Γιατί «βαριά»; Γιατί να μην είναι όσο «βαριά» είναι και η λέξη Γερμανός ή Σομαλός, Πακιστανός ή Αμερικάνος;
Εύκολα κάποιος θα απαντούσε κάπως έτσι:
- Μα οι Έλληνες δεν είναι συγκρίσιμοι με τους υπόλοιπους λαούς, μιας και η ιστορία και οι επιδόσεις τους στην επιστήμη, την φιλοσοφία, την ηθική, την πολιτική, τις τέχνες και την πολεμική τους αρετή, κατέδειξαν στον....
κόσμο (δύση και ανατολή) την μετέπειτα πορεία του, που και σήμερα ακόμη τίποτε από αυτά δεν έχει ξεπερασθεί κατ’ ουσίαν. Ο κόσμος ακόμη και σήμερα πορεύεται πάνω στο δρόμο της αρχαιοελληνικής λογικής, πάνω στις δομές της Ελληνικής σκέψης. Έτσι, οι σημερινοί Έλληνες δικαιούνται την αναγνώριση από την παγκόσμια κοινότητα, για την προσφορά τους στην Ανθρωπότητα….
Έτσι είναι όμως τα πράγματα;
Πράγματι οι αρχαίοι μας πρόγονοι δημιούργησαν έναν σπουδαίο πολιτισμό, τον σπουδαιότερο ίσως στην ανθρώπινη ιστορία, αυτόν που λειτούργησε ως θεμέλιος λίθος για τους πολιτισμούς αλλά και τις θρησκείες της Δύσης, αλλά και της Ανατολής! Η πραγματικότητα αυτή σήμερα είναι αδιαμφισβήτητη από την πλειονότητα των ιστορικών, αν και είναι καταφανής σε κάθε απλό παρατηρητή.
Γιατί όμως οι Έλληνες δημιούργησαν έναν τέτοιο πολιτισμό; Ήταν θέμα συγκυριών ή θέμα ιδιαίτερων ψυχικών χαρακτηριστικών του Ελληνικού γένους, που θα τους οδηγούσε στο να δημιουργήσουν τέτοιο πολιτισμό;
Οι εθνολογικές έρευνες καθώς και οι ιστορικές, έδειξαν ότι σε κάθε πτυχή της Ελληνικής ιστορίας από την απαρχή της έως και σήμερα, οι Έλληνες επέδειξαν τις ίδιες ψυχικές αντιδράσεις και συμπεριφορές, με απόλυτη ακρίβεια, στις ίδιες προκλήσεις. Πράγματι και αυτό είναι μια τρανή απόδειξη της συνέχειας της γενετικής ιδιοσυστασίας των Ελλήνων, από τους αρχαίους έως τους σύγχρονους.
Αλλά ποια είναι αυτά τα ιδιαίτερα ψυχικά γνωρίσματα των Ελλήνων;
Οι Έλληνες είναι ο μόνος λαός που συνδυάζει την άναρχη φύση του, που προέρχεται από την εγωπαθή του τάση να άρχει και να μην άρχεται, από την επική του φύση να γίνεται ήρωας και πρωτοπόρος σε όλα, από την διαιρετική του τάση με το να ζηλοφθονεί και να εχθρεύεται τον αδελφό του, την μνησικακία του, την άκρατη υπερβολή του σε όλες τις αντιδράσεις του και τέλος, την τάση του να μηχανεύεται, άρα να δημιουργεί νέα δεδομένα ασκώντας την ευφυΐα του, την λογική, την σκέψη και την φιλοσοφία. Αντιλαμβάνεται την συλλογικότητα μόνο ως αναγκαίο κακό ενώπιον κοινών κινδύνων και απειλών και δρα ενωμένα μόνο πρόσκαιρα και όσο χρειάζεται μέχρι την άρση τους. Ύστερα επανέρχεται στην προτέρα κατάσταση διχόνοιας και μίσους. Είναι μαχητικός και ευφυής, πολυπράγμων και ικανός. Εύκολα θεοποιεί κάποιον και την επόμενη στιγμή τον αποκαθηλώνει και τον διασύρει. Κανείς δεν μπορεί να διαπρέψει κατ’ αξίαν, σε μια Ελληνική κοινωνία. Ο Έλληνας, μισεί τις αυθεντίες. Ο εγωισμός του δεν επιτρέπει την αναγνώριση της αξίας του άλλου. Κυριαρχεί η λογική: «αφού δεν έχω εγώ κατσίκα, να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα ώστε να μην έχει κι αυτός!»…
Η εγωπάθεια, η έπαρση και ως εκ τούτου η άναρχη φύση του γίνεται εκρηκτική, όταν μειγνύεται με την αντίστοιχη κι άλλων ομοφύλων του. Γι’ αυτό ο Έλληνας δεν μπορεί να φτιάξει σταθερές και ευνομούμενες κοινωνίες. Κάθε προσπάθεια δημιουργίας κοινωνίας από τους Έλληνες, έπεφτε σε αδιέξοδο και γρήγορη ανατροπή της. Η άναρχη φύση του, δεν του επέτρεπε να ανεχθεί για πολύ την εφαρμογή ενός μοντέλου κανόνων και ιεραρχίας, στην οποία αυτός θα ήταν υφιστάμενος (δηλαδή από κάτω) και πειθαρχημένος. Αμέσως απεργαζόταν την αρχή της εξουσίας προκειμένου να την ανατρέψει και να βρεθεί σε πλεονεκτικότερη θέση στην επόμενη διάδοχο κατάσταση που θα προέκυπτε. Απώτερος ενδόμυχος στόχος του, να άρχει!
Να είναι ο αρχηγός. Να επιβάλει αυτός στους άλλους, την θέλησή του.
Ακούγεται άσχημο εε; Μειονεκτικός λαός, θα έλεγε εύκολα κάποιος…
Κι όμως, αυτά τα ελαττώματα που χαρακτηρίζουν τον Έλληνα, είναι ακριβώς αυτά που τον έκαναν να επινοήσει και να δημιουργήσει τον περίφημο ελληνικό πολιτισμό. Η προσπάθεια να οργανώσει κοινωνία ανθρώπων εκ φύσεως ανάρχων (σχήμα οξύμωρο) ήταν αυτό που τους οδήγησε στην επινόηση και πειραματισμό όλων των μορφών εξουσίας και πολιτικών συστημάτων. Έτσι επινόησε και την δημοκρατία, που όλοι οι λαοί σήμερα θεωρούν ιδανικό πολίτευμα.
Βέβαια οι Έλληνες δεν θεώρησαν ούτε την δημοκρατία ιδανικό πολίτευμα. Αντιλήφθηκαν τις ατέλειες και στην συνέχεια επινόησαν τρόπους βελτίωσης (ηθικούς κανόνες) ώστε να εγγυηθούν την εύρυθμη λειτουργία του κοινωνικού αυτού πολιτικού συστήματος.
Οι ίδιοι ακριβώς λόγοι, οδήγησαν το ελεύθερο ελληνικό πνεύμα στην αναζήτηση υψηλών εννοιών και έφτιαξαν τις επιστήμες και την φιλοσοφία. Η μία σχολή ανέτρεπε (ή συμπλήρωνε) την επόμενη. Η τάση για μη αποδοχή των προηγουμένων, ωθούσε τον ευφυή Έλληνα στην υπέρβαση και την ανατροπή των κατεστημένων ιδεών, με την εξέλιξη σε κάθε τομέα. Ο Έλληνας φώτιζε τον δρόμο της ψυχής και του πνεύματος όλο και περισσότερο. Οι υπόλοιποι λαοί ακολουθούσαν τα φωτεινά αυτά μονοπάτια. Τι μονοπάτια;… λεωφόρους!! Ο Μέγας Αλέξανδρος εκπολίτισε τον τότε (ανατολικό) κόσμο, ο οποίος τον υποδεχόταν με λαχτάρα προκειμένου να παραλάβει το ελληνικό Φως και να το κάνει δικό του. Ακόμη και τώρα τον τιμούν περήφανοι!
Τι έγινε όμως μετά και «χάθηκε» αυτό το Φως;
Το Φως αυτό, δεν χάθηκε ακριβώς! Οι διχόνοιες των Ελλήνων και η αλληλοεξόντωση, δημιούργησαν ελεύθερο πεδίο ώστε να κατανικηθούν από τους οργανωμένους Ρωμαίους, το Βυζάντιο και τελικά τους απολίτιστους Οθωμανούς. Όλοι τους εκπολιτίστηκαν από το Ελληνικό Φως, όμως ο ελεύθερος ελληνισμός έπαυσε να αναπνέει… Μετά την εκδίωξη των Οθωμανών και της κατοχής τους, η υποτέλεια αντικαταστήθηκε από την υποδούλωση στην παραδόπιστη και βαρβαρική Δύση που ήθελε την Ελλάδα προτεκτοράτο των ισχυρών.
Για μια ακόμη φορά η ιδέα Ελλάδα μπήκε σε όρια γεωγραφικά, κοινωνικά, πνευματικά. Ο Έλληνας έπρεπε να αναγεννηθεί μέσα σε κλουβί. Κανείς δεν ήθελε την Ελλάδα και πάλι κυρίαρχο ρυθμιστή και φωτοδότη της ανθρωπότητος.
Κανείς;
Ποιος θα μπορούσε να επιβάλλει την θέλησή του παγκοσμίως την εποχή εκείνη; Οι ισχυρές Μεγάλες Δυνάμεις; Ή μήπως αυτοί που πραγματικά κινούσαν τα νήματα πίσω απ’ αυτές;
Ναι, την εποχή που το ελεύθερο ελληνικό πνεύμα απέπνεε, η Ευρώπη δοκιμαζόταν από τον μεσαιωνικό σκοταδισμό, ενώ το ελληνικό Φως υπεκλάπη, νοθεύτηκε και ιδιοποιήθηκε από τα κλειστά μυητικά τάγματα της Δύσης (ροδόσταυροι, Ναΐτες, Ιησουΐτες, Ιλλουμινάτοι, Τέκτονες, κτλ), τα οποία απετέλεσαν τον λεγόμενο τευτονοσιωνισμό. Αυτός που αιματοκύλισε την ανθρωπότητα (σταυροφορίες, σφαγές, ιεροεξεταστές, αποικιοκρατικοί πόλεμοι, κτλ.).
Η Ελλάδα και το ελληνικό Φως εγκλωβίσθηκε για μια ακόμη φορά από τις δυνάμεις του σκότους. Αυτές είναι οι δυνάμεις που ποτέ δεν θα άφηναν το Φως αυτό, να ξεχυθεί και να φωτίσει τους ανθρώπους όλων των λαών… Και το καλύτερο που θα έπρεπε να κάνουν, ήταν να μην το αφήσουν ποτέ να ξανανάψει!
Έτσι φρόντισαν έγκαιρα και μεθοδικά, υποβολιμαία και συνωμοτικά, στρατολογώντας κάποιους επίδοξους Εφιάλτες, (που πάντα ανθούσαν στο ελληνικό περιβόλι, ένεκα -όπως είπαμε- της φύσης μας στην διχόνοια και την ζηλοφθονία), να χειραγωγούν την ελληνική κοινωνία και να υποβάλλουν παρασκηνιακά τα δικά τους (ανθελληνικά) σχέδια.
Έτσι, υπέσκαψαν την παιδεία, την ιστορία, την γλώσσα, χτύπησαν τις αξίες και τις αρχές που διείπαν την ελληνική παράδοση, νοθεύοντας ή παραποιώντας ότι δεν μπορούσαν να εξαφανίσουν από αυτά! Σκοπός τους ήταν και είναι, ο Έλληνας να μην μπορέσει ποτέ ξανά, να ανακτήσει την παλιά του αίγλη, την παλιά του κυρίαρχη παρουσία στην πορεία της ανθρωπότητας προς το Φως.
Ενθάρρυναν και ενδυνάμωσαν τα ελαττώματα της φύσης του Έλληνα, αποκόπτοντάς τον από τους «συνδετικούς ιστούς» με τους προγόνους του και με το παρελθόν του. Τον έκαναν αδιάφορο, καιροσκόπο, ιδιοτελή, ωφελιμιστή, φανατικό, πεζό, μηδενιστή και μνησίκακο. Τον έκαναν να στρέψει την πλάτη του στο παρελθόν του, να απαξιώνει την ιστορία του (και να την αγνοεί), να ενδιαφέρεται για το εφήμερο και την υλική ευμάρεια, την ηδονή και την απόλαυση, αγνοώντας επιδεικτικά, κάθε πνευματική αξία και κάθε ηθική κατάκτηση των προγόνων του.
Λοβοτόμησαν τον νεοέλληνα, πνευματικά και ηθικά. Στις έννοιες αυτές και μόνο η απλή εκφορά τους, προκαλούν τον γέλωτα και την ειρωνεία στον «ξερόλα», εγωιστή νεοέλληνα. Έτσι το μόνο που έμεινε να αποτελεί αξία για αυτόν, είναι η διασκέδαση, η καλοπέραση, ο πλουτισμός και η αναγνωρισιμότητα όχι βάσει προσωπικών αξιών, αλλά γνωριμιών και δυνατότητας πρόσβασης σε μηχανισμούς! Και αυτά, με οποιοδήποτε τίμημα… Απωλέσθηκε η τιμή και η αξιοπρέπεια. Όλα απέκτησαν αντιτιμία σε χρήμα! Αυτά με την σειρά τους, οδήγησαν σε ένα αέναο κυνήγι δύναμης, εξουσίας και χρήματος. Πίστεψαν ότι όποιος έχει αυτά, είναι ευτυχισμένος και πλήρης! Όποιος δεν το κατάφερνε, ήταν εξοβελιστέος, απορριπτέος… Αυτό, πολλούς τους οδήγησε στην οκνηρία, στην έλλειψη ενδιαφερόντων για την ζωή, στην κατάθλιψη και τέλος στην παραίτηση από αυτήν. Οι «επιτυχημένοι» έγιναν οι δυνατοί της ελληνικής κοινωνίας. Λειτούργησαν ως ηθικό πρότυπο και προβλήθηκαν ως ινδάλματα για τους μέλλοντες επίδοξους «δυνατούς». Τους νέους δηλαδή…
Η εκκλησία ποτέ δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και της υποτιθέμενης αποστολής της. Έμεινε όπως πάντα, το «βολεμένο» μέρος του συστήματος και θεατής των εξελίξεων. Κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, απλά επιβεβαίωναν τον κανόνα.
Έμαθαν τον Έλληνα να κοιτά το σήμερα και να μην μεριμνά για το αύριο, να ζει με την λογική της «αρπαχτής» και του «ότι φάμε, ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κ….ς μας»!
Και ο Έλληνας, τα δέχθηκε όλα!
Γιατί; Γιατί απεγδύθηκε πρόθυμα το χιτώνα του ελληνικού Φωτός, για να φορέσει τον μανδύα του Ερέβους;
Μα, ακριβώς γιατί μεθοδεύτηκε σοφά ο ευνουχισμός του! Το «σύστημα», ποντάρισε στην μειονεκτική του φύση… Στην αδυναμία της άκρατης εγωπάθειάς του, την αδυναμία της αναίρεσης και της διαίρεσης. Η στροφή του στην ποταπή ύλη, στηρίχθηκε στην ανάγκη του για έπαρση και καταξίωση. Η καταξίωση μέσω των υλικών αξιών είναι λιγότερο κοπιώδης και απαιτητική από την πνευματική καταξίωση.
Οι μάζες των Ελλήνων, άρχισαν να λειτουργούν ενστικτωδώς και ζωοειδώς. Ο οπαδισμός και ο φανατισμός, δεν άργησαν να εμφανισθούν νομοτελειακά, αφού η έλλειψη πνευματικών και ευγενών ψυχικών αξιών, εύκολα καλύφθηκε από ζωώδεις συμπεριφορές. Ο κομματισμός προέκυψε ως φυσική ανάγκη, προκειμένου κάποιος να έχει «ταυτότητα» και πρόσβαση στα αγαθά της «όμορφης» αυτής κοινωνίας. Ταυτίστηκε η ρουσφετολογική συναλλαγή με την αξιακή συνδιαλλαγή. Όλοι έγιναν συμμέτοχοι και συνένοχοι στην καταστροφή της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Όσοι διέβλεψαν και προειδοποίησαν για τα επερχόμενα, ήταν απλά υπερβολικοί και γραφικοί. Η εθελοτυφλία των Ελλήνων ήταν μια ψυχογενείς άρνηση-άμυνα στην έκθεση της ωμής αλήθειας.
Ο Έλληνας κατέστη ο «ηλίθιος» αυτόχειρας, που χωρίς λόγο αυτοκτονεί για χάριν αστεϊσμού.
Μπορεί όμως πράγματι ο Έλληνας να είναι ηλίθιος;
Είπαμε πως η ψυχοσύνθεση του Έλληνα, είναι ιδιαίτερη και μοναδική. Χάριν αυτής, δημιούργησε τους πυλώνες του παγκόσμιου πολιτισμού. Πως θα μπορούσε ένας ηλίθιος να επιτύχει αυτό τον άθλο;
Όχι βέβαια! Ο Έλληνας είναι πάντα ο εν δυνάμει φιλόσοφος. Για να γίνει και ενεργεία φιλόσοφος, θα πρέπει απλά να προκύψουν οι απαραίτητες συνθήκες προκειμένου να εκδηλωθεί αυτή του η φύση. Το τευτονοσιωνιστικό «σύστημα», φρόντισε να του αποστερήσει κάθε δυνατότητα ώστε να εκδηλώσει την ανώτερή του φύση. Τον βύθισε στο σκότος της πνευματικής και νοητικής αβύσσου. Τον ύπνωσε βαθιά! Τον τάισε με τον λωτό της λήθης και του ηδονισμού.
Όπως ο Οδυσσέας και οι άνδρες του αφυπνίσθηκαν από την λαχτάρα και την πίστη του στον στόχο τους (την Ιθάκη) και συνήλθαν από την λήθη που τους έφεραν οι λωτοί της Χώρας των Λωτοφάγων, έτσι και σήμερα οι Έλληνες οφείλουν να αφυπνισθούν παρακινούμενοι από την πίστη στον αρχέγονο στόχο τους, την πορεία προς την Τελειότητα και το Ανέσπερο Φως και να συνέλθουν πριν αφανιστούν τελεσίδικα και οριστικά.
Δεν είναι το πεπρωμένο του Έλληνα να ηττάται άδοξα!
Έλληνα, σήκω όρθιος, πρόταξε το πελώριο ανάστημά σου και σκίασε με τον όγκο σου τους ανόητους υβριστές σου. Δείξε τους ποιος αλήθεια είσαι και κάνε τους πάλι να σε ακολουθήσουν εκούσια στον δρόμο που ήδη τους έδειξαν οι προπάτορές σου. Ο κόσμος σήμερα σε έχει ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε. Μην τους εγκαταλείψεις!
Αφυπνίσου, πριν να είναι αργά!
Θυμήσου ποιος είσαι, ενώσου πάλι με τις καταβολές σου, άσε το Φως που αχνοφωτίζει μέσα σου, να δυναμώσει και να ακτινοβολήσει μέσα σου. Νοιώσε το παρελθόν των αρχετύπων σου, μέσα στα κύτταρά σου. Είσαι εσύ ο ίδιος, είσαι η συνέχεια των προγόνων σου. Μην γυρνάς την πλάτη, στον ίδιο τον προορισμό σου.
Δεν είναι τυχαίο που γεννήθηκες Έλληνας.
Αφυπνίσου!
ΛΥΚΙΟΣ.
http://katahthoniosdemon.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου