Αμέτοχες οι Πολιτισμικές και οι Θρησκευτικές Διαφορές

Κώστα Δημ.Χρονόπουλου 

(Αρθρογράφου Σχολιογράφου)

Πολλές οι απόψεις, εξηγήσεις, αναλύσεις που διατυπώνονται από τότε που ξεκίνησαν τα δολοφονικά χτυπήματα του ΙSIS στο Παρίσι.
Όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, την λογική προσέγγιση επηρεάζει και η συναισθηματική ". 
Ενοχοποιούνται", ως ευθυνόμενες και οι πολιτισμικές και θρησκευτικές διαφορές. "Δικαιώνεται η θεωρία περί του πολέμου /σύγκρουσης πολιτισμών". 
Εκτιμώ πως δεν φταίνε οι παραπάνω διαφορές. Απλώς χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους είτε ως πρόσχημα ασχημοσύνης ή δολοφονικών / ανθρωποαφανιστικών ενεργειών (Σ.Σ Το Τζιχάντ: Ιερός πόλεμος με αποτρόπαιες εκτελέσεις στρέφεται κατά των "Απίστων" αλλά και των "Πιστών" άλλου ισλαμικού δόγματος. Πολλοί μουσουλμάνοι διαφωνούν άρα δεν

αποτελεί στοιχείο του πολιτισμού τους).
Αν - υποθετικά - δεν υπήρχαν αυτές οι διαφορές οι άνθρωποι θα ζούσαν ειρηνικά και αγαπημένοι;
Όποιος το νομίζει είναι λωτοφάγος. Λησμονεί τον Α' και Β' Παγκόσμιο πόλεμο. 
Τους ενδοευρωπαϊκούς πολέμους ανάμεσα σε "πολιτισμένους Χριστιανούς".
Κοντολογίς, αν δεν υπήρχαν εκείνοι, οι ευρηματικοί άνθρωποι θα εύρισκαν άλλους τρόπους να αλληλοεξοντωθούν.
Κλασσικό παράδειγμα οι εμφύλιοι αλληλοσπαραγμοί. ΟΙ (κ)οπαδικές αθλητικές ομαδοποιήσεις, οι κομματικές περιχαρακώσεις, οι τυφλές ιδεοληψίες.
Οι Δυτικοί έσπειραν ανέμους αρπαγής αλλά και γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής επιρροής στη Μ. Ανατολή (και στην Αφρικάνικη Ήπειρο γενικότερα) για να θερίσουν τώρα ..... (αμμο) θύελλες θανατηφόρες".
Ουδείς τους κάλεσε να δημιουργήσουν αποικίες όπου γης, δήθεν για να ...........εκπολιτίσουν, εκδημοκρατίσουν, εκχριστιανίσουν.
Ούτε τους ζητήθηκε να δημιουργούν ή να υποστηρίζουν αυταρχικά ολοκληρωτικά καθεστώτα, όταν τους συνέφερε, χάριν της ..... "δημοκρατίας" (!!!).
Βαρύτατος ο φόρος αίματος που καταβάλλεται εδώ και δεκαετίες στην Αφρικανική Ήπειρο.
Παντού εστίες συρράξεων και εμφύλιων αλληλοσπαραγμών απίστευτης αγριότητας.
Όλα αυτά τα δράματα χάριν του .... εκπολιτισμού και του εκδημοκρατισμού τους (!).
Ποιός όμως - Θεός ή θνητός - δίνει στους Δυτικούς αποικιοκράτες άρπαγες το δικαίωμα με αισχρές ίντριγκες /ραδιουργίες, χρηματισμό , εξαγορά, εξοπλισμό ή "ευγενείς χειρουργικής ακρίβειας βομβαρδισμούς" να επεμβαίνουν; 
Δεν υποψιάστηκαν καν πως κάποια στιγμή, στη δράση τους, θα υπάρξει αντίδραση; 
Ότι η απληστία, η αδικία, η εκμετάλλευση εξαγριώνουν; 
Και αν δεχθούμε (όντως έτσι είναι) πως η αντίδραση ξεπερνά κάθε όριο, κάθε φαντασία, θηριωδία, τι αλλάζει;
Ενοχλεί ο βαθμός /μέγεθος των βιαιοτήτων μόνον, και όχι το αν ήταν κάτι που αναμενόταν και έπρεπε να εμποδιστεί η εκδήλωσή του; 
Εδώ ίσως να υπεισέρχεται κάπως ο παράγων του πολιτισμού. 
Αλλά όταν θυμάται κανείς κάποιες ενδοχριστιανικές αλληλοεξοντώσεις (Σταυροφορίες, Καθολικοί, Προτεστάντες κ.α) αναθεωρεί τις απόψεις του.

ΥΓ Η (κύρια) ευθύνη των Δυτικών δεν δικαιολογεί - σε καμιά περίπτωση - ούτε εξισώνει ή απαλλάσσει από τις καταδικαστέες απάνθρωπες πράξεις τους τους τρομοκράτες.
Το ζητούμενο όμως είναι αν πρέπει να επικεντρωθούμε μόνον στις φρικαλεότητες των Ισλαμιστών του Χαλιφάτου ή να δούμε και τη συμπεριφορά της Δύσης που σώρευσε τέτοιο απερίγραπτο μίσος και αντεκδίκηση/ βεντέτα;
Γιατί αν μας απασχολήσει και αυτή η παράμετρος, τότε ίσως να προχωρήσουμε σε ριζική αναθεώρηση της δικής μας στάσης, κάτι που θα έχει θετικές επιπτώσεις.