Όταν κάποιος δεν μας μιλά ευθέως, αλλά αντίθετα δίνει διφορούμενες απαντήσεις του ζητάμε να αφήσει τα «ήξεις, αφήξεις».
Όλος ο χρησμός της Πυθίας ήταν ο εξής: Ήξεις, αφήξεις ου, εν πολέμω θνήξεις». Ο χρησμός ήταν μια έξυπνη απάτη, γιατί με την πρώτη μορφή, με το κόμμα πριν το «ου», σήμαινε: «Θα πας, θα γυρίσεις, δεν θα σκοτωθείς στον πόλεμο».
Αντίθετα, στη δεύτερη μορφή, με το κόμμα μετά το «ου», σήμαινε: «Θα πας, δεν θα γυρίσεις, θα σκοτωθείς στον πόλεμο».
Καθώς ο χρησμός δεν ήταν γραπτός, το νόημα που έβγαινε ήταν υποκειμενικό και μπορούσε να ερμηνευτεί και με τους δύο τρόπους. Από αυτό μας έμεινε η παροιμιακή έκφραση που συνδέεται με την ασάφεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου