Το Φερόμενο ως Κράτος μας συνεχίζει αμετανόητα (!)

 Κώστα Δημ Χρονόπουλου *

Δύσκολοι καιροί. Για όλους: πολίτες, πολιτικούς, Κρατικούς Αξιωματούχους, Φορείς , Πρίγκιπες  και Πρωθυπουργούς. Ακόμα δυσκολότεροι για το Φερόμενο ως Κράτος μας. Αυτό το δύστηνο /δύσμοιρο μόρφωμα, το άδικο και αναξιόπιστο, που διοικείται διαχρονικά από έναν θεσμό ακατάλληλων Αξιωματούχων –ευάριθμες οι εξαιρέσεις- συνεχίζει την κραυγαλέα επίδειξη ανεπάρκειας και την παροιμιώδη αδυναμία επιτέλεσης της αποστολής του. Το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών δεν έχει ακόμη διαλευκανθεί. Γιατί;. (Ρητορικό το ερώτημα βέβαια). Μα, γιατί αυτή είναι η κρατική δομή –σε μόνιμη , διαχρονική ανοικοδόμηση /αναδόμηση/ αναδιάρθρωση /εκσυγχρονισμό ευρισκόμενη – με την γνωστή αποτελεσματικότητα.  Ο κόσμος δεν έχει –ενώ θα έπρεπε- καταλάβει (εξαιρούνται τα κόμματα και οι  κ ο μ μ α τ ο π λ η γ ι κ ο ί οπαδοί τους), τι ακριβώς έγινε τότε. Ποιος /ποιοι ευθύνονται;. Τι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία , σε τι οφείλονταν το εσπευσμένο μπάζωμα και αν έγινε ή όχι συγκάλυψη. Αντ’ αυτών γίνονται συλλαλητήρια και κοινοβουλευτικές αντιπαραθέσεις που φυσικά δεν ενημερώνουν /απαντούν στα αγωνιώδη ερωτήματα.  Προσωπικά δεν γνωρίζω –ελλείψει αντικειμενικών δεδομένων – τι ακριβώς έγινε.  Υποθέτω /φαντάζομαι /πιθανολογώ εικοτολογώ και προσπαθώ να καταλάβω, ώστε να σας ενημερώσω υπεύθυνα. Θα μου πείτε ότι το κάνει η πλειονότητα των αρθρογράφων αναλυτών , δημοσιογράφων , πολιτικών.  Σωστά, αλλά δεν θεωρώ πως συμβάλλουν επαρκώς στη διαλεύκανση του θέματος. ‘Έρχομαι στον πυρήνα του παρόντος

κειμένου: Στην έλλειψη συγκροτημένης κρατικής οντότητας και στο έλλειμμα ικανοποιητικής λειτουργίας των Θεσμών, όπως πχ Πολιτείας και Δικαιοσύνης. Είναι λυπηρό  να επιχειρείται η επίλυση /διαλεύκανση με ………λαοσυνάξεις/συλλαλητήρια ή κομματικές κοκορομαχίες. Απόδειξη ότι δεν λειτουργούσαν σωστά οι αρμόδιοι Φορείς /Θεσμοί.  Όταν συμβαίνουν τραγικά ,επώδυνα , ανατριχιαστικά γεγονότα ,οι πολίτες αναμένουν άμεσα  (και πειστικό) ξεκαθάρισμα, καθώς και τιμωρία των όποιων ενόχων , όσο ψηλά και αν βρίσκονται. Δεν γίνεται να αφήνονται όλα στο χρόνο, στην λήθη. Αλήθεια πιστεύει κανείς σώφρων άνθρωπος ότι –μετά από τόσα χρόνια - (ξε)καθάρισε το τοπίο (όχι μόνο από τα αποκαΐδια αλλά και τα απορρίμματα των ευθυνόμενων) της τραγωδίας στο Μάτι;. Ότι τιμωρήθηκαν παραδειγματικά ό λ ο ι  οι συνυπεύθυνοι;.

 

Ποιος θυμάται άραγε (πέρασε τόσος καιρός που δεν αποκλείεται, για κάποιους να μην αξίζει τον κόπο να θυμηθεί κανείς) τι έγινε και πόσοι , ποιοι τιμωρήθηκαν από τα ανθρωποειδή /υπανθρώπους που έκαψαν ζωντανούς εργαζομένους της Μαρφίν; Για να θυμηθώ –ριγηλά- δύο ανατριχιαστικά παραδείγματα. Τώρα έχουμε τα Τέμπη. Τι θα γίνει άραγε;. Μια απ’ τα ίδια;. Ή μήπως –και –χειρότερα;. Φρονώ πως δεν γίνεται να συνεχίσουμε έτσι. Ούτε φυσικά με διάφορες κοινοβουλευτικές  και εξωκοινοβουλευτικές  χρονοβόρες  επιτροπές ή παρεμβάσεις  κομματικές, για προφανή πολιτικοκομματικά οφέλη. Απαιτούνται γενναίες αποφάσεις εκ μέρους των Εξουσιαστών μας: πολιτειακοί και πολιτικοί παράγοντες οφείλουν να αφήσουν ελεύθερη την Δικαιοσύνη να αποφανθεί.  Κανένα έλεος. Ουδεμία συγκάλυψη. Μηδενική ανοχή σε όποιους με πράξεις , παραλείψεις, συνέβαλαν στο δράμα των Τεμπών. Εξυπακούεται ότι τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρει η Κυβέρνηση της χώρας.  Ο κος Πρωθυπουργός επιβάλλεται να ηγηθεί μιας εξυγιαντικής προσπάθειας μη παρακώλυσης απόδοσης ευθυνών. Με όποιο κόστος. Κομματικό ή και προσωπικό. Ας καταλάβουν επιτέλους , ακόμη και οι ηγούμενοι κομματικοί παράγοντες (είτε ως Κυβερνώντες, είτε ως αντιπολιτευόμενοι –εν δυνάμει υποψήφιοι Κυβερνήτες) ότι αυτό του οποίου ηγούνται ή θέλουν να ηγηθούν, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο (sic) , ώστε να αξίζει τον κόπο να πασχίσουν να το κυβερνήσουν με θεμιτά ή αθέμιτα μέσα.

 

 

ΥΓ Το τελευταίο , δεν θα πρέπει να το συνειδητοποιήσουν μόνον οι πολιτευόμενοι και οι  κ ο μ μ α τ ο τ σ ο π α ν α ρ έ ο ι, αλλά και όλοι εμείς.  (Αφού είμαστε συνυπεύθυνοι , μέσω των επιλογών, αλλά και της ανοχής μας !.....)

 

 

Ιατρού