Η βόμβα στου Ζωγράφου και η υποκρισία της Αριστεράς

Του Σάκη Μουμτζή

Η βόμβα που απενεργοποιήθηκε δεν ήταν μια στρακαστρούκα. Είχε καρφιά, για να προκαλέσει θύματα. Άλλωστε, δεν υπήρξε τηλεφώνημα για να εξουδετερωθεί. Την είδε τυχαία ο διοικητής του Α.Τ.

Με απλά λόγια, χάρη στην παρατηρικότητα ενός αστυνομικού δεν θρηνήσαμε θύματα.

Έχουν περάσει πάνω από δώδεκα ώρες και κανένα στέλεχος κομμάτων της Αριστεράς δεν κατήγγειλε την αποτρόπαιη πράξη. Ούτε ένας λαλίστατος φιλελές, δεν βρήκε να πει κάτι. Έστω μια κουβέντα.

Όμως όλοι μαζί ξεσπάθωσαν κατά της ΕΛΑΣ επειδή φάνηκε το βρακί ενός μπαχαλάκη. Κάποιος «διανοούμενος του χώρου» το μόνο που είπε ήταν πως η βία φέρνει βία, υπονοώντας προφανώς πως αν δεν θέλουμε να έχουμε τέτοια φαινόμενα, τα όργανα της τάξεως, ας παρακολουθούν απλώς τις δραστηριότητες των αντιεξουσιαστών.

Βέβαια, ο τέως πρωθυπουργός είχε φιλοσοφήσει το ζήτημα. Είχε επισημάνει πως σημασία έχει από ποια μεριά βρίσκεσαι όταν πέφτουν οι βόμβες. Αν είσαι αυτός που τις πετά, κανένα πρόβλημα. Ενώ ένας άλλος βαθυστόχαστος συνεργάτης του είχε εκδηλώσει την απορία του γιατί να είναι ποινικό αδίκημα η κατοχή μιας μολότοφ. Αφού δεν την πέταξε ο κάτοχος της!

Συνεπώς, και κατ΄ακολουθία, η χθεσινή βόμβα από την στιγμή που δεν εξερράγη, δεν αποτελεί κανένα σημαντικό γεγονός.

Άλλωστε, αν ο μη γένοιτο, εκρήγνυτο, ο συμφηφισμός θα λειτουργούσε άμεσα. Η βόμβα θα ήταν η απάντηση στην δράση των ΜΑΤ.

Νομίζω, πως θα πρέπει να κάνουμε μια παραδοχή. Στο πίσω μέρος του μυαλού και του πιο μετριοπαθούς αριστερού υπάρχει η αντίληψη πως η άσκηση βίας είναι μια αποδεκτή πολιτική πρακτική. Αυτοί, δεν το λένε, όμως το υπονοούν. Βέβαια οι γνήσιοι αριστεροί επιχαίρουν κάθε φορά που οι αντιεξουσιαστές καίνε και καταστρέφουν.

Θυμηθείτε το ημερολόγιο της «Αυγής» του 2009. Ήταν πανηγυρικό, γιατί κάηκε πριν από λίγες ημέρες η Αθήνα.

Από την άλλη μεριά οι φιλελέδες δεν μπορούν να κάνουν ιεράρχηση στόχων. Δεν μπορούν να κατανοήσουν πως σε έναν πόλεμο με τους εχθρούς του δημοκρατικού πολιτεύματος ενδεχομένως να υπάρξουν και υπερβολές από τα όργανα της τάξεως.

Αν συμβεί αυτό, υπάρχουν τα θεσμοθετημένα όργανα που θα επιληφθούν. Η ανάδειξη όμως αυτών των περιστατικών, αν υπάρχουν, σε κορυφαία, μετά βεβαιότητος οδηγεί στον ευνουχισμό της Αστυνομίας.

Πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις δεν μετρούν οι διαμαρτυρίες της Αριστεράς, γιατί αυτή είναι η δουλειά της. Να διαμαρτύρεται. Όμως οι καταγγελίες «εντός των τειχών», προσδίδουν κύρος στα επιχειρήματα της και αποτελούν τροχοπέδη στην δράση των αστυνομικών.

Πριν από λίγες ημέρες λέγαμε πως οι αντιεξουσιαστές θέλουν να υπάρξει ένας νέος Γρηγορόπουλος. Να αποκτήσει αυτός ο χώρος ένα νέο σύμβολο. Ο Χρυσοχοϊδης δεν τους έκανε το χατήρι.

Τώρα, μετά από την βόμβα στο Α.Τ Ζωγράφου, φαίνεται πως οι αντιεξουσιαστές επιθυμούν να υπάρξει θύμα από τις τάξεις της Αστυνομίας. Είχε προδιαθέσει γι΄αυτό μια ανόητη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ με την γνωστή της δήλωση. Πολλές φορές η ανοησία δημιουργεί το κατάλληλο κλίμα, που το εκμεταλλεύονται οι εχθροί της αστικής δημοκρατίας.

Αυτό που χρειάζεται σήμερα, είναι να αφήσουμε την ΕΛΑΣ να ενεργήσει με βάση τον σχεδιασμό της για την πάταξη της τρομοκρατίας και την επιβολή του νόμου και της τάξης και σε περιοχές που επικρατεί η ανομία.

Το 2020 δεν μπορεί να υπάρχουν άβατα στην Ελληνική επικράτεια.