Επισκόπηση του Ισλαμικού Κράτους και προοπτικές

Γράφει ο
Κώστας Παδουβάς

Με την ευκαιρία  της πρόσφατης είδησης από τα διεθνή ΜΜΕ  (Press TV κ.ά.)  για την  κατάρρευση ή συρρίκνωση του  αρχικού Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ), ή Ισλαμικού Χαλιφάτου (=κυριαρχία εδαφών υπό ένα Χαλίφη  σε Συρία και Ιράκ με βία – αυθαίρετα), γίνεται σύντομη επισκόπηση της πορείας του  και αναφορά στις μετέπειτα κυλιόμενες και μεταλλασσόμενες συνεχώς προοπτικές, ώστε να διευκολύνεται η παρακολούθηση των νομοτελειακών σχετικών εξελίξεων  της σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης ,πολυδιάστατης πραγματικής και αιματηρής απειλής για την ανθρωπότητα, η οποία διογκώνεται από την τρομοκρατία που παράγει.

Το ΙΚ δημιουργήθηκε από τη  στρατιωτική οργάνωση  των μουσουλμάνων  Ισλαμιστών- Τζιχαντιστών,  που έχουν αφιερώσει    τη ζωή τους σε ένα είδος  μαχόμενου μοναχισμού μέχρι θανάτου,
 κατά παντός «απίστου» αντιπάλου  άλλου  θρησκευτικού δόγματος, είτε των χαρακτηρισμένων  ως «αποστατών» Μουσουλμάνων,  με όρους ιερού -  θρησκευτικού πολέμου, πιστεύοντας ότι θα  κερδίσουν  μια θέση  στον Παράδεισο μετά θάνατο! Μια παμπάλαια προσδοκία  θεωρούμενη ότι συνάδει με το καθαρό Ισλάμ, σε αντίθεση με τις μετέπειτα μεταρρυθμίσεις και προσαρμογές που ακολούθησαν ανά τους αιώνες σε διάφορες περιοχές της γης, οι οποίες απορρίπτονται συλλήβδην προκαταβολικά ως  ανασταλτικοί παράγοντες στην εγκαθίδρυση του μεγάλου ΙΚ.
Παρουσιάστηκε το 1999, με  κοινό  σύνθημα : «Ο Θεός –Αλλάχ- είναι μεγάλος» και  έμβλημα τη μαύρη σημαία  (βλ. σχήμα) με λευκή επιγραφή   άνω στην αραβική γλώσσα: « Δεν υπάρχει άλλος θεός από τον Αλλάχ» ( αποτελεί τη διακήρυξη πίστης του Ισλάμ ή Σαχάντα) και κάτω, εντός άσπρου ακατέργαστου  κύκλου με μαύρη επιγραφή: «Ο  Μωάμεθ είναι απεσταλμένος του Θεού», με τρόπο που θυμίζει σφραγίδα του Προφήτη Μωάμεθ. Με αυτό το  σύμβολο ενότητας υιοθετήθηκαν   ευέλπιδα  οράματα -  κατακτητικές βλέψεις- σε  μεγάλα εδαφικά τμήματα  τριών Ηπείρων (Ευρώπης, Ασίας, Αφρικής, βλ. Χάρτη), στα όρια του οποίου εντάσσεται και η Ελλάδα  με την Κύπρο.
Ο μάχιμος συγκροτημένος στρατός του ΙΚ, οι αστράτευτοι υποστηρικτές-μέλη και λοιποί υποστηρικτές,  στρατολογούνται ως μισθοφόροι είτε όχι κατά πλειονότητα από κοινωνικά στρώματα μουσουλμάνων Σουνιτών ( Ιρακινοί Σύριοι, Τυνήσιοι, Σαουδάραβες, Ιορδανοί, Αιγύπτιοι, Λίβυοι, Νιγηροί κ.ά.),  αλλά και Δυτικών χωρών (Άγγλοι, Βέλγοι κ.ά.), με μοναδική προϋπόθεση να ασπαστούν την αρχική (όπως παραπάνω) ιδεολογία του μουσουλμανικού εξτρεμισμού. Προφανώς οι κάθε είδους στρατολογήσεις  του στρατού των Τζιχαντιστών υποστηρίζεται με ποικίλους  τρόπους, μεταξύ των οποίων η  εθελοντική ένταξη  έμμισθων-αργυρωνήτων  μαχητών, η  βίαιη στρατολόγηση στους κατεχόμενους τόπους γενίτσαρων (περιλαμβάνονται και παιδιά ανήλικα για ειδική εκπαίδευση και καθοδηγητών Ιμάμηδων)  με την απειλή φρικτού θανάτου σε περίπτωση αρνήσεων. Για τους φανατικούς Σουνίτες οι  μουσουλμάνοι της φυλής Σιΐτες είναι εχθροί προς εξόντωση. Δε δίστασαν να επιδείξουν ακραία βαρβαρότητα απέναντι σε 1500 δοκίμους-Σιΐτες της πολεμικής αεροπορίας τους οποίους κατάσφαξαν  στις όχθες του Τίγρη του Βόρειου Ιράκ.
Όλοι οι παραπάνω ενταγμένοι στο διάσπαρτο πολυεθνικό συγκρότημα του ΙΚ και οι συνεργοί τους είναι οπαδοί της προώθησης της θρησκευτικής βίας, παρόμοιας εκείνης των πρώτων ημερών του Ισλάμ,. Αντίθετα, αναπτύσσονται και πολλαπλασιάζονται τρομοκρατικές  επιθέσεις (βομβιστικές, τροχοφόρων με ή χωρίς εκρηκτικά, φονικών όπλων κ.ά.) κατά αθώων πολιτών, αυξάνοντας τους αριθμούς των επιθέσεων τρόμου και των θυμάτων για την αποσταθεροποίηση των αντιπάλων κοινωνιών (όσων δεν ασπάζονται όσα πρεσβεύει το ΙΚ).
.Μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί  101 επιθέσεις που έγιναν ή υποστηρίχθηκαν από το ΙΚ σε 25 χώρες σε συχνότητα κάθε 15 ημέρες περίπου,  έχουν σκοτωθεί 1138 και τραυματιστεί 3295 άτομα και ο τρόμος ανά την υφήλιο συνεχίζεται. Επίσης, έχουν  καταστρέψει αρχαία μνημεία απροσδιόριστης αρχαιολογικής αξίας, από το 1200 π.Χ. μέχρι το 600 μ.Χ., εντός των οποίων εκτελέστηκαν «αντίπαλοι» με φρικτούς τρόπους (τυφεκισμό, αποκεφαλισμό, ανατίναξη κ.ά.)
Αυθαίρετες – βίαιες ευκαιριακές επιχειρήσεις-κατακτήσεις εδαφών έγιναν αρχικά στο Ιράκ και αργότερα στη Συρία λόγω των εκεί εμφυλίων και μη πολέμων τα έτη 2003-2011 (Ιράκ) και 2011-συνεχίζεται (Συρία), με παράλληλες δημιουργίες  ισχυρών στρατιωτικών τοπικών οργανώσεων  σε άλλες χώρες (ΒΔ Πακιστάν, Αφγανιστάν, Λιβύη, Σινά, Υεμένη, Αλγερία, Καύκασο, Σομαλία, Φιλιππίνες, Καμερούν  κ.ά.). Το τελευταίο επίτευγμα οφείλεται σε μαζικές προσχωρήσεις στο ΙΚ που έγιναν εθελοντικά από διάφορες οργανώσεις που είχαν τον έλεγχο εδαφικών εκτάσεων, κατοικημένων τόπων και πληθυσμών, γοητευμένες από τη δύναμη και ορμή του ΙΚ, όπως, το προηγούμενο θεοκρατικό καθεστώς  Ταλιμπάν, στο Αφγανιστάν που προήλθε μετά από εμφύλιο πόλεμο, η Ανσάρ αλ-Σαρία που είχε τον έλεγχο στις πόλεις Ντέρνα και Βεγγάζη στη Λιβύη, η Μπόκο Χαράμ που ελέγχει πόλεις στη Νιγηρία κ.ά.
Το όλον αυτό φαινομενικά ασύνδετο εδαφικά συγκρότημα με τα παρακλάδια του,  έλαβε  διάφορες ονομασίες:  ISIS=Islamic State of Iraq and Syria,  ISIL = Islamic State of Iraq and the Levant,  ή Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε, δηλαδή της «Ανατολής», «Συρίας» ή «Αλ-Σαμ», πριν εδραιωθεί με απλούστερη ονομασία: Ισλαμικό Κράτος (Χαλιφάτο) το 2014 (29/6/14). Χρησιμοποίησε περιστασιακά  Αρχηγείο-Επιτελείο σε διάφορες τοποθεσίες, καθώς αναπτυσσόταν είτε συρρικνωνόταν, όπως,  στη Μπακούμπα (Ιράκ 2006-2007), Ράκα (Συρία 2013-2017), Μαγιαδίν (Συρία Ιούνιος-Οκτώβριος 2017), Αλ- Κάμ (Ιράκ Οκτώβριος-Νοέμβριος 2017), Ράβα (Ιράκ  8-17 Νοεμβρίου 2017) υπό ένα αρχηγό-Χαλίφη-Εμίρη- Ιμπραήμ ( ο σημερινός ονομάζεται  Αμπου Ομάρ αλ-Μπαγκντάντι και είναι  επικηρυγμένος από τις ΗΠΑ με 10 εκατομμύρια δολάρια).
Κατά τις συγκεντρώσεις σημαντικών πόρων από το ΙΚ ( χρημάτων, πολεμικού υλικού και λοιπών μέσων επιβίωσης, μετακίνησης, επικοινωνιών μεταξύ τους είτε διεθνώς ),  εξαντλούνται όλες οι νόμιμες και παράνομες δυνατότητες συσσώρευσης πλούτου,  όπως το εμπόριο και λαθρεμπόριο προϊόντων πετρελαιοπηγών, όπλων, αγαθών επιβίωσης, , ναρκωτικών και ανθρωπίνων οργάνων, κέρδη από ελεγχόμενες  τράπεζες, φορολογίες,, ληστείες,, καταβολές λύτρων μετά από απαγωγές, υλικές υποστηρίξεις και κληροδοτήματα  ομοϊδεατών και οποιασδήποτε άλλης μορφής παρανομίας ή εξαπάτησης ανημέρωτων πολιτών.
Ανησυχητικά μηνύματα στέλνουν τα πρόσφατα φαινόμενα ανάρτησης εμβλημάτων-σημαιών του ΙΚ σε ορισμένους κατοικημένους τόπους (Αλβανίας στα σύνορα με Κοσσυφοπέδιο), στρατολογήσεις επικινδύνων Ιμάμηδων,  λαθραίες μεταφορές  σημαντικών ποσοτήτων  όπλων και  οπλικών συστημάτων  σε κρησφύγετα του ΙΚ  τουρκικής προέλευσης, οι κατευθυνόμενες ή μη διαδόσεις οικονομικών ενισχύσεων του ΙΚ από κράτη του ΟΗΕ κ.ά.
Εντός του τρέχοντος έτους 2017 το ΙΚ έχει υποστεί σοβαρές ήττες στα πεδία των μαχών Συρίας και Ιράκ, αφενός εξαιτίας των αεροπορικών βομβαρδισμών από τις αεροπορίες των Μεγάλων Δυνάμεων (ΗΠΑ, Ρωσίας κ.ά.) και αφετέρου από τις Ένοπλες Δυνάμεις των καθεστώτων των δυο αυτών χωρών, με παράλληλες επιχειρήσεις ξηράς συμμαχικών δυνάμεων Κούρδων-Αράβων στη Βόρεια Συρία. Τα  εδάφη που είχαν κατακτήσει οι Τζιχαντιστές το 2014 σε Ιράκ-Συρία  απελευθερώθηκαν σε ποσοστό 95%, ενώ οι μάχιμες μονάδες του ΙΚ  συνεχίζουν να δίδουν μάχες απελπισίας περικυκλωμένες σχεδόν παντού. Καίρια αεροπορικά χτυπήματα δέχθηκαν οι Τζιχαντιστές και στη Σομαλία από τις ΗΠΑ.
Ωστόσο,  δεν είναι εύκολο να κερδηθεί ολοκληρωτικά ο πόλεμος κατά του ΙΚ, λόγω του εγκατεσπαρμένου ανθρώπινου δυναμικού και των μέσων σε 10 τουλάχιστον ξένα κράτη και των ειδικών επιχειρήσεων  που διεξάγουν μέλη του ΙΚ με μυστικότητα
Ωστόσο, το μέχρι στιγμής σοβαρότερο αναπάντητο ερώτημα είναι, εάν και κατά πόσον είναι εφικτή η ήττα της ιδεολογίας του ΙΚ  είτε να εμποδιστεί η εξάπλωσή της πέραν των σημερινών θυλάκων του ανά την υφήλιο.