Από: Αντιστράτηγο ε.α. Ιωάννη Κρασσά

«Ἡ πρωτοπορία μας εἰς τὴν διάρθρωσιν καὶ τὴν χρησιμοποίησιν τῶν ἁρμάτων μάχης μᾶς χάρισαν τὴν νίκη». Στρατηγός Χάϊντς Γκουντέριαν, Ὁ «πατέρας» τῶν γερμανικῶν τεθωρακισμένων.

Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος (1939-1945) υπήρξε η μεγαλύτερη πολεμική σύρραξη στην ιστορία της ανθρωπότητος. Ο σημερινός παγκόσμιος καταμερισμός ισχύος υπήρξε μία από τις συνέπειές του. Η πλειονότητα των ανθρώπων γνωρίζει σε γενικές γραμμές τα κύρια γεγονότα, ενώ οι φιλίστορες αρέσκονται να μαθαίνουν τα «πως» και τα «διότι».

Η Άνοδος του Χίτλερ στην Εξουσία

Ένα μεγάλο μέρος του γερμανικού λαού είδε στο πρόσωπο του Χίτλερ τον μεσσία, που θα τον λύτρωνε από τα δεινά που είχαν συσσωρευθεί από τους δυσβαστάχτους όρους της συνθήκης ειρήνης των Βερσαλλιών και την ανέχεια, απόρροια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσεως του 1929. Την 19η Αυγούστου 1934, μετά τον θάνατο του Χίντεμπουργκ[1], ο Χίτλερ συγκέντρωσε όλες τις εξουσίες στο πρόσωπό του και έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο του, προκειμένου η Γερμανία να καταστεί το ισχυρότερο κράτος της Ευρώπης. Πίστευε σε μία ηγεμονία χιλιετούς διάρκειας, ως απότοκος της υπεροχής της «Αρίας» φυλής των Γερμανών. Για να συμβεί αυτό έπρεπε να ανακτηθούν οι περιοχές που απώλεσε κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και να αποκτήσει σε βάρος των γειτονικών χωρών, το «ζωτικό χώρο» τον οποίο θεωρούσε απαραίτητο για την ανάπτυξη του Γ΄ Ράιχ[2]. Για την πραγμάτωση του σκοπού του, προσάρτησε την Ρηνανία, την Αυστρία και την