Η ήττα του Κώστα Καραμανλή

Ναι μιλούμε πλέον για οριστική συντριβή του στρατοπέδου του Κώστα Καραμανλή, εκτός εάν ο ίδιος σαν αρχηγός δημιουργήσει καινούργιο κόμμα.
Και αυτό που έχει σημασία δεν είναι η νίκη του Μητσοτάκη, αλλά η ήττα του Κώστα Καραμανλή, που φαίνεται στη περιοχή της Μακεδονίας, ακόμη και στη περιοχή των Σερρών. Αυτό δείχνει κάτι πολύ σημαντικό. Δείχνει την απογοήτευση του κόσμου, της βάσης της Νέας Δημοκρατίας, από τον τρόπο με τον οποίο ο Κώστας Καραμανλής εγκατέλειψε την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και της Ελλάδας, επικαλούμενος ότι θα τον σκότωναν, επειδή είχε διαπραγματευθεί με τον Πούτιν και έτσι έφυγε και ύστερα ήλθε ο Γιωργάκης, ο Παπαδήμος, ο Σαμαράς, ο Σαμαράς και μετά ο Τσίπρας, με τις περίφημες μεθοδεύσεις του και με αποκορύφωμα το ΌΧΙ που έγινε ΝΑΙ. Ο ελληνικός λαός έχει βαρεθεί ηγέτες να

 

εγκαταλείπουν την θέση τους, όπως έχει βαρεθεί και εκείνους που αλλάζουν. Βαθιά η απογοήτευση του κόσμου της Νέας Δημοκρατίας, απέναντι στο πρόσωπο του Κώστα Καραμανλή, που ενώ προσπάθησε να ανοίξει το δρόμο προς τη Ρωσία, ύστερα εγκατέλειψε την προσπάθειά του αυτή, επειδή ήθελαν να τον σκοτώσουν και πράγματι ήθελαν, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων. Όμως τι τον νοιάζει αυτό το κόσμο, τη στιγμή που υπάρχουν φτωχοί, πεινασμένοι, άστεγοι, χωρίς δουλειά, πάνω από 10000 νεκροί από αυτοκτονίες. Τι τους νοιάζει, εάν ήθελαν να σκοτώσουν τον οποιονδήποτε. Το Καραμανλικό στρατόπεδο, κατά τη διάρκεια αυτής της προεκλογικής διαμάχης, είχε αφήσει να διαφανεί ότι ο Μειμαράκης, θα ήταν προσωρινός για να επανέλθει ο Κώστας Καραμανλής. Όμως αυτό δεν το πίστεψε, διότι ήξερε ότι ο Κώστας Καραμανλής δεν ήθελε να αναλάβει το σχετικό ρίσκο. Έτσι το μεγαλύτερο μέρος της βάσης της Νέας Δημοκρατίας επέλεξε την συνειδητή αποχή, περιμένοντας την ανασυγκρότηση του δεξιού, πατριωτικού χώρου, από υγιείς πατριωτικές δυνάμεις που πιστεύουν στις αρχές (θρησκεία, πατρίδα, οικογένεια) και οι άλλοι, ανάμεσα στους οποίους υπάρχουν και μεγάλοι και άλλοι που πιστεύουν ότι ο Μητσοτάκης θα δώσει τη λύση και θα διώξει το Τσίπρα, επέλεξαν τον Μητσοτάκη, στον οποίο βέβαια υπολογίζουν και οι ΗΠΑ (λόγω σχέσεων της οικογενείας Μητσοτάκη με την οικογένεια Μπους) και η Γερμανία, (λόγω των σχέσεων της οικογενείας με τη Γερμανία, με υποθέσεις Ζίμενς-Χριστοφοράκου κλπ). Έτσι ουσιαστικά οι επιλογές αυτής της βάσης της Νέας Δημοκρατίας συμπίπτουν με τις επιλογές των προαναφερομένων (ΗΠΑ και Γερμανία), που βέβαια δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά εξασφαλίζει την πολυπόθητη παράταση που επιδιώκουν οι προαναφερόμενες κατοχικές δυνάμεις. Πέραν του γεγονότος ότι τώρα μετά τη συντριβή του Καραμανλισμού μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για τον Νικόλαο του τέως Βασιλιά Κωνσταντίνου. Προσωπικά πιστεύω ότι για τον ελληνικό λαό και την Ελλάδα μία είναι η λύση, η ανασυγκρότηση του δεξιού, πατριωτικού χώρου, με νέο αρχηγό, ηθικό, έντιμο, που να εμπνέεται από τις αρχές πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια και που δεν θα φοβάται να συγκρουστεί με όλους αυτούς, αφού πρώτα από όλα θα πιστεύει στο Θεό και θα αγαπά την πατρίδα του, με την πεποίθηση ότι, ότι κάνει κάποιος για το Θεό και για την πατρίδα του είναι το. ελάχιστο, που μπορεί να κάνει για να έχει ήσυχη τη συνείδησή του

αναγνωστης