Μετά το πέρας της ακροαματικής διαδικασίας ο Λυμπέρης καταδικάστηκε τετράκις σε θάνατο (για καθένα από τα θύματα ξεχωριστά).
Η εκτέλεση του έγινε τα ξημερώματα της 25ης Αυγούστου 1972 στην περιοχή Δύο Αοράκια του Ηρακλείου (πεδίο βολής της ΣΕΑΠ) από 12μελές εκτελεστικό απόσπασμα (μόνο τα 6 όπλα περιείχαν αληθινά πυρά για να μην ξέρουν οι φαντάροι ποιος τον σκότωσε), κι ενώ ως τότε ήταν κρατούμενος στις φυλακές Αλικαρνασσού.

Στο εκτελεστικό απόσπασμα βρέθηκε και ένας φαντάρος αυτός, που πολλά χρόνια αργότερα μιλώντας σε εκπομπή αποκάλυψε: «Ο αξιωματικός μας, ήταν αυτός που έπρεπε να ρίξει τη χαριστική βολή, αλλά επειδή δεν ήθελε, είχε αποφασίσει εξ αρχής, ότι θα δώσουν τη βολή, οι δυο επιλοχίες. Ο ένας δεν μπόρεσε να πυροβολήσει και αναγκάστηκε να το κάνει ο άλλος. Αυτός που πυροβόλησε ήταν φίλος μου, Πειραιώτης. Έπαθε σοκ»
Περίπου 6 μήνες αργότερα ο επιλοχίας θα απαλλαγεί των καθηκόντων του από τον διοικητή της ΣΕΑΠ. Όλο αυτό το διάστημα είχε μετατραπεί σε σκιά του παλιού εαυτού του. Ένας άντρας με στολή που είχε γίνει αγρίμι που μονολογούσε πως εκείνος ήταν που τον σκότωσε. Ένα βάρος που θα κουβάλαγε για το υπόλοιπο της ζωής του.
Ο Βασίλης Λυμπέρης, υπήρξε ο τελευταίος Ελληνας πολίτης ο οποίος εκτελέστηκε…

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου