Η Επανάσταση 1821, η Αγία Λαύρα και ο Παλαιών Πατρών Γερμα

24 Μαρτίου 2021

Γράφει ο Θεόφιλος Σπυράκος  

Καλημέρα φίλοι μου,
Καλημέρα Έλληνες όπου και αν βρίσκεστε ανά την γη.
Χρόνια πολλά σε όλους,
Χρόνια πολλά στο ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ.

 Ξημέρωσε για όλους τους Χριστιανούς η Αγία ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, η ημέρα που ο Αρχάγγελος απεσταλμένος του θεού, ανήγγειλε την μεγάλη είδηση της γέννησης του Σωτήρος του ανθρωπίνου γένους.
Ξημέρωσε όμως ταυτοχρόνως και η μεγάλη μέρα του ξεσηκωμού των Ελλήνων, ξημερώνει η 25η Μαρτίου. Ξημερώνει η μέρα που τυπικά ξεκίνησε η επανάσταση που έφερε την λευτεριά στο γένος μας.

Ξημέρωσε λοιπόν η μέρα που στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας πριν

διακόσια (200) χρόνια, κάποιοι λεβέντες πρόγονοι, υπό τις ευλογίες του δεσπότη την παλαιών Πατρών  ΓΕΡΜΑΝΟΥ οπλίστηκαν για ΄΄του ΧΡΙΣΤΟΥ την πίστη την ΑΓΙΑ και της Ελλάδος την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ΄΄.Χρόνια πολλά λοιπόν στην ΙΕΡΗ ΜΝΗΜΗ εκείνων των ΗΡΩΩΝ, χρόνια πολλά όμως και σε όλους εμάς τους απογόνους των, για να ζήσουμε και να ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕ την μνήμη τους με τον αρμόζοντα για την προσφορά τους,  σεβασμό.

    Θεωρώ λοιπόν αγαπητοί φίλοι καθήκον βαρύ και χρέος ιερό, λίγο πρίν αναφερθούμε στα γεγονότα της τότε εποχής, να ΑΦΙΕΡΩΣΟΥΜΕ όλοι μαζί στην αυριανή ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ημέρα το όμορφο δημοτικό τραγούδι του αγνώστου Έλληνα στιχουργού.

        ΄΄…Όλη δόξα όλη χάρη, άγια μέρα ξημερώνει
        και στην μνήμη της το ΕΘΝΟΣ, χαιρετά γονατιστό.
        Στην Αγία Λαύρα πρώτα τις χρυσές αχτίνες χύνει
        που λεβέντες πρωτανάψαν του πολέμου τη φωτιά.

        Τ΄Άγιο χώμα χαιρετάει και περήφανα διαβαίνει
        απο τα Ψαρά στο Σούλι και στο χάνι της Γραβιάς.
        Την γαλάζια μας σημαία χαιρετάει και ευλογάει
        όπου τόσοι σε μιά νύχτα, έπεσαν ΗΡΩΙΚΩΣ.

    Μπαίνοντας λοιπόν η χρονιά του 1821 σε ολόκληρο τον υπόδουλο Έλληνισμό, από την Κρήτη ως την Μολδοβλαχία, από την Χειμάρα ως την Κύπρο, και από το Μοναστήρι ως την Πόλη και την Μικρά Ασία υπήρχε γενικός ξεσηκωμός. Οι φιλικοί με τους δεσποτάδες, και οι οπλαρχηγοί Κλέφτες και Αρματωλοί ΜΑΖΙ με τους καραβοκύρηδες των θαλασσών ήταν έτοιμοι και αποφασισμένοι.
    Ή τώρα ή ποτέ ήταν το σύνθημα που επικρατούσε πλέον αφού οι όποιες μικροδιαφορές υπήρχαν σε θέματα τακτικής και προετοιμασίας μεταξύ των καπεταναίων και ηγετών είχαν ξεπεραστεί, ορίζοντας ακόμη και την ημέρα του ξεσηκωμού. Ήταν η 25η του Μάρτη.
    Σε ολόκληρη την Ελλάδα, χερσαία, νησιώτικη και βουνήσια, αλλά ειδικώς στον Μωριά που για λόγους στρατιωτικούς, και γεωπολιτικούς είχε επιλεγεί από την ηγεσία να ξεκινήσει η επανάσταση, το κλίμα ήταν έντονα επαναστατικό και μόνο ο σπινθήρας έλειπε για την έκρηξη.
    Από τον Γενάρη πλέον του 1821 η Μωραϊτικη γή σειόταν απ΄άκρη σε άκρη. Η κινητοποίηση των Ελλήνων για την μεγάλη ώρα του αγώνα και της λευτεριάς εντεινόταν.
Η λογική, η προετοιμασία, και οι σκέψεις αναβολής είχαν περάσει στην άκρη. Τώρα είχε έλθει, και κυριαρχούσε στις ψυχές όλων, η ώρα των σπαθιών και του καριοφιλιού.
    Ήταν ΟΛΟΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ, δεν έλειπε κανείς.
    Με κορυφή τον ΑΓΙΟ ΚΛΗΡΟ Δεσπότες και παπάδες, και δίπλα τους οι καπεταναίοι με τους προκρίτους του τόπου, και από πίσω τους ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Ο ΛΑΟΣ.
Ένας λαός απελπισμένος, αλλά αποφασισμένος. Στο μυαλό όλων μία σκέψη υπήρχε.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ.

    Τα γεγονότα του τριμήνου είναι ραγδαία και καταλυτικά, αφού η απόφαση της Φιλικής Εταιρίας ήταν να γίνει η έναρξη της ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ μέσα στις 50 πρώτες μέρες, και με απότερη ημερομηνία την 25η Μαρτίου.
    Πρίν τα Χριστούγεννα είχε φθάσει στον Μωριά, ως εκπρόσωπος του αρχηγού Αλέξανδρου Υψηλάντη, ο μπουρλοτιέρης των ελληνικών ψυχών ο ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ, και στις 6 Γενάρη, εορτή των Φώτων, αποβιβάζεται στην Καρδαμύλη της Μάνης ερχόμενος απο την Ζάκυνθο, ο ΠΡΩΤΟΣ των ΠΡΩΤΩΝ, ο καπετάνιος των καπεταναίων, ο Αρχιστράτηγος του αγώνα, ο ΗΓΕΤΗΣ των ΕΛΛΗΝΩΝ ο Θοδωράκης Κολοκοτρώνης.
    Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΓΕΡΟΣ του ΜΩΡΙΑ, που μόνο στο άκουσμα του ονόματός του το αίμα των Τούρκων πάγωνε στις φλέβες τους.

    Ο Μωριάς ήταν σχεδόν έτοιμος για τον αγώνα, έχοντας δύο βασικά στρατιωτικά και διοικητικά κέντρα, και με τον ερχομό του Θοδωρή Κολοκοτρώνη γίνονταν τρία, τα οποία αποτελούσαν ένα ισόπλευρο τρίγωνο, οι κορυφές του οποίου ήταν στην Μάνη υπό τον ΠΕΤΡΟΜΠΕΗ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ, στην Γορτυνία υπό τον ΘΕΟΔΩΡΟ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ, και στα Καλάβρυτα υπό τον Δεσπότη των Παλαιών Πατρών ΓΕΡΜΑΝΟ.
Τις τρείς αυτές αντάρτικες περιοχές συνέδεε μεταξύ τους αλλά και με την υπόλοιπη Πελοπόννησο η μεγάλη οικογένεια των Δεληγιανναίων από τα Λαγγάδια.
    Σήμερα, λόγω της αυριανής ημέρας που ξημερώνει, θα ασχοληθούμε με το στρατιωτικό κέντρο της Βορείου Πελοποννήσου, που ήταν η περιοχή των Καλαβρύτων.
Εδώ, κέντρο των αποφάσεων ήταν το γνωστό και κατόπιν ΘΡΥΛΙΚΟ για την προσφορά του ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ της ΑΓΙΑΣ ΛΑΥΡΑΣ, 4 χιλιόμετρα έξω από την κωμόπολη, κτισμένο σε υψόμετρο 933 μέτρων πάνω στο βουνό ΒΕΛΙΑ.
    Κυριαρχούσα ΗΓΕΤΙΚΗ μορφή ήταν ο δεσπότης ΓΕΡΜΑΝΟΣ, με πρωτοπόρους και άμεσους συνεργάτες του τον τοπικό δεσπότη Κερνίτσης ΠΡΟΚΟΠΙΟ, και τους οπλαρχηγούς και πρόκριτους της περιοχής Ανδρέα Λόντο, Ασημάκη Φωτήλα, Βασίλη Πετιμεζά, Ασημάκη Ζαίμη, Ανδρέα Ζαίμη, Σωτήρη Χαραλάμπη κ.ά.
    Εδώ λοιπόν στο ξεχωριστό αυτό μοναστήρι πάρθηκαν όλες οι μεγάλες αποφάσεις από αυτούς τους ανθρώπους που οδήγησαν στην δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους, πάντα υπό την ηγεσία του δεσπότη Γερμανού.
    Ας δούμε τώρα την προετοιμασία της επαναστάσεως, τα γεγονότα που την καθόρισαν και τους ανθρώπους που αποφάσιζαν.

                       ΔΕΣΠΟΤΗΣ των παλαιών Πατρών ΓΕΡΜΑΝΟΣ.

    Ήταν τεράστια ηγετική προσωπικότητα με προσωπικό κύρος, που το χρεωστούσε στον χαρακτήρα και τα προσόντα του, μαζί με την άρτια Θεολογική, ιστορική και φιλοσοφική μόρφωση που είχε λάβει. Διατηρούσε άριστες δημόσιες σχέσεις με ΟΛΟΥΣ τους μεγάλους καπεταναίους, τους φιλικούς και τους ηγέτες του αγώνα. Στις εκκλησιαστικές αυλές της Δύσης είχε μεγάλη επιρροή λόγω και της συγγένειάς του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη  ΓΡΗΓΟΡΙΟ Ε΄, που φάνηκαν χρήσιμα στην διάρκεια του αγώνα.
    Γεννήθηκε την σημαδιακή ημέρα της 25 Μαρτίου 1771 στην Δημητσάνα και πέθανε στις 30 Μαΐου 1826 στο Ναύπλιο. Ήταν γιός του Ιωάννη Γκότσια και της Κανέλλας Κουκουζή ή Κουκουζοπούλου, με το κοσμικό όνομα Γιώργος, έχοντας τέσσερις αδελφές και έναν αδελφό.
    Σπούδασε αρχικώς στην Δημητσάνα και κατόπιν στο Άργος που εχειροτονήθη και διάκος, με το θεολογικό όνομα ΓΕΡΜΑΝΟΣ, αναλαμβάνοντας και γραμματέας της Ι.Μ. Αργολίδος. Το 1797 καλείται, και πάει στην Σμύρνη, από τον θείο του μητροπολίτη και μετέπειτα οικουμενικό Πατριάρχη ΓΡΗΓΟΡΙΟ Ε΄ όπου παρακολουθεί μαθήματα στην θεολογικήν σχολή, και τον επόμενο χρόνο ακολουθεί αυτόν στην Κωνσταντινούπολη όπου εκλέγεται Οικουμενικός Πατριάρχης. Φοιτά στην Πατριαρχική Θεολογική σχολή της Ξηροκρήνης. Όμως με την εξορία του Γρηγορίου ακολουθεί αυτόν στην Δράμα και κατόπιν στο Άγιο Όρος, όπου παρακολουθεί μαθήματα στην περίφημη ΑΘΩΝΙΑΔΑ σχολή.
    Το 1806 εκλέγεται μητροπολίτης της πόλεως των Παλαιών Πατρών επιστρέφοντας στον Μωριά. Το 1815-17 εκλέγεται μέλος της οικουμενικής συνόδου, και το 1818 ορκίζεται φιλικός και επιστρέφει στην Πάτρα. Από τώρα και στο εξής δεν ξαναφεύγει από τον Μωριά υπακούοντας στην εντολή των Φιλικών να προετοιμάσει τον αγώνα για την εξέγερση.
Στις αρχές του 1821 διορίζεται από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη μέλος της ΄΄Παμπελοποννησιακής Εταιρείας΄΄ για τον συντονισμό του αγώνα.

                                              ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΒΟΣΤΙΤΣΑΣ

    Η προετοιμασία αλλά και η έναρξη της επαναστάσεως στην βόρεια Πελοπόννησο ξεκίνησε με την μυστική συνέλευση των προεστών και φιλικών που πραγματοποιήθηκε από 26 έως 30 Ιανουαρίου 1821 στο Αίγιο (Βοστίτσα). Το Αίγιο προτιμήθηκε γιατί τότε υπήρχαν λιγοστοί Τούρκοι στην πόλη, αλλά για να τους ησυχάσουν και αυτούς διέδωσαν ότι η σύσκεψη γινόνταν για την εκκλησιαστική περιουσία και τις διαφορές που είχαν τα μοναστήρια.
    Έγιναν πέντε συσκέψεις στα σπίτια του Α. Λόντου, Α. Δεσποτόπουλου και Α. Μελετόπουλου για λόγους ασφαλείας. Θέμα της συζήτησης ήταν η προετοιμασία της εξέγερσης και ο ορισμός της έναρξης.
                                                       ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

    Αν και ο Παπαφλέσσας δεν έπεισε τους συμμετέχοντες ότι υπάρχει στήριξη από την Ρωσία όπως διαδίδετο, πάρθηκε τελικώς ομόφωνα η απόφαση για την έναρξη αυτής την καθορισμένη ημερομηνία της 25ης Μαρτίου.
    Επίσης αποφάσισαν να έλθει ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στον Μωριά και να αρχίσει η επανάσταση από την ΜΑΝΗ.
    Στέλνουν επιστολές στον Τσάρο και τον Καποδίστρια ζητώντας βοήθεια, αν και γνώριζαν την αρνητική ρωσική θέση.
    Επίσης επιστολές στέλνουν στον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, που την πήγε ο Μονεμβασίας ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ενημερώνοντάς τον ότι είναι σύμφωνοι για την 25η Μαρτίου, και στον μητροπολίτη Αυστροουγγαρίας ΙΓΝΑΤΙΟ πρώην δεσπότη Άρτας.
    Ο Χριστιανουπόλεως ανέλανε να ενημερώσει τους οπλαρχηγούς των περιοχών Αρκαδίας, Καλαμάτας, Μυστρά, Καρύταινας και Φαναρίου.
    Δημιουργείται οικονομική επιτροπή υπό τον Γερμανό και διαχειριστή τον ιερομόναχο ΙΕΡΟΘΕΟ.
    Συγκεντρώνουν και τα πρώτα χρήματα που διαθέτουν οι:
ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΑΊΜΗΣ                       3.000  γρόσια
ΣΩΤΗΡΗΣ  ΧΑΡΑΛΑΜΠΗΣ          2.500     -΄΄-
Παλαιών Πατρών ΓΕΡΜΑΝΟΣ       2.000    -΄΄-    από το πατρικό του κτήμα έσοδα.
Επίσκοπος ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΛΕΩΣ  2.000  -΄-
ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ  ΦΡΑΝΤΖΗΣ            2.000  -΄-
ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ  ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ          1.500  -΄-

                                                             ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ

    ΔΕΣΠΟΤΗΣ παλαιών Πατρών ΓΕΡΜΑΝΟΣ  Πρόεδρος  συνέλευσης
    Επίσκοπος ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΠΟΛΕΩΣ  ΓΕΡΜΑΝΟΣ (Ζαφειρόπουλος)
    Επίσκοπος  ΚΕΡΝΙΤΣΗΣ  ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ
    Επίσκοπος  ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ  ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ
    Πρωτοσύγγελος ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ  ΦΡΑΝΤΖΗΣ
    Ηγούμενος Μονής ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ ΜΠΟΧΑΛΗΣ ή ΡΕΓΚΛΗΣ
    Ιερομόναχος     ΙΕΡΟΘΕΟΣ

    ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ Ως εκπρόσωπος του αρχηγού Αλέξανδρου Υψηλάντη και της Φιλικής Εταιρείας.

                                                     ΠΡΟΚΡΙΤΟΙ — ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΙ

Ανδρέας Λόντος, Νίκος Λόντος, Ασημάκης Ζαϊμης, Ανδρέας Ζαϊμης, Βασίλης Πετιμεζάς, Ασημάκης Φωτήλας, Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος, Πανάγος Δεληγιάννης, Σωτήρης Χαραλάμπης, Δημήτρης Μελετόπουλος, Ανδρέας Χριστόδουλος (Χριστοδούλου), Σωτήρης Θεοχαρόπουλος, Ιωάννης Παπαδόπουλος (Μουρτογιάννης), Άγγελος Μελετόπουλος, Αλέξανδρος  Δεσποτόπουλος, Χαράλαμπος Περρούκας, Λέων Μεσηννέζης.

 ΜΑΡΤΙΟΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ -ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΟΠΛΩΝ

    Από τις 10 Μάρτη και μετά ο ξεσηκωμός των υποδούλων Ελλήνων σε ολόκληρο τον Μωριά ήταν φανερός. Οι Τούρκοι είχαν κυριευθεί με φόβο και για προστασία τους κλείνονταν σιγά-σιγά στα κάστρα.
    Στην Αγία Λαύρα οι συσκέψεις ήταν συχνές ενώ εντάθηκαν οι παρουσίες των καπεταναίων του Μωριά στην περιοχή.

9-10 Μάρτη 1821 σύσκεψη στην Αγία Λαύρα πάντα με την παρουσία του ΓΕΡΜΑΝΟΥ, ενώ συμμετείχαν οι Ασημάκης Ζαίμης, Ασημάκης Φωτήλας, Σωτήρης Χαραλάμπης, Σωτήρης Θεοχάρους, Προκόπιος Κερνίτσης και Α. Λόντος.
    Αποφασίζουν τελικά για την 25η Μάρτη και στέλνουν επιστολή στον Κανέλλο Δεληγιάννη, ζητώντας του να μην πάει ΚΑΝΕΙΣ στην Τριπολιτσά όπως ζητούσαν οι Τούρκοι.

13 Μαρτίου 1821 νέα σύσκεψη υπό του Γερμανού και των τοπικών οπλαρχηγών και καπεταναίων.

17 Μαρτίου 1821 νέα σύσκεψη υπό τον Γερμανό και την συμμετοχή των Ασημάκη Ζαίμη, Ασημάκη Φωτήλα, Σ. Θεοχάρους, Σ. Χαραλάμπης, Προκόπιος.
Μαζί με τους άλλους οπλαρχηγούς που βρέθηκαν στα Καλάβρυτα λόγω της εορτής του πολιούχου της πόλεως Αγίου Αλεξίου.
Ο Δεσπότης ΓΕΡΜΑΝΟΣ τους δίνει μετά την δοξολογία, τις πολεμικές σημαίες στον καθένα και τις ευλογεί.

19 Μαρτίου 1821 νέα σύσκεψη την οποίαν αναφέρει ο ΓΕΝΝΑΙΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ που γίνεται ενημέρωση από τον Γερμανό και στέλνουν επιστολή στον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη ενημερώνοντάς τον ότι ισχύουν όλα και δεν άλλαξε τίποτε  με την συνθηματική γλώσσα των φιλικών γράφοντας: ΄΄ Εξοχώτατε ετέσθει το στεφάνωμα και έστω εις γνώσιν σας.΄΄
Δηλαδή η απόφαση επάρθει και υπογράφουν την επιστολή οι:
Γερμανός παλαιών Πατρών,  Βασίλης και Νίκος Πετιμεζάς, Ανδρέας και Ασημ. Ζαίμης, Νίκος Σολιότης, Ανδρέας Λόντος, Ασημάκης Φωτήλας, Ιωάννης Παπαδόπουλος, Σωτήρης Θεοχαρόπουλος και Προκόπιος.

21 Μαρτίου 1821 γίνεται επίθεση και απελευθερώνονται τα ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ενώ συνελήφθη αιχμάλωτος ο τούρκος διοικητής Αρναούτογλου.
Στην Πάτρα ξεκινούν οι πρώτες συγκρούσεις και οι τούρκοι  αποσύρονται στα κάστρα.

23 Μαρτίου 1821 νέα τελευταία σύσκεψη πριν την εξέγερση

24 Μαρτίου 1821 ο Ανδρέας Λόντος ελευθερώνει το Αίγιο.

25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821:
    Με επικεφαλής τον δεσπότη ΓΕΡΜΑΝΟ μαζί με τον επίσκοπο Κερνίτσης ΠΡΟΚΟΠΙΟ τελείται στην ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ η θεία λειτουργία για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.
Είναι η μεγάλη μέρα της εξέγερσης την οποίαν είχε ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ο αρχηγός Αλέξανδρος Υψηλάντης και είχε υπακούσει η συνέλευση της Βοστίτσας.
    Ο Σαράντης Καργάκος γράφει ότι η ΕΥΛΟΓΙΑ των όπλων και των ΛΑΒΑΡΩΝ έγινε μετά την θεία λειτουργία εκείνη τη μέρα, όπως κάθε χρόνο τα θρησκευτικά λάβαρα τα ΕΥΛΟΓΟΥΣΕ ο δεσπότης αφού εόρταζε ο ναός.
Το γεγονός το επιβεβαιώνουν όλοι σχεδόν οι αγωνιστές που παραβρέθηκαν όπως ο Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος, Γενναίος Κολοκοτρώνης, Κανέλλος Δεληγιάννης, ο Ιωάννης Κωλέτης και άλλοι.
    Εκτός όμως των Ελλήνων πολεμιστών, το γεγονός της Αγίας Λαύρας επιβεβαιώνει και ο ξένος τύπος της εποχής.
    Στις Γαλλικές εφημερίδες με ημερομηνίες του Απριλίου του 1821 αναφέρουν το γεγονός γράφοντας:
    ΄΄ Στις 20/3/1821 ο Αρχιεπίσκοπος Πάτρας Γερμανός εκφώνησε επαναστατικό λόγο στο όρος ΒΕΛΙΑ με πολλά αποσπάσματα από τα προφητικά κείμενα, λέγοντας ότι με το σταυρό μπροστά και τα όπλα στα χέρια οι χριστιανοί θα βαδίσουμε πρός τον θείον σκοπό μας΄΄, κλπ.
    Αναφορές υπάρχουν ακόμη στις εφημερίδες της ίδιας περιόδου στην Ιταλία, Αγγλία, Γερμανία, Αυστρία και ΗΠΑ.
    Το 1824 ο Πουκεβίλ κυκλοφορεί σε βιβλίο την διακήρυξη του Γερμανού.

    
    Το μεσημέρι της ίδιας μέρας ο Παλαιών Πατρών Γερμανός αναχωρεί για την Πάτρα στην οποίαν φθάνει τα ξημερώματα της 26ης Μαρτίου. Το απόγευμα αυτής της μέρας ως πρόεδρος, του ΄΄ΑΧΑΪΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΡΙΟΥ΄΄ συναντά τους πρέσβεις ΠΟΥΚΕΒΙΛ και ΓΚΡΙΝ της Γαλλίας και της Αγγλίας στους οποίους δίδει την ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ του αγώνος την οποίαν υπογράφει ο ίδιος μαζί με τα άλλα μέλη της.

                                                      ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

    ΄΄…Ημείς το ελληνικό Έθνος των χριστιανών, βλέποντες ότι μάς καταφρονεί το Οθωμανικό γένος και σκοπεύει τον όλεθρον εναντίον μας… απεφασίσαμεν σταθερώς ή να αποθάνωμεν όλοι ή να ελευθερωθόμεν. Και τούτο ένεκα, βαστούμε τα όπλα εις χείρας ζητόντες τα δικαιωματά μας. Όντες λοιπόν βέβαιοι ότι όλα τα χριστιανικά βασίλεια γνωρίζουν τα δίκαιά μας και όχι μόνο δεν θέλουν να εναντιωθεί, αλλά και θέλουν μας συνδράμει και ότι έχουν εις μνήμην ότι οι ένδοξοι πρόγονοί μας εφάνησαν ποτέ ωφέλιμοι εις την ανθρωπότητα, δια τούτο ειδοποιούμεν την εκλαμπρότητά σας και σας παρακαλούμεν να προσπαθήσετε να είμεθα υπό την εύνοιαν και προστασίαν του υμετέρου μεγάλου κράτους σας΄΄.

                                                 1821 Μαρτίου 26
 
Δεσπότης παλαιών Πατρών ΓΕΡΜΑΝΟΣ, Επίσκοπος Κερνίτσης ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ, Ανδρέας Ζαίμης, Ανδρέας Λόντος, Μπενιζέλος Ρούφος.

    Αυτά λοιπόν φίλοι μου ήταν τα γεγονότα και οι πρωταγωνιστές του Βορείου Μωριά έως την μέρα της ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ που βρόντηξε το καριοφύλι, και τροχίστηκε το γιαταγάνι.
     Αν τώρα υπάρχουν κάποιοι Έλληνες που συκοφαντούν τον δεσπότη Γερμανό και τους άλλους ήρωες, εσείς μην δίνετε σημασία. Είναι ή αδιάβαστοι ή ανόητοι ή προβοκάτορες.
    Την ιστορία την έγραψαν αυτοί οι ΓΙΓΑΝΤΕΣ με το γιαταγάνι και το καρυοφύλι.
    Σε αυτό λοιπόν το ΘΡΥΛΙΚΟ καριοφύλι θέλω να αφιερώσουμε το απλό ποίημα που ακολουθεί, και να κλείσουμε αυτή την επετειακή αφιέρωση στους ΗΡΩΕΣ.

            ΄΄…Το καριοφύλι πού θωρείς
            ψηλά στόν τοίχο νά σκουριάζει
            παιδάκι μου, μήν απορείς
            ΑΓΙΟ ΛΙΒΑΝΙ τού ταιριάζει.
            Γιατί, χωρίς αυτό το φλογερό του στόμα
            ΘΑΜΑΣΤΕ ΣΚΛΑΒΟΙ ΑΚΟΜΑ΄΄.


    Χρόνια πολλά Έλληνες.
    ΑΘΑΝΑΤΗ Η ΜΝΗΜΗ των ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ.