9 Νοεμβριου 1989.Νικη Ελευθεριας η κατεδαφισι του τειχους του Αισχους..

Η διδαχή της Ιστορίας: Πως οι  δικτατοριες καταρρεουν..

Στις 9 περίπου το βράδυ της 9ης Νοεμβρίου 1989 έσκασε μια ειδησεογραφική βομβα στα τηλετυπα. Ηταν λίγες λέξεις . « Αρχίζει η κατεδάφιση του τείχους του Βερολίνου » Η κυβέρνηση είχε κανει μια βιαστική δήλωση. Βερολινέζοι απο την ανατολική μεριά συνέρρευσαν στο τείχος. Οι φρουροί δεν μπορούσαν , παρά να τους αφήσουν να περάσουν.Αυτή η είδηση έφερε και άλλα πλήθη,...

αυτή τη φορά απο την δυτική μεριά. Εκείνη την νύχτα και την επομένη ημέρα εκστατικοί Γερμανοί γκρέμισαν το τείχος που επι 28 χρόνια ορθωνονταν ανάμεσά τους (απο τις 13 Αυγούστου 1961).

https://www.youtube.com/watch?v=ogsY1JGYCmM#t=22

O Γκορμπατσώφ στις 8 Οκτωβρίου του 1989, με αφορμή τα 40ά γενεθλια της Ανατολικής Γερμανίας,επισκεφθηκε το Ανατολικο Βερολίνο επευφημούμενος απο το πλήθος ο Γκορμπατσωφ και προειδοποίησε τον Χόνεκερ ότι η ίδια η ζωή τιμωρεί αυτούς που μενουν πισω. Την επομένη ημερα 70.000 ανθρωποι διαδήλωσαν στη λειψία. Ανατολικογερμανοί απέδρασαν στη δύση μεσω των ανοικτών αυστρο-ουγγρικών συνόρων. Ο Xόνεκερ παραιτήθηκε.Το κομμουνιστικό καθεστώς εγκατέλειψε την κυβέρνησι, βλέποντας τον κσμο να πλημμυρίζει τους δρόμους. Ο Καγκελαριος Χελμουτ Κόλ τάχθηκε υπερ της ενοποιήσεως της Γερμανίας σε μία. 

Μια εβδομάδα μετά τη πτώσι του τείχους οι δυνάμεις της Τσεχοσλοβακίας διέλυσαν μια διαδήλωση στη Πράγα με πρωτοφανή βαρβαρότητα. Μια επιτροπή πολιτών με αρχηγό τον Βάτσλαβ Χαβελ, επέδωσε μια λιστα με αιτήματα στο κομμουνιστικό καθεστώς. Στις 24 Νοεμβρίου , μια εβδομάδα αργότερα 200.000 ανθρωποι συγκεντρώθησαν στην πλατεία Βεντσελάς. Ομιλητές ηταν ο Χάβελ και ο Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ , ήρωας της Ανοιξης της Πράγας το 1968.Το ίδιο απόγευμα ο αρχηγός του κομματος Μιλος Γιάκες παραιτήθηκε.Τρεις εβδομάδες μετά ορκίστηκε μη κομμουνιστική κυβέρνησι. (Απο την εφημερίδα Ναυτεμπορική, της 10/11/2003).

28 Χρονια πριν η Ανεγερσις ..

Η επιχείρησι ανεγέρσεως του τείχους του αίσχους, (« αντιφασιστικό προστατευτικό» τείχος, όπως το αποκαλουσαν οι σοβιετικοι )  στα...σύνορα μεταξύ των δύο τομέων του Βερολίνου, ξεκινησε στι 13 Αυγούστου 1961, ένα λεπτό μετά τα μεσάνυχτα .  Τέσσερις (4) ανατολικογερμανικές μεραρχίες και τρείς (3) σοβιετικές κάλυπταν στρατιωτικά τους 50.000 ανατολικογερμανούς στρατιώτες-ένστολους κτίστες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, σ’ενα μήκος 130 χλμ, υψώθηκε ένα αδιαπέραστο μισητό και φοβητό τείχος από συρματοπλέγματα, ηλεκτροφόρα καλώδια, ναρκοπέδια, παγιδευμένες τάφρους, τσιμεντένια στηθαία, αιχμαλωτίζοντας εφιαλτικώς, όσους απέρριπταν την κομμουνιστική τυραννία της «αταξικής» εξαθλιωμένης κοινωνίας. Των ψυχιατρείων και των στρατοπέδων εξοντώσεως. Στην διάρκεια της νύχτας 6000 προβολείς έλουζαν με φως το τείχος, ενώ 2000 εκπαιδευμένα λυκόσκυλα ενίσχυαν τις νυκτερινές περιπόλους καθιστώντας την φυγή προς την Ελευθερία, θανατηφόρο εμπειρία.

Το τείχος αυτό έμεινε στην ιστορία με τον χαρακτηρισμό, το τείχος του Αίσχους. Για τους κομμουνιστές της Σοβιετίας και των οπαδών τους, «αντιφασιστικό προστατευτικό τείχος». Το γκρέμισμα του,  στις 9 Νοεμβρίου 1989 με την αυτοκατάρρευσι του κομμουνισμού ήταν το μεγαλυτερο ιστορικο γεγονος μετα το τελος του Β Παγκοσμιου πολεμου. Η σοβιετικη ενωσι και οι κομμουνιστες συνεργατες τους στην ανατολικη Γερμανια  κράτησαν φυλακισμένους, κυριολεκτικώς, για 28 ολόκληρα χρόνια, τους ανατολικογερμανούς στον σοσιαλιστικό «παράδεισο» της  « Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας» με το στανιό. ( περισσοτερα για την ΓΛΔ  στον « φιλαληθη» ανερυθροίαστο παντοτε, Ριζοσπαστηη http://www.rizospastis.gr/story.do?id=6462774&publDate=2/10/2011

Ο λόγος αγαπητοι μου αναγνωστες ηταν  απλός. Κάθε μηνα , από τον Ιανουάριο του 1961 έως τον Ιούνιο, περισσότεροι από 50.000 ανατολικογερμανοί μετανάστευαν στη Δύσι. Οι σοσιαλιστες του υπαρκτου σοσιαλισμου της χειροτερης δικατοριας που γνωρισε ο κοσμος, αντελήφθησαν ότι συντόμως θα έμεναν απελπιστικά μόνοι τους….Χωρίς τον λαό «τους». Ηδη  από το 1948 έως την αιφνίδια ανεγερσι του τείχους τον Αύγουστο του 1961, (περισσότεροι από 2.600.000 ανατολικογερμανοί εγκατελειψαν τον σοσιαλιστικο παραδεισο της λαικης δημοκρταιας της Γερμανιας και δραπέτευσαν στην «ιμπεριαλιστική δύσι» 

Στα 28 χρόνια της ύπαρξής του τουλάχιστον 86 άνθρωποι βρήκαν το θάνατο στο τείχος στην προσπάθειά τους να διαφύγουν.Το τελευταίο θανάσιμο συμβάν, κατά το οποίο πέθανε από αιμορραγία ο Κρις Γκέφροϋ (Chris Gueffroy), σημειώθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 1989.Υπολογιζεται  οτι περισσοτερο απο  75.000 άνθρωποι σύρθηκαν στα δικαστήρια της ΛΔΓ με την κατηγορία της «εγκατάλειψης της χώρας».

Επιλογος..Σήμερα..

Η Γερμανια εχει  καταστη σεβαστη  υπερ-δυναμις που αυτοδημιουργηθηκε με ην εργασια του λαου της  και την σωφροσυνη των ηγετων της, μετα την πτωσι του Ναζισμου αλλα και την απελευθερωσι της απο τον διδυμο αδελφο του, τον σταλινικο ολκληρωτισμο.Εινα σημαντικο να γνωριζουμε ότι το κοστος ( περαν του ανθρωπινου δραματος, ιδε οι « Ζωες των αλλων» ) της μεταβασεως απο τον κομμουνισμο- σοσιαλιστικο πραδεισο , στην ελευθερη δημοκρατια της σημερινης γερμανιας  κοστισε στους δυτικογερμανους περιπου 2 τριεκατομμυρια ευρω .

http://www.kathimerini.gr/765911/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/h-epanenwsh-ths-germanias-kostise-2-trisekatommyria-eyrw

 Οσο περιπου θα χρειασθη και η Ελλαδα για να επανορθωση τις ζημιες του κρατισμου απο εναρξεως  μνημονιου εως την αποκαταστασι  της οικονομιας μετα απο 2 δεκατειες τουλαχιστον..αν ο Ελληνικος λαος σωφρονισθη. Όμως εκει το τειχος επεσε. Εδω στην Ελλαδα εξακολουθει να υψωνεται!!

Διοτι πριν από το 1989 θα μπορούσε κάποιος να δικαιολόγηση ή να θεώρηση ως «άγνοια» την επιλεκτική μνήμη των ντροπαλών εραστων του σατλινισμου και των ημεδαπών σταλινικών της ερθυθρας και ροζ πουά κουκουεδιας μας για τα εγκληματα των κομμουνιστικων καθεστώτων. Η ακομη την χλιαρη και παθητικη στασι για τα αγαθα του ¨υπαρκτου» σοσιαλισμου.Σημερα όμως όποιος υποκρίνεται ότι τα αγνοεί είναι συνένοχος..Ετσι δυστυχως  η Ελλάδα  παραμενει μετα το τελος του συμμοριτοπολεμου και την στρατιωτικη  νικη των ελευθερων Ελληνων,  το τελευταίο κομμουνιστικό παραμόρφωμα της Ευρώπης. Η νέα Σοβιετία, που προεκυψε απο την ιδεο-πολιτικη δειλια-ηττα εκεινων που ευνοηθησαν να ηγηθουν μετα την Εθνικη νικη του 1949 και την συντρβη των κατσαπλιαδων στο Γραμμο και το Βιτσι.Δεν εχουν σημασια τα ονοματα των κομματων και οι πολιτικοι αλλα η πολιτικη.Κι αυτή ηταν κρατικιστικη και αριστεριζουσα..Οχι μονο οικονομικα αλλα και ιδεολογικα.

Ετσι οι Ι Ελληνες δεν εζησαν ακομη τον θριαμβο που γνωρισαν οι Γερμανοι στις 9 Νοεμβριου 1989..

Εδω η κουκουεδια , η αριστερή άποψι περι παντός επιστητού, ο κρατισμός ακόμη επικρατούν ... Απ’ άκρου εις άκρον του πολιτικού φάσματος με προεξάρχοντα τα δυο άκρα, Μαύροι Κόκκινοι και εντός αυτών των άκρων, κίτρινοι, πράσινοι, γαλάζιοι, .ουσιαστικά λειτουργούν ως αριστεροί νεοφώτιστοι...Επιτυχια θα θεωρησουμε να μην γινονται καταληψεις απο αλητες και να ελεγχεται η ειδοδος των φοιτητων στα πανεπιστημια ώστε να ξαναγινουν σαν πανεπιστημια. Στην οικονομια..Νυν υπέρ πάντων το κράτος .Ο κρατισμός .. Οι ιερές αγελάδες.. .Ο « Δημόσιος «πλούτος» που είναι δημόσιος όταν των τρώνε οι συντεχνίες .... Η φορομπηχτική ληστεία, η δήμευσι των περιουσιών των Ελλήνων , η αφαίμαξι των οικονομιών των νοικοκυραίων ικανοποιεί « το λαϊκό περί δικαίου» αίσθημα και παρατείνει την επιθανάτια αγωνία. Ο λαϊκισμός καλά κρατεί.. 

Μολις προχθες αναρχοβανδαλοι της ακρας αριστερας πυρπολησαν μια εφημεριδα που κοσμουσε την Αθήνα, και δεν ηταν καν δεξια, με ορους κομμουνιστικους. Έχουμε συνειδητοποιησει ότι το τείχος του αίσχους στην Ελλάδα δεν έπεσε ακόμη.???. ή θα συμπεριφερόμεθα ως εάν δεν υπηρξε ποτέ Ιστορια….για να μας τιμωρηση η ιδια η ζωή…

Ιασων

http://www.inewsgr.com/228/ebristes-ekapsan-ta-grafeia-tis-athens-Voice.htm