ΠΕΡΙ ΠΟΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΟΜΙΛΟΥΜΕ

    -«Προδότης» δεν είναι μόνον αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδος στους εχθρούς, είναι και εκείνος που ενώ κατέχει Δημόσιο Αξίωμα, εν γνώσει του ή λόγω ανικανότητάς του, δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω στους οποίους άρχει…»,ως και να διατηρήσει την δόξα της Πατρίδος.
    -Το ξέρουμε όλοι ότι η περίοδος από το 1974 μέχρι σήμερα, είναι η μεγαλύτερη περίοδος Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, βέβαια θα κυριολεκτούσαμε εάν λέγαμε μιας Κοινοβουλευτικής Κομματοκρατίας, την οποία έζησε και ζει η πατρίδα μας.
    -Όμως! οι πολιτικοί Ηγέτες της Πατρίδος μας, συμπαρασύροντας και μεγάλη μερίδα Ελλήνων Πολιτών, έφθασαν την χώρα σήμερα στο χείλος του Γκρεμού. Φταίει η Δημοκρατία; ασφαλώς όχι, φταίνε οπωσδήποτε οι κατά καιρούς ηγέτες αυτής, που εφάρμοσαν μια Κομματική Δημοκρατία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα που
εξυπηρετούσαν τους ιδίους και τους διαφόρους συνδικαλιστικούς φορείς που τους υποστήριζαν.
    -Με αυτήν λοιπόν την κατ’ ευφημισμό Δημοκρατία, η Πατρίδα μας έζησε και ζει τις τελευταίες τρεις και πλέον δεκαετίες τέτοιους δραματικούς εθνικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτισμικούς μετασχηματισμούς, που κατέλυσαν κυριολεκτικά ένα ολόκληρο σύστημα διακυβέρνησης, Ιεραρχίας, εφαρμογής των Νόμων και αξιών, που απέχουν πολύ από την Δημοκρατία.
    -Ας δούμε λοιπόν τα τρία βασικά στοιχεία που πρέπει να συνθέτει μια ευνομούμενη Δημοκρατία. Αυτά είναι: ΗΓΕΣΙΑ, ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
      ΠΡΩΤΟΝ: Εις ότι αφορά τον Ηγέτη.
      - Το κυρίως προνόμιο του Ηγέτη είναι να ζωντανεύει ελπίδα στις ψυχές των ανθρώπων. Μόνο από εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του, ν’ ανθίζει χαμόγελο, να βουρκώνουν μάτια, να γεννιέται στην θέα του αυθόρμητα στο πλήθος γιορτή.
      ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Εις ότι αφορά την εφαρμογή των Νόμων.
       -Εδώ όταν ομιλούμε για Ηγεσία εννοούμε όλο το Κοινοβούλιο, δηλ. όλους τους Βουλευτές, οι οποίοι θα πρέπει να αποτελούν το παράδειγμα χρηστής Διοίκησης, με υποχρεώσεις και δικαιώματα. Εάν παρακολουθήσουμε έργα και ημέρες, των τελευταίων δεκαετιών των πολιτικών μας (υπεξαιρέσεις, πλουτισμός, πληθώρα οφιτσίων, ασυλία, «μαζί τα φάγαμε» κ.λπ.) θα δούμε ότι δεν έχουν καμία σχέση με την εφαρμογή των Νόμων και την λειτουργία της Δημοκρατίας, γεννήτορες της οποίας ήταν οι Αρχαίοι Έλληνες.
    -Στην γενέτειρα λοιπόν της Δημοκρατίας Κράτος-Πόλης, εάν κανείς ήθελε να γίνει Βουλευτής της Δημοκρατίας, μεταξύ πολλών άλλων ο Νόμος απαιτούσε:   
    -Αν ο κύριος αυτός πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για το Κράτος, τότε έπρεπε να κατασχεθεί η περιουσία του, σ’ όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Πολιτεία.
    -Αν πάλι! ο Νόμος που πρότεινε και πέρασε ζημίωνε την Πολιτεία ΗΘΙΚΑ (προκλητικές παρελάσεις ομοφυλόφιλων, υιοθέτηση αγνών και αθώων παιδιών από ομοφυλικά ζευγάρια κ.λπ.), ΕΘΝΙΚΑ (παραχώρηση του ονόματος «Μακεδονία» σε γειτονική χώρα, σχεδόν κατάργηση της Εθνικής Παιδείας και της ορθόδοξης Χριστιανικής πίστεως των Ελλήνων, από τα Ελληνικά Σχολεία), ΑΣΦΑΛΕΙΑ (την μη δυνατότητα ασφαλείας των πολιτών, από εγκληματικά περιθωριακά στοιχεία) κ.λπ. Η ποινή ήταν: ΑΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ!!! (5ος π.Χ. ΧΡΥΣΟΥΣ ΑΙΩΝ του ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ).
    -Σήμερα, με αυτά που συμβαίνουν στην πολιτική κονίστρα άνετα, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τον 21ο αιώνα, ως ο αιών της Απατηλής Δημοκρατίας.
      ΤΡΙΤΟΝ: Εις ότι αφορά την δικαιοσύνη   
       -Δυστυχώς και αυτή η δικομματική Κυβέρνηση είναι σε λάθος δρόμο. Ο Ελληνικός λαός θα ήταν πιο καρτερικός, εάν οι ηγέτες του έδιδαν το παράδειγμα, σ’ ότι απαιτούσαν από αυτόν. Αλλά δυστυχώς ούτε άγγιξαν στην ουσία, τα οικονομικά προνόμια που εισπράττουν από τα δανεικά που παίρνουμε (μισθούς, συντάξεις, επιτροπές, δώρα, εισιτήρια κ.λπ. ουκ έστιν τέλος), άρα δεν υπάρχει το Παράδειγμα. Και! αφ’ ετέρου δεν έχουν την δύναμη να τα πάρουν, από αυτούς που πολύ εύστοχα είπε ο κ. Πάγκαλος «μαζί τα φάγαμε», διότι απλά όπως φαίνεται, είναι και πολλοί πολιτικοί Άνδρες, πρώην και σημερινοί, οι οποίοι συμμετείχαν στο φαγοπότι του κ. Πάγκαλου.
    -Οι Σκεπτόμενοι Έλληνες είχαμε μια Ελπίδα στην δικομματική αυτή Κυβέρνηση, ότι θα κατορθώσει να ξεπεράσει την κομματική λαθεμένη νοοτροπία και θα στηρίξει την Δημοκρατία μας στα τρία παραπάνω αναφερθέντα, βασικά βάθρα, αλλά δυστυχώς και πάλι διαψευσθήκαμε.
    -Μάλιστα με την Κυβέρνηση αυτή κινδυνεύει η Ελλάς με απώλεια Εθνικών Εδαφών και Ιστορικής Κληρονομιάς και το χειρότερο ήλθε σχεδόν στο τέλος του, το «Μακεδονικό Ζήτημα» που ξεκίνησε το 1878 με την συνθήκη του Αγίου Στεφάνου μεταξύ Ρωσίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δυστυχώς στις ημέρες μας ολοκληρώνεται εις βάρος της Ελλάδος. Παρά τους αγώνες και τις θυσίες των Ελλήνων για την διάσωση Αυτής
    -Εις ότι αφορά την Παιδεία των νέων μας, αυτή εγκληματικά απέτυχε από πάσης πλευράς. Δυστυχώς! Μία μερίδα νέων μας απογαλακτίσθηκαν από την Εθνική Παιδεία, τον Πατριωτισμό, την Θρησκεία μας και την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Ο Σκεπτόμενος Έλληνας για μια ακόμη φορά συνειδητοποίησε από τα πρόσφατα γεγονότα ότι, στους δρόμους δεν κατεβαίνει πλέον το προλεταριάτο, αλλά μία θυσιασμένη γενιά, ολίγων σημερινών περιθωριακών  εφήβων. Μια γενιά στην οποία η ελληνική κοινωνία προσέφερε μεν αφειδώς υλικά αγαθά, αλλά στέρησε και απαξίωσε στην θεωρία και στην πράξη τα στοιχειώδη ηθικά, πατριωτικά, πίστεως, διανοητικά και γενικά ηθικές αρχές και αξίες που συγκροτούν τον Άνθρωπο. Με αποτέλεσμα ο θυμός των ελαχίστων αυτών νέων, να εκδηλώνεται με τυφλή καταστροφική μανία και όχι με πραγματικούς αγώνες, με το καλό παράδειγμα και με γόνιμες κριτικές για το καλύτερο.
      -Εάν δεν εφαρμοσθούν οι Αρχές της Δημοκρατίας (άξιοι Ηγέτες, εφαρμογή των Νόμων προς πάσα κατεύθυνση και Δικαιοσύνη) και πρωτίστως δεν αναδιοργανωθεί το Κράτος σ’ όλους τους τομείς του και προπαντός δεν αναδείξει πολιτικούς άνδρες με ισχυρή Ελληνική και Εθνική συνείδηση, η χώρα δυστυχώς δεν θα μπορέσει να ορθοποδήσει και θα πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο.
          -Υπ’ όψιν είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που οι Πολίτες της προσπαθούν με διαμαρτυρίες, συλλαλητήρια και με χιλιάδες κείμενα στις εφημερίδες και ηλεκτρονικά μέσα, να σώσουν την Ελλάδα από εδαφικό ακρωτηριασμό και από απώλεια Εθνικής μας Κληρονομιάς, από την ίδια την Κυβέρνησή τους.
    Περί ποιας λοιπόν Δημοκρατίας ομιλούμε, όταν η Κυβέρνηση ετσιθελικά, υπογράφει συμφωνίες τεράστιου Ιστορικού και Εθνικού θέματος, που αφορά παραχώρηση γλώσσης και εθνότητας και διαμορφώσεως πλέον νέων συνθηκών στην περιοχή αλλαγής συνόρων κτλ., χωρίς την έγκριση του Ελληνικού λαού μα ούτε και του Ελληνικού Κοινοβουλίου; Έλεος!! κύριοι…

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντγος ε.α.
Επίτιμος Δκτης της Σ.Σ.Ε.