Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΜΕ ΣΤΑΤΟΥΣ ΗΡΩΑ ΑΦΟΥ ΗΤΑΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙ! Η «παραγγελιά» του θανάτου: Η μοιραία βραδιά που 3 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τα χέρια του Κοεμτζή [εικόνες]

Ενα τραγούδι, μια παραγγελιά, ήταν ικανό, να χάσουν τρεις άνθρωποι στη ζωή τους.
«Μακελειό σε κέντρο διασκέδασης της Αθήνας από τους αδελφούς Κοεμτζή για μια παραγγελιά» έγραφαν την επόμενη μέρα οι εφημερίδες.
Ο Νίκος Κοεμτζής ήταν Έλληνας μικροκακοποιός. Βράδυ του 1973, επί χούντας, σκότωσε με σουγιά τρεις ανθρώπους και τραυμάτισε άλλους εφτά μέσα στο νυχτερινό κέντρο «Νεράιδα της Αθήνας» στα Σεπόλια, επειδή παρενόχλησαν τον μικρό αδελφό του την ώρα που χόρευε ένα τραγούδι που είχε ζητήσει παραγγελιά.

Το τραγούδι ήταν «Οι Βεργούλες» του Μάρκου Βαμβακάρη.


Ο Νίκος Κοεμτζής καταδικάστηκε τρεις φορές σε θάνατο και οκτώ σε ισόβια, ενώ έμεινε στη φυλακή για 23 χρόνια.

Στην ανάκριση υποστήριξε πως θόλωσε το μυαλό του γιατί νόμιζε ότι θα σκότωναν τον αδελφό του.

Ο Τύπος της εποχής τον χαρακτήρισε «κτήνος» και συχνά αναφερόταν σε εγκληματίες ως «Κοεμτζήδες».

Το 1977 η ποινή του μετατρέπεται σε ισόβια. Αποφυλακίστηκε από τις φυλακές Πατρών στις 29 Μαρτίου του 1996 μετά από 23 χρόνια συνεχούς φυλάκισης. Λόγω της εποχής, των οικογενειακών του φρονημάτων και του ποινικού του ιστορικού αρχικά πέρασε πολύ άσχημα μέσα στη φυλακή, αλλά αργότερα ο γνωστός αρχιφύλακας του Κορυδαλλού Αντώνης Αραβαντινός δήλωσε πως ο Κοεμτζής ήταν «ο μεγάλος του δάσκαλος» στη φυλακή.

Μετά την αποφυλάκισή του πουλούσε την αυτοβιογραφία του έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων και τις Κυριακές στο Μοναστηράκι υπογράφοντας αφιερώσεις στην πρώτη σελίδα.
Το βιβλίο ξεκινά με τα πρώτα χρόνια της ζωής του στο Αιγίνιο Πιερίας και την κακοποίηση που υπέστη ο πατέρας του απλώς επειδή ήταν κομμουνιστής, όπως και ο ανάπηρος βετεράνος παππούς του, από τους χωροφύλακες, προτού μιλήσει για τις δικές του περιπέτειες και τα σκληρά χρόνια της φυλακής.
Το 2009, μετά από μια βραδιά παρουσίασης του βιβλίου του, ο Δήμος Αθηναίων του έδωσε άδεια να το πουλάει στο κέντρο.
Έγραψε επίσης ποιήματα από τα οποία φαίνεται, όπως και ο ίδιος είχε δηλώσει, ότι μετάνιωσε για την πράξη του.

Πέθανε στις 23 Σεπτεμβρίου 2011 στο Μοναστηράκι, σε ηλικία 73 ετών. Ο θάνατός του προήλθε από έμφραγμα.

Το 1979 ο Διονύσης Σαββόπουλος θα εμπνευστεί από το γεγονός στο τραγούδι του «Μακρύ Ζεϊμπέκικο για το Νίκο» και θα το συμπεριλάβει στο δίσκο του Ρεζέρβα.


Λιγα χρόνια αργότερα το 1980 έρχεται η ταινία «Παραγγελιά» του Παύλου Τάσιου με πρωταγωνιστή τον Αντώνη Αντωνίου.

Ο Κοεμτζής στη βιογραφία του, «Το μακρύ ζεϊμπέκικο» (εκδ. Εξάντας), τονίζει ότι δεν θυμόταν τίποτα απ’ όσα έγιναν εκείνο το Σαββατοκύριακο και ότι ο φίλος του και ένας εκ των τραυματιών, Θωμάς Καραμάνης, του διηγήθηκε τι έγινε εκείνο το βράδυ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου