Αγωνίζονται σήμερα οι δημοσιογράφοι, οι Μεγάλοι Αγωνιστές της αλήθειας, της ανεξάρτητης αδέσμευτης και αντικειμενικής δημοσιογραφίας...
Αγωνίζονται όλοι αυτοί που επί χρόνια προσπαθούν να μας πείσουν πως η ψήφος μας θα είναι καταστροφή για τον τόπο, πως δημοκρατία δεν σημαίνει σύνθεση απόψεων αλλά με σεβασμό των αντιθέσεων, σημαίνει συναίνεση και… συγκατάβαση προς την μία και μοναδική ορθή επιλογή του εργοδότη τους καναλάρχη εκδότη και κρατικοδίαιτου εργολάβου, πως σκοπός ύπαρξης του κράτους είναι η εξυπηρέτηση δόλιων δανειστών και χαρτζιλικωμένων πολιτευτάδων, πως οικονομία είναι αποκλειστικά το χρηματιστήριο, ότι μοχλός ανάπτυξης της οικονομίας είναι η διακοπή της κατανάλωσης και η εξαθλίωση των λαών, πως σε ένα σύστημα ελεύθερης αγοράς ανάπτυξη με δανεικά (μόχλευση) δεν γίνεται, πως μαζί τα φάγαμε, ισόποσα τα μοιράσαμε, ζούσαμε με περισσότερα από όσα δικαιούμαστε και παράγουμε, και πως τώρα ήρθε η ώρα της εξόφλησης.
Αγωνίζονται αυτοί που με το χρηματιστήριο σήκωσαν τις αποταμιεύσεις ενός ολόκληρου λαού, ποσά ύψους 700 εκ. ευρώ οδηγώντας έτσι σε εκατοντάδες χρεοκοπίες και αυτοκτονίες, αυτοί που φέσωσαν με 1.8 δισ. ευρώ δανεικά και αγύριστα το τραπεζικό σύστημα, που βάρεσαν κανόνι 500 εκ. ευρώ παρασύροντας μαζί τους μια ντουζίνα διαφημιστικές και μια εικοσαριά τυπογραφία, που φίλησαν κατουρημένες ποδιές και ξέπλυναν συστηματικά μιζωμένους πολιτευτές και εγκληματίες φασίστες, που εξύβρισαν συκοφάντησαν και δυσφήμισαν έναν ολόκληρο λαό, που έκαναν απλή διεκπεραίωση δημοσιεύοντας κάθε ψεύδος και ανακρίβεια χωρίς καμία έρευνα ή διασταύρωση, που εξευτέλισαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια με κάθε ηλίθια ερώτηση, που γκρέμισαν ολόκληρο το αξιακό μας σύστημα, που περιφρόνησαν και διέφθειραν το γούστο ενός ολόκληρου πολιτισμού για χάρη της τηλεθέασης, της φθηνής παραγωγής και με την πρόφαση της ελευθερίας του λόγου…
Μα, θα μου πεις, δεν υπάρχουν εξαιρέσεις; Βεβαίως υπάρχουν. Σε σύνολο 9.000 περίπου δημοσιογράφων, υπάρχουν 35 εξαιρέσεις. Τους 15 από αυτούς, τους γνωρίζω προσωπικά, όμως για τους υπόλοιπους δεν παίρνω όρκο.
Αγωνίζεστε λοιπόν δημοσιογράφοι;;; Σειρά μας τώρα να σας απαντήσουμε: ”Στ’ αρχίδια μας, και πάλι στ’ αρχίδια μας! Ψοφήστε, πεινάστε, κρυώστε, μείνετε νηστικοί, άνεργοι, άστεγοι. Και δαρμένοι ει δυνατόν, γιατί αυτό μας προσφέρετε τόσο καιρό. Έχετε ανάγκες;;; Ξανά στ’ αρχίδια μας! Κι εμείς είχαμε, όμως εσείς τις ονομάσατε προνόμια. Να πατέ να γαμηθείτε, δεν δίνουμε δεκάρα τσακιστή ό,τι κι αν σας συμβεί.”
Είμαστε οι αγαπημένοι σας “συνάδελφοι” τεχνικοί, που χωρίς εμάς ουσιαστικά δεν υπάρχετε, οι άγνωστοι σκληρά εργαζόμενοι, και – κατά κανόνα – με τόσα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα που εσείς -τούβλα- ούτε στο όνειρό σας δεν φτάνετε. Είμαστε οι αδικημένοι και κακοποιημένοι τόσο από την παραγωγή, όσο και από τον αποδέκτη του προϊόντος. Εμάς δέρνουν και θέλουν να μας κάψουν μέσα στα βαν, όχι εσάς ασυνείδητα καθάρματα. Αγωνισταράδες των 80 και 90 και 200 και 500 χιλιάρικων ευρώ τον χρόνο, βδέλλες στο σώμα του λαού μας και παράσιτα σε βάρος των συναδέλφων σας, να πάτε στο διάολο! Και ακόμα παραπέρα… Να είστε και ευχαριστημένοι που κανείς ακόμα δεν σας τσάκισε στο ξύλο, γιατί εσείς κάνετε τις μαλακίες αλλά εμάς κυνηγούν για να δείρουν. Δεν είμαστε το ίδιο, ρε! Καθίκια!
Σταύρος Φραγκόπουλος
Αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Χάρρυ Κλυνν από όπου και το πήραμε…
ramnousia.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου