Σκοπιανό: Ποια είναι τελικά η «εθνική γραμμή»;

Γράφει ο
Ιωάννης Γ. Κουλούρης

Δυστυχώς αναγκάζομαι να επανέλθω και πάλι στο θέμα των Σκοπίων, λόγω των αλλοπρόσαλλων και επικίνδυνων  εξελίξεων που συμβαίνουν τελευταία.
Θεωρώ ότι υπάρχει μεγάλη σύγχυση, την οποία εκμεταλλεύεται κυρίως η Κυβέρνηση, αλλά φέρνει σε αμηχανία και την αξιωματική αντιπολίτευση, σχετικά με τον όρο εθνική γραμμή στο όνομα του κράτους αυτού. Η Κυβέρνηση θεωρεί ως εθνική γραμμή αυτό που είχε αποδεχθεί η τότε Κυβέρνηση στη διάσκεψη του Βουκουρεστίου, δηλαδή μία σύνθετη ονομασία που να περιέχει τον όρο μακεδονία,   (σκοπίμως το γράφω με μικρό) ,και ένα γεωγραφικό η χρονικό προσδιορισμό. Δυστυχώς η ονομασία αυτή αποτελεί μέγα σφάλμα το οποίο έγινε
μεν τότε αλλά δεν συμφωνήθηκε πουθενά εγγράφως, και επομένως τυπικά δεν δεσμεύει τη χώρα. Δεν μπορεί όμως να παραγνωριστεί το γεγονός ότι έκτοτε επανειλημμένα έχει χρησιμοποιηθεί από ξένους και Έλληνες πολιτικούς χωρίς να υπάρξει μεγάλη και συγκεκριμένη αντίδραση, και μία επιμονή μας τώρα στη μη χρήση του όρου μακεδονία στη σύνθετη ονομασία, θα θεωρηθεί ως ανακολουθία εκ μέρους της Ελλάδας. Ευτυχώς όμως στη διάσκεψη αυτή καθιερώθηκε και αναγνωρίστηκε και ένα άλλο γεγονός, που αποτελεί μέγα κεκτημένο για τη χώρα μας, δηλαδή το δικαίωμα ασκήσεως βέτο για την είσοδο της χώρας αυτής στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ.
Μία τέτοια ονομασία προφανώς δεν είναι εθνική γραμμή, αφού δεν συμφωνήθηκε σε κάποια επίσημη σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ούτε είχαν συμφωνήσει όλα τα κόμματα και κυρίως δεν είχε τεθεί στην κρίση του Ελληνικού λαού, και επομένως κανένας δεν έχει το δικαίωμα , είτε στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό, να την επικαλείται ως εθνική γραμμή. Η μόνη επίσημη εθνική γραμμή είναι αυτή που συμφωνήθηκε το 1992 υπό τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή, και ήταν η μη χρήση του όρου Μακεδονία ως συνθετικού της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων. Πέραν τούτου αποτελεί εγκληματικό σφάλμα , γιατί δεν διαφοροποιεί εθνολογικά τους σκοπιανούς από τους Έλληνες Μακεδόνες, και διότι, όπως συνέβη και με την ονομασία FYROM, τόσο οι σκοπιανοί όσο και η διεθνής κοινότητα, είτε από σκοπιμότητα είτε χάριν ευκολίας, θα παραλείπουν το άλλο συνθετικό και θα χρησιμοποιούν μόνο τον όρο Μακεδονία.
Για να αποφύγουμε το γεγονός αυτό θα πρέπει η σύνθετη ονομασία να αποτελεί μία ενιαία και αδιαίρετη λέξη που εκτός των άλλων να διαφοροποιεί τους κατοίκους των Σκοπίων ως προς την ταυτότητα, τη γλώσσα και την ιστορία τους από τους Έλληνες Μακεδόνες και την ιστορία τους. Πέραν τούτου στη σχετική συνθήκη θα πρέπει να δηλώνεται σαφώς ότι, η ονομασία αυτή, εκτός των ήδη απαιτήσεων μας για χρήση έναντι όλων και για αλλαγή του συντάγματος των Σκοπίων, θα πρέπει να χρησιμοποιείται παντού και πάντα αδιαίρετη. Αυτό είναι περισσότερο σημαντικό από τα υπόλοιπα και δυστυχώς πουθενά δεν αναφέρεται μέχρι τώρα.
Προσωπικά έχω προτείνει προ πολλού αλλά και πρόσφατα προς όλους τους βουλευτές και αρχηγούς των κομμάτων,  την ονομασία «Γιουγκομακεδονία», την οποία θεωρώ ως τη μόνη εθνικά
Δυστυχώς αναγκάζομαι να επανέλθω και πάλι στο θέμα των Σκοπίων, λόγω των αλλοπρόσαλλων και επικίνδυνων  εξελίξεων που συμβαίνουν τελευταία.
Θεωρώ ότι υπάρχει μεγάλη σύγχυση, την οποία εκμεταλλεύεται κυρίως η Κυβέρνηση, αλλά φέρνει σε αμηχανία και την αξιωματική αντιπολίτευση, σχετικά με τον όρο εθνική γραμμή στο όνομα του κράτους αυτού. Η Κυβέρνηση θεωρεί ως εθνική γραμμή αυτό που είχε αποδεχθεί η τότε Κυβέρνηση στη διάσκεψη του Βουκουρεστίου, δηλαδή μία σύνθετη ονομασία που να περιέχει τον όρο μακεδονία,   (σκοπίμως το γράφω με μικρό) ,και ένα γεωγραφικό η χρονικό προσδιορισμό. Δυστυχώς η ονομασία αυτή αποτελεί μέγα σφάλμα το οποίο έγινε μεν τότε αλλά δεν συμφωνήθηκε πουθενά εγγράφως, και επομένως τυπικά δεν δεσμεύει τη χώρα. Δεν μπορεί όμως να παραγνωριστεί το γεγονός ότι έκτοτε επανειλημμένα έχει χρησιμοποιηθεί από ξένους και Έλληνες πολιτικούς χωρίς να υπάρξει μεγάλη και συγκεκριμένη αντίδραση, και μία επιμονή μας τώρα στη μη χρήση του όρου μακεδονία στη σύνθετη ονομασία, θα θεωρηθεί ως ανακολουθία εκ μέρους της Ελλάδας. Ευτυχώς όμως στη διάσκεψη αυτή καθιερώθηκε και αναγνωρίστηκε και ένα άλλο γεγονός, που αποτελεί μέγα κεκτημένο για τη χώρα μας, δηλαδή το δικαίωμα ασκήσεως βέτο για την είσοδο της χώρας αυτής στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ.
Μία τέτοια ονομασία προφανώς δεν είναι εθνική γραμμή, αφού δεν συμφωνήθηκε σε κάποια επίσημη σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ούτε είχαν συμφωνήσει όλα τα κόμματα και κυρίως δεν είχε τεθεί στην κρίση του Ελληνικού λαού, και επομένως κανένας δεν έχει το δικαίωμα , είτε στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό, να την επικαλείται ως εθνική γραμμή. Η μόνη επίσημη εθνική γραμμή είναι αυτή που συμφωνήθηκε το 1992 υπό τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή, και ήταν η μη χρήση του όρου Μακεδονία ως συνθετικού της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων. Πέραν τούτου αποτελεί εγκληματικό σφάλμα , γιατί δεν διαφοροποιεί εθνολογικά τους σκοπιανούς από τους Έλληνες Μακεδόνες, και διότι, όπως συνέβη και με την ονομασία FYROM, τόσο οι σκοπιανοί όσο και η διεθνής κοινότητα, είτε από σκοπιμότητα είτε χάριν ευκολίας, θα παραλείπουν το άλλο συνθετικό και θα χρησιμοποιούν μόνο τον όρο Μακεδονία.
Για να αποφύγουμε το γεγονός αυτό θα πρέπει η σύνθετη ονομασία να αποτελεί μία ενιαία και αδιαίρετη λέξη που εκτός των άλλων να διαφοροποιεί τους κατοίκους των Σκοπίων ως προς την ταυτότητα, τη γλώσσα και την ιστορία τους από τους Έλληνες Μακεδόνες και την ιστορία τους. Πέραν τούτου στη σχετική συνθήκη θα πρέπει να δηλώνεται σαφώς ότι, η ονομασία αυτή, εκτός των ήδη απαιτήσεων μας για χρήση έναντι όλων και για αλλαγή του συντάγματος των Σκοπίων, θα πρέπει να χρησιμοποιείται παντού και πάντα αδιαίρετη. Αυτό είναι περισσότερο σημαντικό από τα υπόλοιπα και δυστυχώς πουθενά δεν αναφέρεται μέχρι τώρα.
Προσωπικά έχω προτείνει προ πολλού αλλά και πρόσφατα προς όλους τους βουλευτές και αρχηγούς των κομμάτων,  την ονομασία «Γιουγκομακεδονία», την οποία θεωρώ ως τη μόνη εθνικά αποδεκτή, για τους λόγους που έχω αναφέρει, αλλά δυστυχώς πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, καμία απάντηση ή σχόλιο δεν έχω λάβει για την πρότασή μου αυτή. Βλέπετε δεν ανήκω ούτε στους τηλεοπτικούς παρουσιαστές των ενημερωτικών  εκπομπών ούτε στους μόνιμους προσκεκλημένους τους, οι οποίοι στην ουσία καθορίζουν την πολιτική της χώρας μας. Ευτυχώς υπάρχουν και κάποια έντυπα ή ηλεκτρονικά μέσα που παρουσιάζουν και τις απόψεις των πολιτών και μου κάνουν την τιμή να φιλοξενούν, έστω έτσι για να υπάρχουν, και τις δικές μου απόψεις και προτάσεις.
Τέλος δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις στην ουσία αποτελούν ένα παιγνίδι υπαιτιότητας (blame game), και με κανένα τρόπο αυτές δεν πρέπει να ναυαγήσουν με επίρριψη της υπαιτιότητας στην Ελλάδα, πράγμα που μπορεί να αποφευχθεί εάν εμείς κάνουμε την τελική πρόταση με την ονομασία που προτείνω, την οποία οι σκοπιανοί δεν έχουν κανένα δίκαιο λόγο να αρνηθούν, αφού εκφράζει αυτό που πράγματι είναι, ένα δημιούργημα της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
αποδεκτή, για τους λόγους που έχω αναφέρει, αλλά δυστυχώς πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, καμία απάντηση ή σχόλιο δεν έχω λάβει για την πρότασή μου αυτή. Βλέπετε δεν ανήκω ούτε στους τηλεοπτικούς παρουσιαστές των ενημερωτικών  εκπομπών ούτε στους μόνιμους προσκεκλημένους τους, οι οποίοι στην ουσία καθορίζουν την πολιτική της χώρας μας. Ευτυχώς υπάρχουν και κάποια έντυπα ή ηλεκτρονικά μέσα που παρουσιάζουν και τις απόψεις των πολιτών και μου κάνουν την τιμή να φιλοξενούν, έστω έτσι για να υπάρχουν, και τις δικές μου απόψεις και προτάσεις.
Τέλος δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις στην ουσία αποτελούν ένα παιγνίδι υπαιτιότητας (blame game), και με κανένα τρόπο αυτές δεν πρέπει να ναυαγήσουν με επίρριψη της υπαιτιότητας στην Ελλάδα, πράγμα που μπορεί να αποφευχθεί εάν εμείς κάνουμε την τελική πρόταση με την ονομασία που προτείνω, την οποία οι σκοπιανοί δεν έχουν κανένα δίκαιο λόγο να αρνηθούν, αφού εκφράζει αυτό που πράγματι είναι, ένα δημιούργημα της πρώην Γιουγκοσλαβίας.