Ο ομογενής Πολ Καψής έχει χαρακτηριστεί η «μεγαλύτερη ντίβα της Αυστραλίας». Στην πραγματικότητα είναι από τους κορυφαίους στον χώρο της αυστραλιανής ψυχαγωγίας.
Τον χαρακτηρισμό της «ντίβας» τον πήρε όταν στα πρώτα χρόνια της καριέρας του ενσάρκωνε μια «Drag queen».
Σύντομα όμως εγκατέλειψε εκείνο το ρόλο και ασχολήθηκε με όλα τα είδη του θεάτρου, της μουσικής και του κινηματογράφου.
Σήμερα μπορεί να καυχηθεί πως ελάχιστοι έχουν κερδίσει τόσο κολακευτικές κριτικές από τα αυστραλιανά και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης τόσο για τις φωνητικές του δυνατότητες όσο και για τις υποκριτικές.
«Μοναδικός, μαγικός, ανυπέρβλητος, πληθωρικός, συγκινητικός» είναι μερικά από τα σχόλια των κριτικών των πιο έγκυρων εντύπων.Ηθοποιός, τραγουδιστής, χορευτής και σεναριογράφος έχει ξεχωρίσει ως ο κορυφαίος καλλιτέχνης των καμπαρέ αλλά δεν περιορίστηκε μόνο εκεί.
Πέρσι, για παράδειγμα, πρωταγωνίστησε στην Όπερα της Πεντάρας (παρουσιάστηκε στην Όπερα της Βικτώριας στη Μελβούρνη), συμμετείχε στο Διεθνές φεστιβάλ Τζαζ που έγινε στη Μελβούρνη, στο Διεθνές φεστιβάλ Αδελαΐδας, πρωταγωνίστησε στην παράσταση «Η Μάνα μου», η οποία έκανε και ρεκόρ εισπράξεων και κυκλοφόρησε το νέο του CD «Make me a King».
Ο Καψής, που έχει κερδίσει σημαντικά βραβεία κατά την διάρκεια της καριέρας του, εργάστηκε για μεγάλο διάστημα και στη Βιέννη, όπου η παράστασή του Boulevard Delirium είχε σημειώσει μεγάλη επιτυχία. Εμφανίστηκε, επίσης, και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Κέρδισε διακρίσεις τόσο ως τραγουδιστής όσο και ως ηθοποιός. Μεταξύ άλλων είχε πρωταγωνιστήσει και στο φιλμ «Κατά Μέτωπο» (Head On) της Άννας Κόκκινος όπου ενσάρκωσε τον ρόλο ενός τραβεστί.
Ο ίδιος αποδίδει την επιτυχία του και στην ελληνική καταγωγή του.
«Η καταγωγή μου με βοήθησε να γίνω μοναδικός» λέει και θυμάται: «Η πρώτη αναφορά σε μένα έγινε στο "Νέο Κόσμο", την ελληνική εφημερίδα, το 1984. Ακόμα κρατώ εκείνο το φύλλο».
Ο Πολ Καψής θυμάται πως η πρώτη καλλιτεχνική πράκτορας που τον ανέλαβε του είπε: «Είσαι μετανάστης (γουόγκ). Πρέπει να αλλάξεις πολλά». Του έδωσε, λοιπόν, ένα κατάλογο με τις αλλαγές που έπρεπε να κάνει για να γίνει «αποδεκτός». «Τον πέταξα», μας λέει και προσθέτει: «Έμεινα αυτός που είμαι. Ε… δεν χάθηκα».
Όχι μόνο δεν χάθηκε αλλά θεωρείται και κορυφαίος του είδους του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου