Η πρώτη παλαιοντολογική ανασκαφή έγινε το 1992 με πολύ ενδιαφέροντα ευρήματα και ακολούθησαν δύο ακόμη ανασκαφικές περίοδοι το 1994 και 1995. Το αποτέλεσμα των ανασκαφών ήταν η αποκάλυψη τμήματος του σκελετού από έναν ελέφαντα που έζησε πριν από 200.000 χρόνια. Μαζί με τα απολιθώματα αυτά βρέθηκαν και δύο δόντια από ένα προϊστορικό βοοειδές.
Τα απολιθώματα βρέθηκαν μέσα σε ποταμοχειμάρριες αποθέσεις και όπως αναφέρθηκε, δε βρέθηκε ολόκληρος ο σκελετός του ελέφαντα. Βρέθηκαν το κρανίο, ολόκληρη η κάτω γνάθος διατηρημένη σε πολύ καλή κατάσταση, με ένα δόντι ελασματοειδούς τύπου, οι δύο τεράστιες ωμοπλάτες με διαστάσεις πάνω από ένα μέτρο η κάθε μία, μεγάλος αριθμός σπονδύλων και πλευρών. Ακόμη βρέθηκε η μία περόνη, θραύσματα άλλων επιμήκων οστών, διάφορα οστά του καρπού, του ταρσού καθώς και των δακτύλων, μερικά από αυτά σε φυσική άρθρωση.
Η μελέτη των απολιθωμένων οστών που βρέθηκαν στην περιοχή Αμπέλια και η σύγκριση των μορφολογικών και βιομετρικών τους στοιχείων, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για ένα ενήλικο άτομο, περίπου 40 ετών, αρσενικού γένους, πολύ μεγάλων διαστάσεων. Ο ελέφαντας που βρέθηκε ανήκει στο είδος Elephas (Palaeoloxodon) antiquus. Σύμφωνα με απόλυτες χρονολογήσεις από το Εργαστήριο Αρχαιομετρίας του Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» (Dr. Γ. Μπασιάκος), η ηλικία του ελέφαντα τοποθετείται στο ισοτοπικό στάδιο οξυγόνου 6, δηλαδή πριν από 160170 ± 25 Χ 103 χρόνια περίπου. Τα απoλιθώματα αυτά από το 2001 εκτίθενται στο Δημοτικό Μουσείο Γρεβενών.
Τα συμπεράσματα που εξάγουμε για το παλαιοπεριβάλλον στο οποίο ζούσε ο ελέφαντας αυτός, με τους ευθείς χαυλιόδοντες, είναι σημαντικά. Φαίνεται ότι έζησε σε ένα δασώδες περιβάλλον, σε μία μεσοπαγετώδη περίοδο, με σχετικά θερμό κλίμα. Κατά συνέπεια η Ελλάδα πρέπει να λειτούργησε ως καταφύγιο για πολλά ζώα την εποχή κατά την οποία στην υπόλοιπη Ευρώπη επικρατούσε δριμύ ψύχος. Το ίδιο είδος ελέφαντα βρέθηκε επίσης στον Περδίκα (Πτολεμαϊδα), όπου ο σκελετός του στεγάζεται στον τόπο που βρέθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου