Ψευδοαξιοπρέπεια

Αποτελεί, λέγουν τα παπαγαλάκια της λαϊκής κυριαρχίας, ήσσονος νοημοσύνης ή μείζουσας υποκρισίας, μείωση της εθνικής κυριαρχίας η τοποθέτηση επιτρόπου στα Υπουργεία.
   Αποτελεί μείωση της εθνικής μας αξιοπρέπειας να μας ορίζουν οι δανειστές μας την πορεία και έκδοση Υπουργικών αποφάσεων .

Τίθενται όμως τα ακόλουθα ερωτήματα.

1) Μειώνεται ή όχι η εθνική μας κυριαρχία όταν αγοράζουμε υποβρύχια που γέρνουν και ουδείς λογοδοτεί για αυτό ;
2) Μειώνεται ή όχι η κυριαρχία της Ελλάδος όταν οι συντάξεις των Χριστουγέννων προέρχονται από δανεικά ;
3) Μειώνεται ή όχι η αξιοπρέπεια της χώρας όταν αγοράζουμε Γερμανικά και Γαλλικά αυτοκίνητα αντί Ελληνικά που θα μπορούσαμε να κατασκευάζουμε ;
4) Μειώνεται ή όχι η αξιοπρέπεια μας όταν ο πρώην πρωθυπουργός μας [ΓΑΠ] λοιδορούσε την χώρα μας επίσημα ;
5) Μειώνεται ή όχι η κυριαρχία μας αν δεν καταφέρουμε να πείσουμε τους δανειστές μας να μας δώσουν την έκτη, την «φαρμακερή» δόση ;

Ας συλλογιστούμε, «συλλογικά», λοιπόν τα παραπάνω και ας κάνουμε μια σαφή διάκριση.

   Από την μια η αξιοπρέπεια και από την άλλη η ψευδοαξιοπρέπεια.
Ας γίνει η παράθεση των προϋποθέσεων, εννοιών και όρων της μιας και άλλης κατηγορίας. Ας καταλάβουμε επιτέλους ότι αξιοπρέπεια σημαίνει, πρώτα και πριν απ όλα, αυτοσεβασμό.

    Ο ασθενής που ευρίσκεται στο χειρουργείο προκειμένου να υποστεί την επέμβαση του χειρούργου, ευρίσκεται εκτεθειμένος, γυμνός και ανήμπορος, ενώπιον της επιστήμης, της συνείδησης και ικανότητας του ιατρού .

Δεν θα κριθεί εκεί, με τις εκεί ισχύουσες συνθήκες η αξιοπρέπεια του.

   Θα κριθεί όμως από την συχνότητα και αιτία που τον έστειλε στο χειρουργείο. Αν, υποθέτουμε τώρα, ο ασθενής επί τη βάσει δικής του άλογης σκέψης, βάλθηκε να κτυπά το κεφάλι του στο τοίχο ώστε να διαπιστώσει την αντοχή (και όχι να δοκιμάζει την «φιλότιμη αντοχή» του μπετόν) τότε ... ποιος φταίει για την πυκνή, συχνή επίσκεψή του στο χειρουργικό τραπέζι;

    Άρα λοιπόν τα παπαγαλάκια καλά θα κάνουν να αλλάξουν τραγούδι και ρυθμό. Καλά θα κάνουν να ασχοληθούν με άλλα άσματα και ενδιαφέροντα και να αφήσουν τον μεν ασθενή να υποστεί την επέμβαση, τον δε ιατρό να κάνει την δουλειά του. Ουδείς άλλωστε τους απαγορεύει, εκτός βέβαια χειρουργείου, να λαλούν και πηδούν κατά βούληση.
Καλύτερα δε για όλους κατ αλλήλων .

Ένας ανώνυμος σκεπτόμενος εκ του Team Apopsis