«Μεταλιτότητα»...

 Γράφει ο πολίτης Παναγιώτης Παπαγαρυφάλλου
Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών  και Δήμου Αθηναίων.

Μεταλιτότητα μας είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είναι μια νέα εποχή παραδεισιακή που θα ζήσει η Ελλάδα που για χρόνια πολλά οι κυβερνήσεις την έριζαν στον Καιάδα.
Μέγας λογοπλάστης και οπορτιουνιστής του μαρξισμού και οικονομολόγος του ακράτου μακιαβελλισμού έπλασε τη μοντέρνα ορολογία της «μεταλιτότητας» μετά περισσής πολιτικής αδιστάκτου χυδαιότητας.
Μας θυμίζει τον μεγάλο ιστορικό μας Θουκυδίδη που καυτηρίασε το πρόστυχο πολιτικό παιχνίδι γράφοντας πως «για να δικαιολογούν οι άνθρωποι με παραφορά τις αισχίστες
πράξεις τους άλλαζαν τη σημασία των λέξεων βαφτίζοντας το εθνικό έγκλημα πατριωτική συμπεριφορά και τον ανασκολοπισμό της κοινωνίας μεγίστη προσφορά».
Αυτό κάνει και τώρα ο πούρος ανανεωτής του μαρξισμού για να κρατήσει την καρέκλα στην κυβέρνηση του χαμού και του ιστορικού και εθνικού κουλουτομπισμού.
Επιβεβαίωσε έτσι απόλυτα τον Κάρολο τον Μαρξ που δίδασκε στον Πρόλογο της Πολιτικής του Οικονομίας:
«Το τι είναι οι άνθρωποι δεν καθορίζεται από τη συνείδησή τους  αλλά, αντίθετα, αυτή καθορίζεται από το Κοινωνικό του ΕΙΝΑΙ».
Όπερ σημαίνει δηλαδή ότι ο μαρξιστής αντιπρόεδρος άλλαξε συνείδηση παίρνοντας το κυβερνητικό πόστο γιατί μαζί μ’ αυτό απέκτησε ενδιαφέρον και το ατομικό συμφέρον.
Γι’ αυτό το λόγο ακριβώς και ο κυβερνητικός αντιπρόεδρος  χάνοντας τη γραμματεία του ΚΚΕ στο δέκατο τρίτο συνέδριο το 1991, για λίγους ψήφους «διαφώνησε» με το κόμμα το κομμουνιστικό και προσχώρησε στον θολό ανανεωτισμό φορώντας τον σκούφο του δημοκρατικού «σοσιαλισμού» λέγοντας και κάνοντας τ’ αντίθετα από όσα θα έκανε
αν εκλεγόταν γραμματέας του.. ορθοδόξου μαρξισμού\!
Ω! Καιροί! Ω! ήθη (Ο! Tempora! O mores) πως αποδεικνύονται οι κλέβοντες ιδεολογικές οπώρες.