Το Αλβανικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι καταγγέλλει την Ελλάδα. Το Ελληνικό καταγγέλλει επίσης την Ελλάδα!

Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα πολλές ΜΚΟ χρηματοδοτούνται αδρά για να σέρνουν την Ελλάδα στα διεθνή δικαστήρια και να φροντίζουν τα συμφέροντα χωρών που εποφθαλμιούν τα άγια χώματα της Πατρίδας μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Ελληνικό (;) Παρατηρητήριο του Ελσίνκι. Ενδεικτικό ότι μόνο για το 2011 στην ιστοσελίδα του «παρατηρητηρίου» υπάρχουν δημοσιευμένες 6 καταδίκες της Ελλάδας που υποκινήθηκαν από τον συγκεκριμένο οργανισμό και μηδενικές παρεμβάσεις, όσον αφορά την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών στην Αλβανία.

Τι πράττει όμως αντιστοίχως το Αλβανικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι; Θα περίμενε κανείς να .......
ακολουθεί την πρακτική Βαλλιανάτου – Δημητρά και να καταγγέλλει την ίδια του την χώρα για παραβιάσεις κλπ. Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι! Το Αλβανικό Παρατηρητήριο λειτουργεί, από ότι φαίνεται, σε πλήρη συνεννόηση με το αντίστοιχο Ελληνικό (;), αποδεικνύοντας ότι οι εν λόγω ΜΚΟ δεν δρουν ανεξάρτητα, αλλά λειτουργούν ως φορείς εξωτερικής πολιτικής και μάλιστα συντονισμένα. Έτσι οι Αλβανοί «παρατηρητές» όχι μόνο δεν καταγγέλλουν την χώρα τους για την παραβίαση των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών, αλλά καταγγέλλει την Ελλάδα, όπως πράττει και το Ελληνικό (;) Παρατηρητήριο. Ο λόγος της καταγγελίας; Το «ανθρώπινο δικαίωμα» του UCK να μεταφέρει δυνάμεις του στην χώρα μας, ή επί λέξει η απαγόρευση εισόδου στην Ελλάδα ατόμων που αναφέρουν ως τόπο γεννήσεως τους την «Τσαμουριά»!

Αυτή είναι και η διαφορά ανάμεσα στην Αλβανία και την Ελλάδα! Οι Αλβανοί χρηματοδοτούν μία οργάνωση που έχει ως σκοπό της την υπεράσπιση των συμφερόντων της Αλβανίας, ενώ την ίδια ώρα η Ελλάδα χρηματοδοτεί μια οργάνωση που έχει ως σκοπό της την υπεράσπιση των συμφερόντων της Αλβανίας. Για να ομιλούμε και επακριβώς στην ιστοσελίδα του ΕΠΣΕ υπάρχουν τουλάχιστον 6 άρθρα που έχουν αναφορές σε «τσάμικη μειονότητα» και μία τουλάχιστον υπεράσπιση ημερίδας που διοργανώθηκε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με σκοπό την ανακίνηση του θέματος «Τσαμουριάς» και «Τσάμικης μειονότητας».
πηγή

Δείτε όμως τι γεωπολιτικά παιχνίδια παίζονται.... πίσω από αυτές τις 2 ΜΚΟ...

Σύμφωνα με πληροφορίες της ΕΥΠ υπάρχουν δεκάδες σημεία στην δυτική-βορειοδυτική Ελλάδα στα οποία έχει αποθηκευτεί οπλισμός από Αλβανούς εξτρεμιστές του UCC (“Απελευθερωτικού Στρατού της Τσαμουριάς”): AK-47 Kαλάσνικοφ (στην κινέζικη έκδοση με ενσωματωμένη την ξιψολόγχη), πιστόλια, πυρομαχικά, χειροβομβίδες κλπ. Μία τέτοια κρύπτη ανακαλύφθηκε τυχαία πριν μερικούς μήνες μέσα σε δάσος της περιοχής.

Ιδού οι δηλώσεις του προέδρου του αλβανικού «Κόμματος Δικαιοσύνης, Ενσωμάτωσης και Ενότητας» (PDIU) Shpëtim Idrizi στις οπιοίες προέβη σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Lajm:

“Έχουμε προσλάβει μια βρετανική δικηγορική εταιρεία, η οποία είναι γνωστή στον τομέα του διεθνούς δικαίου, ώστε να επιλύσει με νόμιμο τρόπο το ζήτημα των Τσάμηδων.
Σε λίγες ημέρες, μετά από την αρχική έρευνα, θα αποφασίσει ποια θα είναι τα βήματα, που πρέπει να ακολουθήσουμε. Να καταφύγουμε, δηλαδή, στα Δικαστήρια και τι πρέπει να απαιτήσουμε.
Δεν επιδιώκουμε μόνον την επιστροφή των περιουσιακών στοιχείων, αλλά να καθοριστεί τι ακριβώς συνέβη στο τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου στη Νότιο Ήπειρο: τη γενοκτονία, δηλαδή, κατά των Τσάμηδων και την επιστροφή όλων των δικαιωμάτων στον αλβανικό πληθυσμό από την Ελλάδα. Δεν είναι τίποτε λιγότερο ή τίποτε περισσότερο από τα δικαιώματα που ζητάει η Ελληνική μειονότητα στην Αλβανία»!

ΔΚια συνεχίζει περιγράφοντας το όραμα της “μεγάλης Αλβανίας και δίνοντας τα εύσημα στην κυβέρνηση Μπερίσα, περιγράφοντας την “μεγάλη επιστροφή” του αλβανικού έθνους: «Η οριστική λύση του ζητήματος των Τσάμηδων θα ερχόταν με την επιστροφή τους στις μητρικές εστίες. Μετά από μια βιβλική έξοδο, η ιστορία έχει δείξει ότι υπάρχει πάντα μια επιστροφή.
Το αλβανικό έθνος, όπως έχει δείξει η Ιστορία, ανεξάρτητα από τις ιστορικές συνθήκες, ήταν ανέκαθεν κατανεμημένο σε διάφορες πολιτικές ενότητες. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η υλοποίηση των εθνικών στόχων είναι κοινή για όλους, ένας από αυτούς, ο οποίος υλοποιήθηκε, ήταν η ένταξη της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ.
Η ανεξαρτησία του Κοσσόβου είναι μια δεύτερη ιστορική στιγμή, η μεγαλύτερη μετά την ανεξαρτησία της Αλβανίας. Ένα ισχυρό αλβανικό έθνος θα αποτελούσε πανάκεια για όλες τις πληγές του.
Και αυτές είναι: οι Αλβανοί στην ΠΓΔΜ, οι Αλβανοί στο σερβικό Πρέσεβο, στο Μαυροβούνιο και στην Τσαμουριά. Αυτός ο αιώνας είναι ο αιώνας των Αλβανών και στο τέλος του θα είναι πολύ διαφορετικός, από ό, τι πριν από έναν αιώνα».