ΤΕΛΟΣ ΧΡΟΝΟΥ

Κώστα Δημ.Χρονόπουλου

(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)

Ελαττώνονται τα χρήματα. Αυξάνονται οι ουρές έξω από τα ΑΤΜ των Τραπεζών.

Διογκώνεται η αγανάκτηση. Πληθαίνουν τα σκυμμένα κεφάλια. Εξαφανίζονται τα χαμόγελα. Πολλαπλασιάζονται τα κρούσματα κατάθλιψης. Εξαντλούνται τα αντικαταθλιπτικά στα φαρμακεία.

Εντύπωση προξενεί και η απώλεια ευρηματικότητας των ..."αρμοδίων μανδαρίνων"  οι οποίοι δεν σκέφτηκαν να εξοικονομήσουν: χρόνο, χρήμα, ταλαιπωρία. Να επικοινωνήσουν με την Αρχιεπισκοπή και άλλους φορείς παροχής φιλανθρωπικής
βοήθειας ώστε:

Να συνδυάζεται η πολύωρη, ουραία αναμονή με - ταυτόχρονη - διανομή /παροχή συσσιτίου!.

Παράλληλα θα μπορούσαν να εξετάζονται από γιατρούς χωρίς σύνορα, και να γίνονται, υπαίθριες, διαλέξεις για το όραμα μιας καλύτερης Ελλάδας που (δεν;) μας αξίζει.

Αλήθεια γιατί όλη αυτή η .... ευειδής απογοητευτική εικόνα;

Ποιός ο λόγος να:

- Διαθέτουμε( άφραγκοι επαίτες όντες) μερικές δεκάδες εκατομμύρια για αχρείαστο Δημοψήφισμα;

-Να γίνονται - εναλλάξ- συλλαλητήρια στήριξης του ΝΑΙ ή του ΌΧΙ;

Για να διχαστούμε μία ώρα αρχύτερα ή για να επηρεάσουμε τους δανειστές μας;

-Νομίζουν οι κρατούντες ότι το "Δ" αποτελεί ισχυρό όπλο (όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του);

Δεν θα ήταν προτιμότερο, ισχυρότερο, ενωτικότερο, φθηνότερο, λυσιτερέστερο αν ο κος Πρόεδρος της Δημοκρατίας συγκαλούσε όλους τους Αρχηγούς / Κόμματα γύρω από ένα τραπέζι προκειμένου η χώρα , ε ν ω μ έ ν η  να αντιμετωπίσει τους ξένους;

Θα ασκήσει άραγε μεγαλύτερη πίεση  ένα ποσοστό (45% - 55%,  40-60, ή και οριακό) ανάμεσα στο ΟΧΙ και το ΝΑΙ, ή μια απόφαση των κομμάτων που θα εξέφραζε (σχεδόν) το σύνολο του λαού;

Ποιό θα ελάμβαναν περισσότερο υπ' όψιν τους οι "φίλοι" ;

- Συνδέεται (αδικαιολόγητα και ανέφικτα) η ανάκτηση της χαμένης αξιοπρέπειας, αξιοπιστίας  και εμπιστοσύνης με Δημοψηφίσματα;

Δυστυχώς τα χαμένα -εδώ και αρκετά χρόνια - δεν ανευρίσκονται σε κάλπες, ΑΤΜ, συσσίτια, ανεργία, χρεωκοπία.  

Δεν είναι ψύλλοι που αναζητούνται σε ευρωπαϊκά φόρα / αχερώνες.

ΥΓ Τελειώνει ο χρόνος.

      Επιβάλλεται:

      - Η αποφυγή εθνοκτόνου διχασμού.

      - η επιτέλεση εθνωφελούς εθνικού καθήκοντος από μέρους και των ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΟΡΩΝ