Η διαφθορά στον δημόσιο βίο είναι πράγματι μεγάλο ζήτημα

Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

Οι συζητήσεις «προ ημερησίας διατάξεως» στη Βουλή, σπανίως λειτουργούν διαφωτιστικά για τους πολίτες.
Και τούτο διότι κυριαρχεί η σύγκρουση «της ατάκας» και όχι ο δημιουργικός πολιτικός διάλογος.
Είναι γενικώς παραδεκτό, ότι τα άρρωστα φαινόμενα πρέπει να αντιμετωπίζονται θεσμικά, χωρίς υπερβολές και τυμπανοκρουσίες.
Καθημερινά όμως  αποδεικνύεται ότι, ο θεσμικός  κατήφορος της χώρας  συνεχίζεται με έντονο ρυθμό, σε κάθε επίπεδο, σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής.
Η  κοινωνία κουρασμένη, φοβισμένη και έχοντας τις δυνάμεις της αποδεκατισμένες, μοιάζει να μη μπορεί, μοιάζει να «μη θέλει» να αντιδράσει. Για πόσο ακόμα;
Ο περίφημος διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες, ως
αποτέλεσμα του «νόμου Παππά», ο οποίος είχε ως  μοναδικό κριτήριο επιλεξιμότητας  τη μεγαλύτερη οικονομική προσφορά,  πέτυχε αυτό ακριβώς το αποτέλεσμα.
Κατά την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για τη διαφθορά, ο πρωθυπουργός με ευθείες προσωπικές επιθέσεις κατά του Προέδρου  της ΝΔ κ. Μητσοτάκη, προσπάθησε να στηρίξει το καταρρακωμένο στην κοινή γνώμη «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς».  
Επί πλέον, ακούσαμε τον κ. Τσίπρα να ισχυρίζεται πως εξελίσσεται ένα «μεταμοντέρνο πραξικόπημα των μιντιαρχών».
Αλλά πώς είναι δυνατόν τηλεοπτικοί σταθμοί να ανατρέψουν μια κυβέρνηση;
Ως γνωστόν οι κυβερνήσεις πέφτουν, όταν χάσουν τη δεδηλωμένη  στο Κοινοβούλιο. Και αυτό προς το παρόν δεν φαίνεται.
Επομένως είναι πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ, μέσω ενός κώδικα δεοντολογίας, να προσπαθήσει να ελέγξει την πληροφόρηση, στο όνομα της αντικειμενικής ενημέρωσης.
Πάντα η Αριστερά, στο όνομα της υπηρέτησης των πιο υψηλών ιδανικών, δήθεν υπερασπιζόμενη πανανθρώπινες αξίες, στο τέλος τις ποδοπατούσε.
Συνεπώς όταν ακούμε ότι η κυβέρνηση «θα βάλει τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο», να περιμένουμε πως η λογοκρισία με οποιαδήποτε μορφή, είναι προ των πυλών.
Σε άλλη αποστροφή της ομιλίας του ο κ. Τσίπρας, είπε χαρακτηριστικά πως χάρηκε επειδή «αυτοί οι ογκόλιθοι, τα μεγαθήρια, κλείστηκαν επί τρία μερόνυχτα μέσα στα καμαράκια και δεν έβγαιναν από εκεί, γιατί έπρεπε να τηρηθεί ο νόμος και αυτό είναι το μήνυμα που δόθηκε».
Αυτό επιθυμούσε από την αρχή. Τον συμβολισμό.  Όχι  την ουσία.
Τα περί χτυπήματος της διαπλοκής και δικαιώματος των πολιτών για πλουραλιστική πληροφόρηση, είναι για δημιουργία εντυπώσεων.
Ολόκληρη  η διαδικασία και η μεθόδευση του «νόμου Παππά», είναι ο σκληρότερος κυνισμός, είναι ο πιο απροκάλυπτος αμοραλισμός.
Μετά από αυτά καταλήγουμε ότι, αν στα 25 χρόνια της «αστικής» διαπλοκής αντιπαραθέσουμε τους είκοσι μήνες της «λαϊκής» διαπλοκής, θα διαπιστώσουμε πως η τελευταία βιάζεται να καλύψει αυτήν την απόσταση με γοργό ρυθμό.
Προφανώς το στήσιμο της «Αριστερής» διαπλοκής θα δημιουργήσει μια νέα κατάσταση στο οικονομικό πεδίο, που δύσκολα θα την  αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση.
Σήμερα η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να θέση κανόνες, ώστε η κάθαρση να μην αποτελεί «απαίτηση των καιρών» αλλά μια συνεχή και αυτονόητη διαδικασία.
Γιατί η διαφθορά και η διαπλοκή, είναι η άρνηση του ίδιου του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Γίνεται συνείδηση πλέον στο λαό ότι, δεν υπάρχει άλλη σοβαρή διέξοδος από τις εκλογές.
Μια νέα κυβέρνηση με γνώση των γεγονότων, γνώση της αποστολής της  και εθνική ομοψυχία, είναι η μοναδική μας ελπίδα.
Όσο πιο γρήγορα πάμε σε εκλογές, τόσο πιο πολλές πιθανότητες θα υπάρχουν να ξεπεράσουμε την κρίση και η χώρα να ανακάμψει.

-Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ.Ε.