Νέα ξενοκρατία και πολιτικές δυναστείες

Νέα ξενοκρατία και πολιτικές δυναστείες
Γράφει: ο Δαμωνίδης
Εφημ: «ΤΟ ΠΑΡΟΝ»
18/10/2009
Στον αστερισμό των «πολιτικών δυναστειών» και υπό την κυριαρχία
του μεταπρατικού κεφαλαίου, εκφραστή ξένων συμφερόντων και επιρροών,
η χώρα. Η μεν «δυναστεία» των Παπανδρέου μετά την «παρένθεση Ανδρέα»
(«Η Ελλάδα στους Έλληνες») επανήλθε στην ιδεολογική κοίτη του γενάρχη
της, Γεωργίου Παπανδρέου του Πρεσβυτέρου,
(«Η Ελλάδα αναπνέει με δύο
πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικανικόν…»), η των «Καραμανλή»
εγγράφει τις τελευταίες σελίδες παρακμής της, και η των «Μητσοτάκη» υπό την
νέα έκφρασή της, της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, μεταμφιεσμένη με τη λεοντή
του «κοινωνικού φιλελευθερισμού», και υπό την συγχορδία των εν Ελλάδι
διεκπεραιωτών των ξένων επιρροών (κυρίως των ΜΜΕ), προωθείται στην
ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Οι εκπρόσωποι των «πολιτικών δυναστειών», διακρινόμενοι από
την ασθένεια που ο Φρειδερίκος Νίτσε αποκαλούσε «ασέλγεια του ύφους»,
επιδίδονται, δυστυχώς επιτυχώς, στην παραπλάνηση του λαού, ενίοτε με τη
συμβολή
«εξωμοτών» της Αριστεράς, οι οποίοι μετά τη διεκπεραίωση της… αποστολής
τους τυγχάνουν των «περιποιήσεων της λεμονόκουπας», κατά το προηγούμενο
της κ. Μαρίας Δαμανάκη και του «περινούστατου» κ. Μίμη Ανδρουλάκη!
Η ελίτ των 343 οικογενειών (από το 1832, με παραλλαγή μόνο των
επωνύμων, ουχί και τους αριθμού τους), που συνεχίζει να διαγουμίζει τη
χώρα, προωθεί στους Θεσμούς «σύνολα μετριοτήτων», στην προοπτική
να υποσκάψει, με την κατασκευή και προβολή «προσωπικοτήτων» του
εθνομηδενισμού, τα πολιτιστικά θεμέλια του ελληνικού λαού, ενώ παραλλήλως
συντάσσεται και αποδέχεται σενάρια σαλαμοποίησης της χώρας. Οι
δύσπιστοι ας ανατρέξουν στην ανάγνωση και μελέτη των «εκθέσεων» του
Στέιτ Ντιπάρτμεντ υπό τον εύηχο τίτλο: «Η κατάσταση των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων στην Ελλάδα».
Επιπροσθέτως δε, προς άρση πάσης αμφιβολίας, ας θέσουν υπό
το μικροσκόπιο της κριτικής σκέψης τους τα περιεχόμενα του τελευταίου
πονήματος των δημοσιογράφων Αθανασίου Έλλις και Μιχάλη Ιγνατίου: «ΙΜΙΑ:
Τα απόρρητα τηλεγραφήματα των Αμερικανών» των Εκδόσεων Λιβάνη.
Τέλος, και στο πλαίσιο της ενδοσκόπησης της ταυτότητάς μας, ως λαού,
έθνους, ως πολιτιστικής υπόστασης, ας αναζητηθούν τα στοιχεία του μετοχικού
κεφαλαίου των ποικιλώνυμων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, ας προσμετρηθεί
δε ο βαθμός διείσδυσης του πολυεθνικού κεφαλαίου στα «ενημερωτικά» αυτά
μέσα, καθώς και το περιεχόμενο του «χρυσοφόρου παχνίου» των «μόσχων των
σιτευτών», που προβάλλονται και διεκδικούν (!) τον ρόλο του καθοδηγητή της
κοινής γνώμης…
Οι σάλπιγγες δεν ηχούν για την κατακρήμνιση των «τειχών της
Ιεριχούς», αλλά για την όρθωση των αντίστοιχων της νέας ξενοκρατίας στη
Σημαντική μερίδα της «ακαδημαϊκής κοινότητας» - η υπόλοιπη καθεύδει
επαναπαυόμενη στα υλικά προνόμιά της (!) - σε συνακρόαση με τις «πολιτικές
δυναστείες»,
προσφέρει
την
αναγκαία
«επιστημονική
κάλυψη»
εξανδραποδισμό του λαού…
Στις «πολιτικές δυναστείες», αν ενίοτε κάποια εκ των μελών
αποπειρώνται να απογαλακτισθούν από τη δεδομένη ιδεολογία και πρακτική
του χώρου τους, η καθεστηκυία τάξη φροντίζει να τα επαναφέρει στην «ευθεία
οδό» με την κινητοποίηση των εν «υπνώσει δυνάμεων» των πολιτικών
σχηματισμών τους, οι οποίες επιδίδονται σε συστηματική υπονόμευση των
επιλογών
Η απώτερη πολιτική ιστορία της χώρας, με τον λόγο και τη γραφίδα
δημόσιων ανδρών όλου του πολιτικού φάσματος, καταγγέλλει:
Κανελλόπουλος:
«…Μια
κλίκα
στην
οποία
συναντώνται
προπαγάνδες, σκοτεινές δυνάμεις και η οικονομική ολιγαρχία διορίζει και παύει
κυβερνήσεις… Ηγέτες και πρωθυπουργοί κατασκευάζονται στα παρασκήνια,
όπου δρουν εγχώριοι και ξένοι παραγοντισμοί…».
• Στ. Στεφανόπουλος (στις καλοξυρισμένες παρειές του δέχθηκε το «αβρό»
χέρι του οικονομικού «συμβούλου» των ΗΠΑ στην Ελλάδα Πωλ Πόρτερ) «…Η
χώρα έχει κυβέρνησιν την οποίαν ανεβάζουν εκάστοτε εις την εξουσίαν αι ξέναι
επιρροαί…».
• «Καθημερινή» (άρθρο 13.8.1954) «…Η Ελλάδα εξαρτάται από ξένας μυστικάς
υπηρεσίας, αι οποίαι επιδιώκουν την αποδυνάμωσιν της χώρας…».
• Α. Ανδριανόπουλος (σε συνέντευξή του): «…θα επαναστατήσουν οι
φορολογούμενοι αν τα κόμματα μετατραπούν σε θυγατρικές εταιρείες
οικονομικών και εργολαβικών συμφερόντων…».
• Ανδρέας Παπανδρέου (ομιλία του στο Ζάππειο, 8/11/1983): «…Όταν τελείωσε
ο Εμφύλιος, η Ελλάδα είχε μεταβληθεί σε δορυφόρο, σε προτεκτοράτο των
ΗΠΑ…».
• Π. Λαφαζάνης (βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ): «…Περίπου επτά οικογένειες, από
τις πλέον πλούσιες της χώρας, έχουν υπό την κυριότητά τους το σύνολο
των ΜΜΕ, του ημερήσιου και περιοδικού Τύπου, του ραδιοφώνου και της
τηλεοράσεως…»
(«Ελευθεροτυπία» 24.2.1994)...
Η πρόσφατη πολιτική ιστορία είναι διδακτική, ειδικότερα στο θέμα
των ενεργειακών αγωγών, του δολοφονικού Σχεδίου Ανάν για την Κυπριακή
Δημοκρατία, της αναγνώρισης «ζωτικών συμφερόντων» της Τουρκίας στο
Αιγαίο, με τις περιβόητες Συμφωνίες της Μαδρίτης, του αποκεφαλισμού του
Κουρδικού Απελευθερωτικού Κινήματος, με την παράδοση Οτσαλάν από
τον «μεγάλο τραγουδιστή», νυν αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, στο «βαθύ
κράτος» της Άγκυρας…
Είναι τυχαίο άραγε ότι στο Νεο-ΠΑΣΟΚ του κ. Γ. Παπανδρέου του
Νεώτερου καρατομήθηκαν το Πατριωτικό ΠΑΣΟΚ, οι ευρωπαϊστές, οι
αντιδικτατορικοί αγωνιστές και προωθήθηκαν στην πρώτη γραμμή της
εξουσίας οι αμερικανολάγνοι; Οι «πολιτικές δυναστείες» λειτουργούν και
στηρίζονται στην «αρχή της συναλληλίας» και εκείνης των «συγκοινωνούντων
δοχείων». Η μία προϋποθέτει την ύπαρξη της άλλης. Η απουσία της μίας
κινδυνεύει να παρασύρει στον «κάλαθο της Ιστορίας» και τις υπόλοιπες.
Οι «μόσχοι οι σιτευτοί» των ΜΜΕ ανταγωνίζονται μεταξύ τους ποίος
θα προσφέρει την καλύτερη και αποτελεσματικότερη βοήθεια και προβολή,
άμεση και έμμεση, στην εκπρόσωπο της «δυναστείας Μητσοτάκη», ως
εν «διατεταγμένη υπηρεσία» στην υπηρεσία του «Μεγάλου Αδελφού»!
Τάλαινα Ελλάς!