Έφυγε μετά τα 15 του χρόνια μαζί με τα αδέλφια του και αφού μαθήτευσε κοντά στους καλύτερους ζωγράφους της Ιταλίας γρήγορα κατάλαβε ότι αν κάποιοι σπουδαίοι καταξιωμένοι Ιταλοί ζωγράφοι τον ζηλεύουν εκείνος μπορεί να δημιουργήσει ξεχωριστα έργα, με προσωπική του ταυτότητα...
Έτσι ξεκίνησε μόνος του το έργο του και έγινε περιζήτητος στο παλάτι των δόγηδων.
Εδώ τα έργα του αριθμητικά ξεπερνούν κάθε άλλο ζωγράφο.
Όλες οι μεγάλες αίθουσες του ανακτόρου είναι διακοσμημένες με ανεκτίμητα έργα του Έλληνα ζωγράφου.
Ενδεικτικά αναφέρω την Αίθουσα του μεγάλου Συμβουλίου, την Αίθουσα των ψηφοφοριών, την Αίθουσα της Γερουσίας, την Αίθουσα του συμβουλίου των δέκα, την Αίθουσα της Πυξίδας.
Έλαβε παραγγελία από την αδελφότητα των εμπόρων, και εργάστηκε στην εκκλησία του San Giovanni Elemosinario, ενώ στην εκκλησία του San Zaccaria εκτίθενται τέσσερα έργα του.
Κάθε εκκλησία που έπρεπε να επιδιορθωθεί καλλιτεχνικά καλούσαν μόνο τον Βασιλάκη για να διεκπεραιώσει αυτό το δύσκολο έργο.
Τόση ήταν μεγάλη η καλλιτεχνική ευφυΐα του που δημιούργησε ένα μπρούτζινο σύμπλεγμα των Ευαγγελιστών που στηρίζουν τον κόσμο και τον Κύριον.
Ένα μεγαλοπρεπές έργο μεγάλων διαστάσεων.
Το 1594 συστημένος από τους καλύτερους εκτιμητές τέχνης, αναλαμβάνει την ζωγραφική δέκα πινάκων που παρουσιάζουν τον κύκλο της ζωής του Χριστού στην Περούτζια.
Στο ίδιο μέρος ευρίσκεται ο τεράστιος πίνακας του τάγματος των Βενεδικτίνων με επιφάνεια 80 τμ ο δεύτερος μεγαλύτερος στην Ιταλία.
Το 1602 αγιογραφει τον καθεδρικό ναό του Σαλό, τη βίλλα του γερουσιαστή Barbarico κοντά στην Μοντάνα... και αναρίθμητες άλλες μεγάλες εκκλησίες και παρεκκλήσια...
Ο αναγεννησιακός ζωγράφος δοξάστηκε και έμεινε στην ιστορία της τέχνης με φωτεινά χρώματα καλλιτεχνικής ευφυΐας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου