“……Ο Καποδίστριας κυβέρνησε αγγελικώς….”

Θ. Μαλκίδης

Το ενδοξότερο και πιο πολυσήμαντο γεγονός της ιστορίας του νέου Ελληνισμού είναι αναμφισβήtητα η Επανάσταση του 1821.
Καρπός της ουσιαστικής οικονομικής και πνευματικής ανάπτυξης των Ελλήνων κατά τον 18ο και 19ο αιώνα, μιας μακροχρόνιας διεργασίας, κατά την οποία διαμορφώθηκαν νέες κοινωνικές τάξεις και συνειδήσεις με δυναμισμό και με προσφορά στον υπόδουλο Ελληνισμό, η Επανάσταση οφείλει, κατά μεγάλο μέρος, την επιτυχία της στο ότι ήταν έργο όλων των Ελλήνων και Ελληνίδων. 
Από το Μοριά και τη Ρούμελη, τα Νησιά, τη Μακεδονία, τη Θράκη, τη Μικρά Ασία και τον Πόντο, μέχρι τις κοινότητες της Διασποράς στην Κεντρική Ευρώπη, τις παραδουνάβιες Ηγεμονίες και τη Ρωσία.

Σημαντικός σταθμός της μετεπαναστικής Ελλάδας είναι έλευση

του Ιωάννη Καποδίστρια, του κυβερνήτη, του μοναδικού στην ελληνική ιστορία και πολιτική με αυτό το χαρακτηριστικό και ουσιαστικό τίτλο.

Είναι μία μεγάλη στιγμή για τον Ελληνισμό που σήμανε πράξη και στάση ζωής στην πολιτική, στην κοινωνία, στην παιδεία, στην ανιδιοτελή προσφορά. Ήταν παράδειγμα και πρότυπο ασκητικής ζωής, από το δημόσιο μέχρι τον προσωπικό βίο. Δημιούργησε οικονομικές, κοινωνικές, παραγωγικές, στρατιωτικές, εκπαιδευτικές και άλλες δομές, στηρίζοντας την κατεστραμμένη Ελλάδα και τους ζώντες της μετεπαναστατικής χώρας. 
Η δολοφονία του σταμάτησε το νήμα της ζωής του και την διαφορετική ρότα του Ελληνισμού, αλλά άφησε κληρονομιά και παρακαταθήκη αναντικατάστατη. 
Όπως προφητικώς έγραψε ο αντίπαλός του Μακρυγιάννης, μη γνωρίζοντας την σημερινή κατάσταση της διαφθοράς της πολιτικής ζωής, της οικονομικής και πνευματικής πτώχευσης, “ο Καποδίστριας κυβέρνησε αγγελικώς….”