Αν ζούσε σήμερα ο φλωρεντίνος πολιτικός στοχαστής του πολιτικού ρεαλισμού θα διαπίστωνε ότι οι περί την πολιτική ασχολούμενοι εν Ελλάδι, εφάρμοσαν τη θεωρία του, με άριστες επιδόσεις, χωρίς ενδεχομένως να τον έχουν μελετήσει όλοι και όλες.
Το έκαναν αυτό από ένστικτο. Πέρασαν από τότε πέντε αιώνες, αλλά θα νόμιζε κανείς ότι ο πολιτικός στοχαστής τα έγραφε αυτά ως σύμβουλος των σημερινών πολιτικάντηδων της Ελλάδας. Και επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των σημερινών «δημοκρατών» παριστάνοντας τον.. καπάτσο, για να κάνουν τις δουλειές τους, σιωπούν για τα όσα τέρατα και σημεία συμβαίνουν στην Ελλάδα της αρπαχτής, τούτα τα χρόνια της πολιτικής και ηθικής σήψης, τους αφιερώνω τούτη τη φράση του Μακιαβέλλι: «Μου ταιριάζει να μιλώ για το κράτος, και πρέπει ή να πάρω όρκο πως θα
βουβαθώ ή να μιλήσω γι’ αυτό»
Πώς να το κάνουμε; Βουβοί πολίτες δεν νοούνται. Βουβοί κοπρίτες περισσεύουν.
Όμως, με τη μούγκα στη στρούγκα δεν αλλάζουν και δεν εξελίσσονται οι κοινωνίες των ανθρώπων, οι οποίες παντού και πάντοτε έχουν απόλυτη ανάγκη από τη ζωοδότρα δύναμη της κριτικής και όχι από τα πολλά ζήτω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου