλική εκκλησία Saint Mary in Cosmedin στη Ρώμη.
Καταρχάς, η 14η Φεβρουαρίου, είναι στην πραγματικότητα η μέρα που πέθανε ο άγιος Βαλεντίνος στη Via Flaminia βόρεια της Ρώμης.
Σύμφωνα με τον κυρίαρχο θρύλο, ο Βαλεντίνος, ήταν ιερωμένος που έζησε τον 3ο αιώνα υπό την βασιλεία του αυτοκράτορα Κλαύδιου τον Γοτθικού.
Ο συγκεκριμένος αυτοκράτορας είχε απαγορεύσει τους γάμους, προκειμένου να μην αποσπάται η προσοχή των στρατιωτών του από τον πόλεμο. Όμως ο Άγιος Βαλεντίνος, στα κρυφά πάντρευε ερωτευμένα ζευγάρια και γενικά βοηθούσε τους Χριστιανούς, γεγονός που θεωρούνταν έγκλημα.
Συνελήφθη για την πράξη του αυτή και φυλακίστηκε και ενώ ο αυτοκράτορας αρχικά αποφάσισε να του δώσει χάρη, ο Βαλεντίνος προσπάθησε να τον μυήσει στον Χριστιανισμό και έτσι εξοργισμένος τον καταδίκασε σε θάνατο δια λιθοβολισμού. Παρολαυτά, ο Βαλεντίνος επέζησε από τον λιθοβολισμό κι έτσι τον αποκεφάλισαν έξω από την πύλη της Flaminia στις 14 Φεβρουαρίου του έτους 169 μΧ.
Η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου καθιερώθηκε επίσημα τον 14ο αιώνα και συνδέθηκε με την έννοια της ευγενούς αγάπης, ενώ την πρώτη γραπτή αναφορά του Βαλεντίνου ως αγίου την συναντάμε το 1382 στο ποίημα «Το Κοινοβούλιο των Πτηνών» (Parlement of Foules) του Τζέφρι Τσόσερ.
Στη σύγχρονη εποχή η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, είναι επίσημη εορτή στην Αγγλικανική Κοινωνία, καθώς και στην Λουθηρανική Εκκλησία, όμως στην περιοχή της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ο Άγιος Βαλεντίνος ο Πρεσβύτερος γιορτάζεται στις 6 Ιουλίου και ο Ιερομάρτυρος Άγιος Βαλεντίνος (Ο Επίσκοπος του Τerni), γιορτάζεται στις 30 Ιουλίου.
Έτσι λόγω της γενικής ασάφειας του βίου του συγκεκριμένου Αγίου, έχει καθιερωθεί το όνομα Βαλεντίνος ή Βαλεντίνη να γιορτάζεται στις 14 Φεβρουαρίου, την επικρατέστερη ως ημέρα θανάτου του συγκεκριμένου αγίου, ενώ το διακοσμημένο με άνθη λείψανο του Αγίου Βαλεντίνου εκτίθεται στην βασιλική εκκλησία Saint Mary in Cosmedin στη Ρώμη.
Αριστοτέλης – Αυτά είναι τα 12 χαρακτηριστικά του υπεράνθρωπου
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός «ιδανικού ανθρώπου» ή Υπεράνθρωπου κατά τον Αριστοτέλη;
«Όμως ο ιδανικός άνθρωπος κατά τον Αριστοτέλη -ο μεγαλόψυχος— δεν είναι ένας απλός μεταφυσικός φιλόσοφος.
Δεν εκθέτει τον εαυτό του σε κίνδυνο για ασήμαντους λόγους… αφού
ελάχιστα είναι τα πράγματα που θεωρεί πολύτιμα. Όμως θα διακινδυνεύσει
για έναν σημαντικό σκοπό, και θα είναι έτοιμος να θυσιάσει τη ζωή του,
αφού πιστεύει ότι δεν αξίζει τον κόπο να προστατεύει κανείς τη ζωή του
με οποιοδήποτε τίμημα.
Του αρέσει να ευεργετεί, αλλά ντρέπεται να τον ευεργετούν, γιατί το
πρώτο είναι ένδειξη ανωτερότητας και το δεύτερο κατωτερότητας…
Δεν ανταγωνίζεται τους άλλους για τα κοινά αντικείμενα της φιλοδοξίας, ούτε πηγαίνει εκεί όπου άλλοι κατέχουν την πρώτη θέση…
Πρέπει να εκδηλώνει ανοιχτά και την αγάπη και το μίσος, αφού η απόκρυψη δείχνει δειλία…
Δεν μπορεί να αφήσει τη ζωή του να στρέφεται γύρω από κάποιον άλλο,
εκτός αν είναι ένας φίλος, γιατί μια τέτοια συμπεριφορά θα ήταν
δουλική…
Σπάνια θαυμάζει κάτι, αφού τίποτα δεν είναι σπουδαίο γι’ αυτόν…
Ούτε είναι μνησίκακος, γιατί δεν είναι ένδειξη μεγαλόψυχου ανθρώπου
το να θυμάται τις αδικίες που έχει υποστεί αλλά το να τις παραβλέπει…
Δεν μιλά για τους ανθρώπους, ούτε για τον εαυτό του ούτε για τους
άλλους, γιατί δεν επιθυμεί ούτε να επαινούν αυτόν ούτε να ψέγουν τους
άλλους. Και ο ίδιος ούτε επαινεί ούτε κακολογεί, ούτε καν τους εχθρούς
του, παρά μόνο αν προσβληθεί…
Για αναπόφευκτα ή ασήμαντα ζητήματα δεν διαμαρτύρεται ούτε ζητά βοήθεια, αφού μόνο όποιος τα θεωρεί σοβαρά θα φερόταν έτσι…
Η κίνησή του είναι αργή, η φωνή του βαριά και τα λόγια του
μετρημένα. Γιατί δεν βιάζεται αυτός που ελάχιστα ζητήματα θεωρεί σοβαρά,
ούτε εξάπτεται εκείνος που τίποτα δεν θεωρεί σπουδαίο. Γιατί στη
βιασύνη και στην έξαψη οφείλεται η στριγκή φωνή και η βιασύνη…
Υπομένει κάθε είδους ατυχίες με αξιοπρέπεια, και κάνει πάντα ό,τι
καλύτερο μπορεί ανάλογα με τις συνθήκες, όπως ο ικανός στρατηγός
χρησιμοποιεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τις δυνάμεις που έχει στη
διάθεσή του…
Είναι ο καλύτερος φίλος του εαυτού του, και του αρέσει η απομόνωση,
ενώ ο άνθρωπος χωρίς αρετή ή ικανότητες είναι ο χειρότερος φίλος του
εαυτού του και φοβάται τη μοναξιά.
Αυτός, λοιπόν, είναι ο Υπεράνθρωπος του Αριστοτέλη «
********Ηθικά Νικομάχεια, χ, 7. Και iv3
Απόσπασμα από το βιβλίο του Will Durant «H περιπέτεια της φιλοσοφίας» .
antikleidi.com
Use Facebook to Comment on this Post
Αριστοτέλης – Αυτά είναι τα 12 χαρακτηριστικά του υπεράνθρωπου
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός «ιδανικού ανθρώπου» ή Υπεράνθρωπου κατά τον Αριστοτέλη;
«Όμως ο ιδανικός άνθρωπος κατά τον Αριστοτέλη -ο μεγαλόψυχος— δεν είναι ένας απλός μεταφυσικός φιλόσοφος.
Δεν εκθέτει τον εαυτό του σε κίνδυνο για ασήμαντους λόγους… αφού
ελάχιστα είναι τα πράγματα που θεωρεί πολύτιμα. Όμως θα διακινδυνεύσει
για έναν σημαντικό σκοπό, και θα είναι έτοιμος να θυσιάσει τη ζωή του,
αφού πιστεύει ότι δεν αξίζει τον κόπο να προστατεύει κανείς τη ζωή του
με οποιοδήποτε τίμημα.
Του αρέσει να ευεργετεί, αλλά ντρέπεται να τον ευεργετούν, γιατί το
πρώτο είναι ένδειξη ανωτερότητας και το δεύτερο κατωτερότητας…
Δεν ανταγωνίζεται τους άλλους για τα κοινά αντικείμενα της φιλοδοξίας, ούτε πηγαίνει εκεί όπου άλλοι κατέχουν την πρώτη θέση…
Πρέπει να εκδηλώνει ανοιχτά και την αγάπη και το μίσος, αφού η απόκρυψη δείχνει δειλία…
Δεν μπορεί να αφήσει τη ζωή του να στρέφεται γύρω από κάποιον άλλο,
εκτός αν είναι ένας φίλος, γιατί μια τέτοια συμπεριφορά θα ήταν
δουλική…
Σπάνια θαυμάζει κάτι, αφού τίποτα δεν είναι σπουδαίο γι’ αυτόν…
Ούτε είναι μνησίκακος, γιατί δεν είναι ένδειξη μεγαλόψυχου ανθρώπου
το να θυμάται τις αδικίες που έχει υποστεί αλλά το να τις παραβλέπει…
Δεν μιλά για τους ανθρώπους, ούτε για τον εαυτό του ούτε για τους
άλλους, γιατί δεν επιθυμεί ούτε να επαινούν αυτόν ούτε να ψέγουν τους
άλλους. Και ο ίδιος ούτε επαινεί ούτε κακολογεί, ούτε καν τους εχθρούς
του, παρά μόνο αν προσβληθεί…
Για αναπόφευκτα ή ασήμαντα ζητήματα δεν διαμαρτύρεται ούτε ζητά βοήθεια, αφού μόνο όποιος τα θεωρεί σοβαρά θα φερόταν έτσι…
Η κίνησή του είναι αργή, η φωνή του βαριά και τα λόγια του
μετρημένα. Γιατί δεν βιάζεται αυτός που ελάχιστα ζητήματα θεωρεί σοβαρά,
ούτε εξάπτεται εκείνος που τίποτα δεν θεωρεί σπουδαίο. Γιατί στη
βιασύνη και στην έξαψη οφείλεται η στριγκή φωνή και η βιασύνη…
Υπομένει κάθε είδους ατυχίες με αξιοπρέπεια, και κάνει πάντα ό,τι
καλύτερο μπορεί ανάλογα με τις συνθήκες, όπως ο ικανός στρατηγός
χρησιμοποιεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τις δυνάμεις που έχει στη
διάθεσή του…
Είναι ο καλύτερος φίλος του εαυτού του, και του αρέσει η απομόνωση,
ενώ ο άνθρωπος χωρίς αρετή ή ικανότητες είναι ο χειρότερος φίλος του
εαυτού του και φοβάται τη μοναξιά.
Αυτός, λοιπόν, είναι ο Υπεράνθρωπος του Αριστοτέλη «
********Ηθικά Νικομάχεια, χ, 7. Και iv3
Απόσπασμα από το βιβλίο του Will Durant «H περιπέτεια της φιλοσοφίας» .
antikleidi.com
Use Facebook to Comment on this Post
Αριστοτέλης – Αυτά είναι τα 12 χαρακτηριστικά του υπεράνθρωπου
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός «ιδανικού ανθρώπου» ή Υπεράνθρωπου κατά τον Αριστοτέλη;
«Όμως ο ιδανικός άνθρωπος κατά τον Αριστοτέλη -ο μεγαλόψυχος— δεν είναι ένας απλός μεταφυσικός φιλόσοφος.
Δεν εκθέτει τον εαυτό του σε κίνδυνο για ασήμαντους λόγους… αφού
ελάχιστα είναι τα πράγματα που θεωρεί πολύτιμα. Όμως θα διακινδυνεύσει
για έναν σημαντικό σκοπό, και θα είναι έτοιμος να θυσιάσει τη ζωή του,
αφού πιστεύει ότι δεν αξίζει τον κόπο να προστατεύει κανείς τη ζωή του
με οποιοδήποτε τίμημα.
Του αρέσει να ευεργετεί, αλλά ντρέπεται να τον ευεργετούν, γιατί το
πρώτο είναι ένδειξη ανωτερότητας και το δεύτερο κατωτερότητας…
Δεν ανταγωνίζεται τους άλλους για τα κοινά αντικείμενα της φιλοδοξίας, ούτε πηγαίνει εκεί όπου άλλοι κατέχουν την πρώτη θέση…
Πρέπει να εκδηλώνει ανοιχτά και την αγάπη και το μίσος, αφού η απόκρυψη δείχνει δειλία…
Δεν μπορεί να αφήσει τη ζωή του να στρέφεται γύρω από κάποιον άλλο,
εκτός αν είναι ένας φίλος, γιατί μια τέτοια συμπεριφορά θα ήταν
δουλική…
Σπάνια θαυμάζει κάτι, αφού τίποτα δεν είναι σπουδαίο γι’ αυτόν…
Ούτε είναι μνησίκακος, γιατί δεν είναι ένδειξη μεγαλόψυχου ανθρώπου
το να θυμάται τις αδικίες που έχει υποστεί αλλά το να τις παραβλέπει…
Δεν μιλά για τους ανθρώπους, ούτε για τον εαυτό του ούτε για τους
άλλους, γιατί δεν επιθυμεί ούτε να επαινούν αυτόν ούτε να ψέγουν τους
άλλους. Και ο ίδιος ούτε επαινεί ούτε κακολογεί, ούτε καν τους εχθρούς
του, παρά μόνο αν προσβληθεί…
Για αναπόφευκτα ή ασήμαντα ζητήματα δεν διαμαρτύρεται ούτε ζητά βοήθεια, αφού μόνο όποιος τα θεωρεί σοβαρά θα φερόταν έτσι…
Η κίνησή του είναι αργή, η φωνή του βαριά και τα λόγια του
μετρημένα. Γιατί δεν βιάζεται αυτός που ελάχιστα ζητήματα θεωρεί σοβαρά,
ούτε εξάπτεται εκείνος που τίποτα δεν θεωρεί σπουδαίο. Γιατί στη
βιασύνη και στην έξαψη οφείλεται η στριγκή φωνή και η βιασύνη…
Υπομένει κάθε είδους ατυχίες με αξιοπρέπεια, και κάνει πάντα ό,τι
καλύτερο μπορεί ανάλογα με τις συνθήκες, όπως ο ικανός στρατηγός
χρησιμοποιεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τις δυνάμεις που έχει στη
διάθεσή του…
Είναι ο καλύτερος φίλος του εαυτού του, και του αρέσει η απομόνωση,
ενώ ο άνθρωπος χωρίς αρετή ή ικανότητες είναι ο χειρότερος φίλος του
εαυτού του και φοβάται τη μοναξιά.
Αυτός, λοιπόν, είναι ο Υπεράνθρωπος του Αριστοτέλη «
********Ηθικά Νικομάχεια, χ, 7. Και iv3
Απόσπασμα από το βιβλίο του Will Durant «H περιπέτεια της φιλοσοφίας» .
antikleidi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου