Ο Έλληνας «πατέρας» του Μπιν Λάντεν, αλλά και της χούντας άφησε την τελευταία του πνοή το 2005 έχοντας τύψεις για το δημιούργημά του, που σκότωσε χιλιάδες ανθρώπους. Δηλαδή τον Μπιν Λάντεν.
Ο Γκάστ Αβράκοτος ήταν γιος Ελλήνων μεταναστών από τη Λήμνο και οι συνθήκες που μεγάλωσε ήταν άθλιες. Έτσι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει από νωρίς το σχολείο, για να επιβιώσει. Τα βιώματά τους ως παιδί ήταν η αιτία που ο Γκάστ από φτωχός και εργατικός μετατράπηκε σε «μάγκας» και αθυρόστομος. Ο Αβράκοτος ξεχώρισε από τους υπόλοιπους πράκτορες, λόγω του σκληρού χαρακτήρα του και του εγωκεντρισμού του - ίσως γι’ αυτό και τον αποκαλούσαν «βρώμικο Γκάστ». Ήθελε να αναλαμβάνει όλες τις υποθέσεις κι ας μην είχε πάντοτε τις σχετικές οδηγίες. Όμως, η αλαζονεία και η έπαρση του γύρισαν μπούμερανγκ, όταν έβλεπε τον μαθητή του και αρχηγό της Αλ Κάιντα, να σπέρνει το θάνατο στην Αμερική.
Η δολοφονία του προϊστάμενού του και αγαπημένου του φίλου Γουέλς τον έκανε ακόμα πιο σκληρό αδυσώπητο, ενώ άρχισε να παίρνει πάνω του όλες τις «βρώμικες» υποθέσεις. Οι προϊστάμενοί του τον χαρακτήριζαν ως οξύθυμο και βωμολόχο. Τα παρατσούκλια που του έδωσαν οι συνάδελφοί του: «Mr Dirty» και «Mr Death», τον ακλουθούσαν μέχρι και τη μέρα που πέθανε. Ο Αβράκοτος άνηκε σε μια γενιά πρακτόρων, που στρατολόγησε η αμερικανική μυστική υπηρεσία από «λαϊκά» στρώματα μεταναστών, για να ξεφύγει από τους αποφοίτους του Harvard και του Yale της πρώτης περιόδου.
Ήταν ένας σκοτεινός άνθρωπος, που έπαιξε κρίσιμο ρόλο στη σύγχρονη ελληνική ιστορία αλλά είχε και σημαντικό ρόλο στο Αφγανιστάν καθώς εργάστηκε στη CIA για 30 χρόνια περίπου. Η γνωριμία που του κατέστρεψε τη ζωή έγινε το 1982. Γνώρισε τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, στον οποίο εναποτίθεσαι όλες του τις ελπίδες, για να σωθούν από τους Σοβιετικούς. Ο Αβρακότος τον εκπαίδευσε σκληρά και ο Μπιν Λάντεν έγινε ένας από τους πιο ισχυρούς τρομοκράτες του κόσμου. Όμως, με αυτή τη κίνηση απέδειξε ότι αναλάμβανε πολλές υποθέσεις, για τις οποίες δεν γνώριζε λεπτομέρειες. Αν και οι συνάδελφοί του, του τόνιζαν το ελάττωμά του ο Γκαστ καυχιόταν, ώσπου οι σκέψεις των συναδέλφων του λίγα χρόνια μετά επαληθεύτηκαν με το χειρότερο τρόπο. Το 2003 εγκατέλειψε οριστικά την Υπηρεσία και το 2005, σε ηλικία 67 ετών, όπου και πέθανε, είχε χάσει τα πάντα και βασανιζόταν, όχι μόνο επειδή αφοσιώθηκε σε όλη του τη ζωή στη δουλειά του, αλλά και επειδή «γέννησε» και βοήθησε έναν άνθρωπο, που προσπαθούσε να εξοντώσει όλους τους Αμερικανούς.
Ενθουσιάστηκε με τον Λάντεν
Ο Γκάστ Αβρακότος ήταν φανατικός αντικομμουνιστής και το 1982 που τον κάλεσαν να ενταχθεί στην ομάδα, που είχε δημιουργηθεί για το Αφγανιστάν δέχτηκε με μεγάλο ενθουσιασμό, καθώς πίστευε ότι οι τοπικοί φύλαρχοι έχουν τεράστια δύναμη. Οι φύλαρχοι και οι μαχητές του ήταν οι πιο σκληροί και αιμοβόροι άνθρωποι. Ανάμεσά τους, ο στυγερός δολοφόνος χιλιάδων ανθρώπων και πλέον νεκρός αρχηγός της Αλ Κάιντα. Ποιος να το πίστευε ότι θα ανέθεταν στον Έλληνα πράκτορα ένα «γραφείο Αφγανιστάν» στο Λάγκλεϊ κι αυτός θα «γεννούσε» έναν Λάντεν;
Όταν μεταφέρθηκε στο Αφγανιστάν ξεχώρισε απευθείας ένα στρατολογημένο και καλοαναθρεμμένο νέο από πλούσια οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας, ο οποίος ήταν φανατικός Γουαχίμπι. Ο Αβρακότος ενθουσιάστηκε από το φανατισμό που επιδείκνυε ο νεαρός τότε Οσάμα Μπιν Λάντεν. Ο πράκτορας της CIA, χωρίς δεύτερη σκέψη ανέλαβε προσωπικά την πλήρη εκπαίδευση του Λάντεν και είναι ο υπεύθυνος για το πρόσωπο, που λίγα χρόνια μετά γνώρισε ολόκληρη η ανθρωπότητα. Για μήνες ο Γκάστ Λάσκαρης Αβρακότος εκπαίδευε τον Λάντεν και του μάθαινε τη τέχνη των όπλων. Δημιούργησε έναν άντρα γεμάτο οργή και μίσος, που ήταν έτοιμος να θυσιάσει πολλούς ανθρώπους, όπως αποδείχτηκε και στο μέλλον. Σκοπός του Γκαστ ήταν ο Λάντεν να πολεμήσει κατά των Σοβιετικών ως Μουτζαχεντίν. Δεν μπορούσε να προβλέψει την εξέλιξη του δημιουργήματος του. Ο Λάντεν χωρίς τη βοήθεια του Γκάστ δεν θα είχε καταφέρει να δημιουργήσει την πρώτη του οργάνωση, την MAK. Άλλωστε, ο Αβράκοτος ήταν ο άνθρωπος που παρέδωσε στους Μουτζαχεντίν τους αντιεροπορικούς πυραύλους Stinger, με τους οποίους κατέρριπταν τα σοβιετικά ελικόπτερα Mi-24. Παρ’ όλα αυτά και παρά τη βοήθεια που είχε εισπράξει ο Οσάμα Μπιν Λάντεν αποφάσισε να κινηθεί ενάντια των Αμερικανών και να διοργανώσει αιματηρές τρομοκρατικές ενέργειες.
Εξόπλιζε τους Μουτζαχεντίν
Η υψηλή θέση που κατείχε ήταν η αιτία που η συμπεριφορά του προς τους συναδέλφους του, αλλά και προς τους ανώτερούς του ήταν χυδαία και κατακριτέα. Χαρακτηριστικό είναι ότι λίγο πριν φύγει από το CIA είχε «διαολοστείλει» δύο φορές τον προϊστάμενο του ευρωπαϊκού και ασιατικού τομέα, όταν του ζήτησε εξηγήσεις. Με τις διασυνδέσεις που είχε ο Αβράκοτος μπορούσε να κινηθεί μυστικά και κανένας δεν γνώριζε το επόμενο επικίνδυνο βήμα του. Έτσι ύπουλα και «κάτω από το τραπέζι» προμήθευσε και με ισχυρά όπλα τους Μουτζαχεντίν.
Όταν ανέλαβαν το Αφγανιστάν οι ΗΠΑ είχαν ήδη παραδώσει 100.000 παμπάλαιες καραμπίνες, χωρίς σφαίρες Lee-Enfield. Ο Έλληνας πράκτορας κατάφερε να βρει 40 εκατομμύρια σφαίρες, οι οποίες ήταν κρυμμένες σε σπηλιές στη Γιουγκοσλαβία και τις παρέδωσε στους Μουτζαχεντίν. Την ίδια ώρα, μέσω της μαύρης αγοράς προμηθεύτηκε από έναν Πολωνό στρατηγό σοβιετικούς αντιαεροπορικούς πυραύλους SA-7. Ο Γκάστ εξασφάλισε παράνομα για τους εκπαιδευόμενούς του 54 πυραύλους εδάφους-εδάφους των122mm. Με αυτούς οι Μουτζαχεντίν βύθισαν στο σκοτάδι την Καμπούλ και αχρήστεψαν τους αεροδιαδρόμους του αεροδρομίου, αποκόπτοντας τον ανεφοδιασμό των Σοβιετικών.
Με τη βοήθεια του σχεδιαστή όπλων Michael Vickers και την εθελοτυφλία που επέδειξαν οι ΗΠΑ, ο Αβράκοτος εισήγαγε τεράστιες ποσότητες κινέζικων όπλων, που τα αναβάθμιζαν στο Ισραήλ. Τα όπλα περνούσαν μέσω Πακιστάν με… μουλάρια, τα οποία είχε μισθώσει η CIA.
Ήταν περήφανος ο Γκάστ για το «δημιούργημά» του, το οποίο άλλωστε, κατάφερε να διώξει τους Σοβιετικούς από το Αφγανιστάν. Όμως, ο Λημνιός πράκτορας της CIA δεν πίστευε ποτέ ότι ο μαθητής θα ξεπερνούσε σε σκληρότητα, κακία και παράνοια το δάσκαλο. Και ίσως γι’ αυτό, δέχθηκε την πρόταση του Τένετ, να επιστρέψει στη CIA για λίγο, μετά τη συνταξιοδότησή του, μήπως και σταματήσει τον Λάντεν. Αλλά απέτυχε και με αυτό το παράπονο πέθανε απομονωμένος σε κάποιο διαμέρισμα της Νέας Υόρκης, το 2005…
Ο Γκάστ και η Χούντα
Το 1962 προσλήφθηκε από την CIA. Λίγα χρόνια αργότερα ήρθε στην Ελλάδα, λίγο πριν το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου. Η γνώση της ελληνικής ήταν το κύριο προσόν, που τον έφερε στην Αθήνα. Παρέμεινε στο κλιμάκιο της CIA στην ελληνική πρωτεύουσα έως το 1978, όταν ανακλήθηκε στην Ουάσιγκτον, επειδή «κάηκε» ως πράκτορας από τις αποκαλύψεις του συναδέλφου του Φίλιπ Έιτζι.
Στην Αθήνα ήταν ο σύνδεσμος της υπηρεσίας με τους χουντικούς. Ιδιαίτερα μάλιστα με τον δικτάτορα Δημήτριο Ιωαννίδη. «Ο Ιωαννίδης ήταν ο τακτικότερος συνομιλητής του, ενώ ο Παπαδόπουλος και ακόμα λιγότερο ο Παττακός είχαν μαζί του μάλλον εθιμοτυπικές σχέσεις», λέει απόστρατος αξιωματικός, ο οποίος υπηρέτησε ως ακόλουθος στη φρουρά ενός εκ των τριών.
Η συνεργασία μαζί τους ήταν άψογη, αφού τους συνέδεε ο σκληρός αντικομουνισμός. Επίσης, ο “Μr Dirty” ήταν ένθερμος υποστηρικτής του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967 και της δικτατορίας που ακολούθησε. Σε όλες τις τεταμένες εξελίξεις στην Αθήνα, ο Χένρυ Κίσιγκερ και η υπόλοιπη αμερικανική κυβέρνηση στηρίζονταν σε αυτόν μονάχα τον αξιωματούχο. Κάθε φορά που ξέσπαγαν φήμες για νέο πραξικόπημα, όλοι έψαχναν τον Γκάστ.
Αξίζει να σημειώσουμε εδώ πως τότε ο Λευκός οίκος ζητούσε να δώσουν διαβατήριο στον Ανδρέα Παπανδρέου για το εξωτερικό. Η συμβουλή του Γκάστ ωστόσο ήταν: «να... εκτελέσουν τον αλήτη, γιατί θα επιστρέψει και θα τον βρείτε μπροστά σας».
Το αμερικανικό βιβλίο “THE NATION” του Χένρυ Κίσιγκερ, περιγράφει τη σημασία, που απέδιδε ο ρόλος του Γκάστ στο «Ελληνικό Ζήτημα» η Αμερικάνικη ηγεσία. «Ως παιδί Ελλήνων μεταναστών ένιωσε αυτή την αποστολή ως κάλεσμα της μοίρας. Και στην Ελλάδα, ο ψυχρός πόλεμος είχε αρχίσει, την θεωρούσαν ως έναν πολύ σημαντικό σταθμό με ήδη 142 πράκτορες σε υπηρεσία. Μετά το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, ο Γκάστ είχε τον ελληνικό στρατό να τρώει φαγητό από το χέρι του, τρόπος του λέγειν...», αναφέρει το βιβλίο.
«Θα καθαρίσω καμιά 40αριά από την 17Ν κι ας σκοτώσω μερικούς αθώους»
Στην αμερικάνικη πρεσβεία στην Αθήνα, υπηρέτησε από το 1965 έως το 1978, ως επικεφαλής Τμήματος Εξωτερικών Υποθέσεων. Προϊστάμενός του, καθώς και αδερφικός του φίλος ήταν ο επικεφαλής του κλιμακίου της CIA στην Ελλάδα, Ρίτσαρντ Γουέλς. Το 1975, η Αθήνα γιόρταζε τα δεύτερα μεταπολιτευτικά της Χριστούγεννα. Στις 23 Δεκεμβρίου δολοφονείται έξω από την έπαυλή του στο Ψυχικό. Στον τόπο της επίθεσης αφήνουν μία προκήρυξη, με την οποία την ευθύνη αναλαμβάνει η πρωτοεμφανιζόμενη τότε «Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη». Μετά το περιστατικό, ο Γκάστ πρότεινε στον Χένρι Κίσιγκερ, να καθαρίσει 35-40 από αυτούς της «17 Νοέμβρη»: «Και δεν με νοιάζει αν χτυπήσουμε και μερικούς λάθος ανθρώπους», έλεγε ο Γκάστ. Ζήτησε από τους προϊσταμένους του στην Αμερική να του δώσουν το «πράσινο φως», για να ανακαλύψει τους δολοφόνους και να τους πληρώσει με το ίδιο νόμισμα. Το αίτημά του όμως, απερρίφθη. Παρ’ όλα αυτά, παρέμεινε στην Ελλάδα μέχρι το 1978, κυνηγώντας τη «17 Νοέμβρη».
Ο θάνατος του Γουέλς τον έκανε ακόμη πιο σκληρό. Κλείστηκε στον εαυτό του, χώρισε με τη σύζυγό του, έγινε αδυσώπητος και αναλάμβανε όλες τις βρώμικες δουλειές. Τότε, οι συνάδελφοί του, του κόλλησαν το παρατσούκλι «Dr. Dirty», το οποίο τον ακολουθούσε μέχρι το θάνατό του, ακόμα και στην πλέον ιδιαίτερη και μυστική αποστολή στην ιστορία της CIA, την οποία έφερε σε πέρας - με απροσδιόριστης βαρύτητας ακόμη και σήμερα - κόστος για τις ΗΠΑ και ολόκληρο τον πλανήτη.
press-time
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου