
Ο νεοέλληνας έμαθε να μην πολιτικολογεί και ως συνήθως να κοιτάει την δουλειά του ακόμα και αν αυτή στην κυριολεξία δεν υπάρχει. Είθισται οι πολιτικές συζητήσεις σε δημόσιο περιβάλλον να θεωρούνται αδιακρισία και έλλειψη κομψότητας. Όμως εκτός από τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί κάποιος αδιάκριτος πολιτικολογώντας, κινδυνεύει ποικιλοτρόπως. Δεν τολμά να μιλήσει πολιτικά φοβούμενος μήπως του έρθει καμία σφαλιάρα, μπουνιά, μολότωφ, πιστολιά, ή ακόμη μήπως χάσει την εργασία του ή τον χαρακτηρίσουν φασίστα....
Ο νεοέλληνας έτσι προσποιείται πως δεν βλέπει και δεν ακούει για την πολιτική σαπίλα γύρω του. Τι και αν μαθαίνει για τον επικείμενο ακρωτηριασμό της Ελλάδας από την Τουρκία, την δράση του μαρξιστικού παρακράτους στην εκπαίδευση, τα οικονομικά σκάνδαλα, τις μονομερείς προφυλακίσεις βουλευτών με εμπαθείς κατηγορίες, τους χρηματισμούς άλλων βουλευτών που δεν δικάζονται επειδή δεν αίρεται η ασυλία τους από την βουλή, περί διεφθαρμένων δικαστικών που ελέγχονται από την εκτελεστική εξουσία, τις ασυδοσίες και τον πλουτισμό των πλουτοκρατών εις βάρος του ελληνικού κράτους και των φορολογουμένων...!


Έτσι μεταδίδει την εντύπωση στο περιβάλλον του πως οι δύσκολες στιγμές που περνά η οικογένειά του είναι φυσιολογικό αποτέλεσμα της δυσμενούς συγκυρίας, αλλά και κάτι περισσότερο: Οι τύψεις που ο Θεόδωρος Πάγκαλος και οι όμοιοι του πράκτορες και προδότες της πολιτικής, εντέχνως καλλιέργησαν για τον πρότερο "έκλυτο βίο" των Ελλήνων, αναστέλλουν περισσότερο την πολιτική αναστροφή και την πνευματική μας ενηλικίωση. Ο σύγχρονος 'Ελληνας είναι το θύμα του φιλελευθερισμού, της "ευρωποίησης" (κατά το παγκοσμιοποίηση) και της αντεθνικής πολιτικής δεκαετιών που συσσώρευε χρέος στην οικογένειά του για επίπλαστες ανάγκες, που ενίοτε έφθαναν στην υπερβολή. Ο Έλληνας δεν καλείται μόνο να πληρώσει το "δίκαιο" χρέος του στις εμπορικές τράπεζες, τιμωρείται επιπλέον με αυξημένους φόρους για την περιουσία που απέκτησε με την εργασία του, συνεπικουρούμενος και από τα δάνεια των διασωθέντων τραπεζών! Δηλαδή το απόλυτο θέατρο παραλογισμού και αδικίας. Ο Έλληνας υπήρξε επίσης θύμα του συνδικαλισμού της αριστεράς που σκατόμαθε τον δημόσιο υπάλληλο στην υποκριτική απεργία του χαβαλέ ανά τακτά χρονικά διαστήματα, κάτι παρόμοιο με τις σχολικές εκδρομές. Ακόμη έως και σήμερα ο δημόσιος υπάλληλος χειραγωγείται πλήρως από τα συνδικάτα της αριστεράς που δεν κυβερνά επισήμως, αλλά και από την κεντροδεξιά που κυβερνά επισήμως και θεωρεί τους νεοέλληνες δημοσίους υπαλλήλους την εκλογική της πελατεία δια παντός.
Ο Χριστός είπε "θα εμμέσω τους χλιαρούς".
Ο
Σόλων και αργότερα ο Περικλής είπαν "αυτούς που δεν συμμετέχουν στα
κοινά δεν τους θεωρούμε φιλήσυχους αλλά άχρηστους και τους αφαιρούμε τα
πολιτικά δικαιώματα".
Ο Μπρεχτ είπε πως "αυτοί που είναι εναντίον της πολιτικής, είναι στην ουσία υπέρ της πολιτικής που τους επιβάλλεται".
http://vinyl-djs.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου