Ο Φ. Νίτσε και ο ηγέτης:

  Έγραφε ο Γερμανός φιλόσοφος Φ. Νίτσε (1844-1900) για την επιβαλλόμενη συμπεριφορά των πραγματικά σπουδαίων πολιτικών και όχι μόνο:

«Να κάνεις τον εαυτό σου περιττό, αυτό είναι η δόξα όλων των μεγάλων» (βλ. «Επιλογή» από το έργο του – (Στοχασμοί - 10) εκδ. «Στιγμή», Αθήνα 1999, σελ. 46).

Πρόκειται για μια πολύ δύσκολη συμπεριφορά – απόφαση, η οποία προϋποθέτει την περισσή ύπαρξη αλτρουϊστικών κοινωνικών συναισθημάτων και ψυχικό μεγαλείο.

Πρόκειται όμως για ανύπαρκτα συναισθήματα και ψυχικές καταστάσεις παρά τοις ανθρώποις παγκοσμίως και διαχρονικώς.

Γι’ αυτό βλέπουμε να παραμένουν στην εξουσία ηγέτες για 20,30,40,50 χρόνια και πάνω και αυτό το θλιβερό φαινόμενο κυριάρχησε κυρίως στα ολοκληρωτικά καθεστώτα του λεγομένου υπαρκτού σοσιαλισμού και των δικτατορικών καθεστώτων του μεσοπολέμου.

Όσο για την Ελλάδα είναι γνωστό ότι υπάρχουν πολιτικά τζάκια από την εποχή του ’21 ενώ για δεκάδες χρόνια μεσουράνησαν Καραμανλήδες, Παπανδρέηδες, Μητσοτάκηδες.

Είναι ένα αντιδημοκρατικό φαινόμενο το οποίο απολαμβάνει ο φαύλος λαός που ρέπει στον πολιτικό μεσσιανισμό.

Το φαινόμενο αυτό εξηγείται από τούτα τα λόγια δύο γνωστών ηγετών. Έλεγε ο σοβιετικός ηγέτης Νικήτας Χρούτσωφ (1894-1971) το εξής: «Η εξουσία είναι η απόλαυση των απολαύσεων» ενώ ο Γιουγκοσλάβος Καρντέλλι είπε: «Από την εξουσία σε παίρνουν μόνο με το φέρετρο».

Είναι αυτό ακριβώς που εφαρμόζουν εσχάτως, οι Σαμαράς – Βενιζέλος.

Είναι αυτή η ανθρώπινη αδυναμία την οποία καταπολεμά ο φίλος αγωνιστής Σπύρος Δημητρίου, που λέει: «Αν γίνει η Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα εγώ αποσύρομαι από τον αγώνα».

Δύσκολη απόφαση αλλά όχι για αληθινούς πατριώτες.