Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος
Με αφορμή την έρευνα που δημοσιεύεται σήμερα στην ιντερετική εφημερίδα NEWS24/7 με θέμα, «Τι λένε οι πολίτες για τα 50 χρόνια ΠΑΣΟΚ», δεν μπόρεσα να αποφύγω τον πειρασμό να σχολιάσω εν είδηαπαντήσεως στο ερώτημα αυτό, με καθαρό σκεπτικό και ειλικρινή άδολη διάθεση. Να παραδεχθώ ότι κάνω ένα τεράστιο άλμα, μεγαλύτερο από αυτό του Τεντόγλου, με κίνδυνο να προσγειωθώ σε ανώμαλο έδαφος, στην καλύτερη περίπτωση, και ότι μεταβαίνω σε βαθιά και εν πολλοίς άγνωστα και ενδεχομένως επικίνδυνα νερά. Με επίγνωση λοιπόν των γραφομένων μου, θα το αποτολμήσω!
Η εποχή Ανδρέα Παπανδρέου στην ελληνική πολιτική ζωή, είναι μια αδιευκρίνιστη, συγκεχυμένη και μάλλον ομιχλώδης πολιτική περίοδος για την Ελλάδα. Θεώρησα λοιπόν ότι είναι μια μοναδική ευκαιρία να διευκρινιστούν ορισμένες καθιερωμένες έννοιες και εδραιωμένες απόψεις και α διαλευκανθούν σημαντικά γεγονότα, τα οποία έτσι κι αλλιώς, έχουν επηρεάσει και καθορίσει την πολιτική και κοινωνική ζωή, αλλά και το μέλλον και την πορεία της χώρας μας.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε μια έντονη και, γιατί όχι, μεγάλη πολιτική προσωπικότητα, με βαθιά γνώση της πολιτικής τέχνης και της ψυχολογίας του όχλου, σε βαθμό και βάθος, που του επέτρεπε, εν είδη λευκής επιταγής που του έδωσε ο λαός στις 18.10.1981, να διαμορφώσει έτσι την εικόνα αλλά και τη σκέψη και στη συνέχεια, την απόφαση του κάθε Έλληνα σχεδόν, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι η απόφαση δεν είναι δική του, αλλά αυτή η οποία του επιβλήθηκε με ψυχολογική τέχνη.Μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω τον άνδρα ως Πρωθυπουργό προσωπικά, όταν τον επισκεφτήκαμε στο γραφείο του, ως Δ.Σ. της Α.Σ.Γ.Μ.Ε. (Ανώτατη Συνομοσπονδία Μαθητών Ελλάδος) της οποίας ήμουν Πρόεδρος. Είναι εκπληκτικό το πόσο γλυκύς και γελαστός είναι πάντοτε, ώστε σε κερδίζει με την πρώτη ματιά και σε αφοπλίζει αν έχεις κάτι δυσάρεστο να εκφράσεις, Την ίδια αυτή ακριβώς ψυχολογική δύναμη επηρεασμού, επιρροής και κυριαρχίας επί των πολιτών, είναι ο λόγος για τον οποίο η πλειοψηφία του ελληνικού λαού ακολουθούσε την άποψή του ασυζητητί, νομίζοντας επί πλέον ότι είναι δική του απόφαση.
Την τεράστια αυτή ψυχολογική δύναμη που είχε ο Ανδρέας Παπανδρέου, την οποία διέκρινα αυτοπροσώπως, με φόβισε, αν δεν με πανικόβαλε, σκεπτόμενος ότι μπορεί αν θέλει, να μας οδηγήσει στον γκρεμό και να τραγουδάμε ευτυχισμένοι πέφτοντας, ως οι χορεύτριες του Ζαλόγγου!
Συγχωρείστε μου την όποια σκληρή λέξη γράψω ή αυστηρό χαρακτηρισμό δώσω, διότι, μια και μπήκα στα βαθιά νερά, ως πρώην θαλασσόλυκος, θα κολυμπήσω με την προσδοκία να βγω στην ακτή σώος.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου λοιπόν, στην οκταετία 1981- 1989, ενώ είχε την δυνατότητα να οδηγήσει την χώρα στην ανάπτυξη και στην πρόοδο, όπως ακριβώς συνέβαινε στα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν οι μισοί Έλληνες τον ψήφισαν και οι άλλοι μισοί τον ανεχόταν, χωρίς διάθεση αντίδρασης, να δουν το θα γίνει, μπορούσε να κάνει ό,τι ήθελε!
Δεν είναι υπερβολή να πω ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου την οκταετία διακυβερνήσεως της χώρας, διέλυσε την Ελλάδα, διότι:
α) Εισήγαγε τον κομματισμό στην πολιτική, αλλά δυστυχώς και στην κοινωνική ζωή, καταστροφικός όπως αποδείχθηκε και εξακολουθεί να βλάπτει καθημερινώς την απρόσκοπτη και αξιοκρατική εξέλιξη της κοινωνίας. Να υπενθυμίσω στους παλαιότερους, στους οποίους ανήκω και εγώ, πριν το 1981 κανείς δεν ήξερε ούτε τι ψηφίζει ο πατέρας του. Μετά το 1981 χρειαζόσουν «χαρτί» της Τοπικής, για οποιαδήποτε υποχρέωσή σου με το δημόσιο και όχι μόνο.
β) Έδωσε δύναμη και αρμοδιότητες στους συνδικαλιστές, «ως μία των στυλοβατών της Δημοκρατίας», οι οποίοι, μεταξύ άλλων κακών που επέφεραν, κατάντησαν τις μεγάλες και εύρωστες επιχειρήσεις, προβληματικές.
γ) Τις προβληματικές αυτές επιχειρήσεις τις αποτελείωσαν οι αρχισυνδικαλιστές, όταν τους ανατέθηκε η διοίκηση, χωρίς να έχουν ιδέα από διοίκηση επιχειρήσεως.
δ)Υποβάθμισε την παιδεία, με νόμους και αποφάσεις, όπως την κατάργηση του Επιθεωρητή, την αρμοδιότητα των Διευθυντών Γυμνασίου και Λυκείου, μεταφέροντας αυτές στους συνδικαλιστές καθηγητές, κατάργησε την ποδιά στις μαθήτριες, μετατρέποντας το σχολείο σε πίστα μόδας και ομορφιάς.
ε) Καταχρέωσε την χώρα, ακολουθώντας την διαβεβαίωση του Γεράσιμου Αρσένη σε μια συνεστίαση/σύσκεψη στο Χαλάνδρι, ότι έχουμε μεγάλη πιστοληπτική ευχέρεια. Έτσι πήρε με το σωρό δάνεια, πολύ υψηλότοκα (25%), διανέμοντάς τα αφειδώς ως δήθεναυξήσεις μισθών και εισοδημάτων, από δανεικά χρήματα και όχι από ανάπτυξη, μεταφέροντας το πρόβλημα στην Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή που γινόταν ληξιπρόθεσμα.
στ) Οι καθημερινές κομματικές παρεμβάσεις σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής, συμπλήρωσε την διάλυση της χώρας.
Μια λογική ένσταση θα ήταν, ο Ανδρέας Παπανδρέου, αναγνωρισμένος διεθνούς κύρους οικονομολόγος, καταχρέωσε τη χώρα; Ναι είναι η απάντηση, διότι δεν θέλησεποτέ ναπροοδεύσει η χώρα! Τότε τι ήθελε; Είναι μια δεύτερη λογικοφανής ένσταση!
Η απάντηση, δυστυχώς για μας και τη χώρα, είναι απλή όσο και κυνική!
Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήθελε να απολαύσει την εξουσία, σε όλο της το πλάτος και βάθος. Κάθε βήμα, κάθε ενέργεια υπαγορευόταν από την απόλαυση. Ηδονοθήρας δηλωμένος! Αρκετό να αιτιολογήσει τα πάντα και το γεγονός ότι χρειάστηκαν τριάντα (30) χρόνια για να επανέλθει κάποια κανονικότητα.
Ζητώ συγγνώμη από όλους τους λάτρεις του Ανδρέα, οι οποίοι είναι πολλοί, διότι η δυναμική της ψυχολογικής επιβολής επί του πλήθους, η οποία διαρκεί και θα διαρκεί, διότι υποσυνείδητα οι «Ανδρεϊκοί», πρέπει να παραδεχθούν το μεγάλο τους αυτό λάθος, για να λήξει!
Τέλος, ήρθε ο υιός Γιωργάκης, εντολοδόχος να ρίξει τον ανυπάκουο Καραμανλή, με το «Λεφτά Υπάρχουν», μπήκαμε στα Μνημόνια, και η δυναστεία έκλεισε!LaVeritafamale, λένε οι Ιταλοί.
ΝικόλαοςΑναγνωστάτος
e-mail: nanagnostatos@gmail.com
Thiakos.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου