Κατά την άποψη κάποιων, λοιπόν, τη Γερμανία τη συμφέρει να «κόψει» το ελληνικό χρέος και όχι να προκαλέσει μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.
Πέραν του γεγονότος ότι τα νούμερα αυτά δεν επιβεβαιώνονται και ενδεχομένως αυτά άλλων οικονομολόγων ή ινστιτούτων να είναι διαφορετικά, το πρόβλημα, όσο και αν ακούγεται περίεργο, δεν είναι τα χρήματα.
Είναι βέβαιο πως αν πίστευαν ότι θα μας χάριζαν τα χρέη μας και θα γλίτωναν όλον τον πονοκέφαλο, θα το έκαναν χωρίς άλλη συζήτηση.
Είναι βέβαιο πως αν το πρόβλημα ανήκε μόνο στη Γερμανία, πιθανόν να βρισκόταν μια λύση του.
Στην πραγματικότητα, όμως, η Ευρώπη δεν είναι «γερμανική», όπως αρέσκονται να λένε διάφορες εγχώριες ετερόκλητες συμμαχίες.
Η Ευρώπη συναποτελείται από λαούς και ηγεσίες, που πιθανότατα να μην άντεχαν ούτε καν να ακούσουν πως χρέη τα οποία έχουν αναλάβει θα κόβονταν – και επομένως θα καλούνταν να τα επωμιστούν.
Σημασία δεν έχει πόσο θα κόστιζε στη Γερμανία η μία ή η άλλη εκδοχή.
Σημασία έχει πόσο κάτι τέτοιο θα κόστιζε σε όλους τους υπόλοιπους, οι οποίοι επίσης δεινοπαθούν.
Και επιπλέον, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι αν κόβονταν τα χρέη της Ελλάδας, θα ζητούσαν το ίδιο και άλλες χώρες με μεγάλα χρέη.
Οπότε το κόστος (για τη Γερμανία και τους υπόλοιπους) θα ήταν πολύ μεγαλύτερο.
Με λίγα λόγια, ούτε η Ελλάδα είναι η μόνη χρεωμένη χώρα, ούτε είναι η μόνη που θέλει να σωθεί με τον πιο ανώδυνο τρόπο.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο ευρωπαϊκός Τύπος τον τελευταίο καιρό υπενθυμίζει ότι η χώρα μας δανείζεται με πλεονεκτικότερους όρους και επομένως τα περιθώρια διαπραγμάτευσης είναι περιορισμένα.
Φυσικά, όταν είσαι εγωιστής, λαοπλάνος και συστηματικός ψεύτης, μπορείς και να βλέπεις τον εαυτό σου ως ομφαλό της γης.
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου