Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ ή αλλιώς Η ΛΥΣΗ Ι.ΜΕΤΑΞΑ

Κάποιοι τον αποκαλούν δικτάτορα, άλλοι εθνάρχη. Σε αυτό το κείμενο δεν θα είμαι αυτός που θα αποσαφηνίσει τι από τα δύο υπήρξε ο Ιωάννης Μεταξάς και για αυτό τον λόγο θα τον αναφέρω σαν Κυβερνήτη της Ελλάδας.

Στους σύγχρονους έλληνες ο Ι.Μεταξάς είναι γνωστός για το περίφημο όχι στους Ιταλούς εκείνον τον μακρινό Οκτώβρη. Σίγουρα αυτή η πολιτική του επιλογή είναι η πιο γνωστή αλλά η μεγαλύτερη επιτυχία του Κυβερνήτη ήταν η αποδέσμευση της Ελλάδας από τα επαχθή δάνεια Βελγικής  τράπεζας. Το 1936 ο Κυβερνήτης Ι.Μεταξάς αρνήθηκε να εξυπηρετήσει δάνειο που είχε συνάψει με την Βελγική Τράπεζα «Societe Commerciale de Belgique». Η Βελγική  κυβέρνηση έσπευσε να βοηθήσει την Βελγική Τράπεζα και προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο του Διεθνούς Δικαίου που είχε ιδρυθεί από την Κοινωνία των Εθνών (ο τωρινός ΟΗΕ). Η Κυβέρνηση του Βελγίου κατηγορούσε την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις(αφού δεν πλήρωνε τα οφειλόμενα από τα δάνεια στην τράπεζα). Η Ελληνική κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξάαπάντησε με υπόμνημα στο οποίο ανέφερε:

«Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο»(Yearbook of the International Law Commission, 1980, τομ. ΙΙ, μέρος Α., σελ. 25, 26).

Το 1938 στην εκδίκαση της υπόθεσης στο ΔΔ ο νομικός εκπρόσωπος του Ελληνικού Κράτους (της κυβέρνησης Ιωάννη Μεταξά), κατέθεσε νέο υπόμνημα στο οποίο ανέφερε:

«Ενίοτε μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση, η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς τον Λαό τους. Οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δύο υποχρεώσεις ταυτόχρονα. Είναι αδύνατον να πληρώσει μια Κυβέρνηση το χρέος, και την ίδια στιγμή να παρασχεθεί στον λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στα δύο. Και φυσικά, το καθήκον του Κράτους να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημοσίων υπηρεσιών, ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ έναντι της πληρωμής των χρεών της. Από κανένα κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει, μερικά ή ολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις, αν αυτό ΘΕΤΕΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών του, κι έχει σαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της διοίκησης της χώρας. Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή και τη διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους».

Το Διεθνές Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου της Κοινωνίας των Εθνών δικαίωσε την Ελλάδα, στηρίζοντας την απόφασή του σε αυτά τα ΙΣΧΥΡΟΤΑΤΑ επιχειρήματα. Μέχρις εδώ τα γεγονότα ανήκουν στην ιστορία (πρόσφατη μεν αλλά όχι και τόσο) μήπως όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται; Σε θέση αντίστοιχη με την θέση που βρέθηκε ο Ι.Μεταξάς και το Ελληνικό κράτος βρέθηκε η Αργεντινή και ο Πρόεδρός της αποφάσισε να στηριχθεί στο δεδικασμένο της Ελλάδας. Έτσι με αυτό το νομικό δεδομένο το 2003 ο Πρόεδρος της Αργεντινής Νέστωρ Κίρσνερ, πήγε εκ νέου σε δίκη για να διαγράψει το μεγαλύτερο μέρος του Δημόσιου Χρέους της Αργεντινής και να σώσει την χώρα του από το ΔΝΤ.

Καλά όλα αυτά έγιναν το 1938 και το 2003 αλλά σήμερα(2012) μπορούμε να βασιστούμε στα ίδια επιχειρήματα και το ίδιο δεδικασμένο;

Η απάντηση είναι απλή. ΝΑΙ, YES, OUI, DA, JA όπως και να το γράψω το ίδιο θα παραμείνει.  Η αρχή της εκτάκτου ανάγκης ισχύει απολύτως και σήμερα(2012). Αυτό σημαίνει πως ένα κράτος μπορεί να αρνηθεί την εξυπηρέτηση του χρέους του όταν αντιμετωπίζει θανάσιμο κίνδυνο (δεν μπορεί να εξυπηρετήσει ταυτόχρονα το χρέος του και τις ανάγκες διατροφής ,άμυνας  και εν γένει διαβίωσης του πληθυσμού του) . Στα κράτη δεν ισχύει ότι και στις επιχειρήσεις. Δεν τα διαλύεις και ξεπουλάς ότι έχουν ώστε να ξεχρεώσεις τους δανειστές.

Η δυνατότητα να επικαλεσθεί η Ελλάδα την αρχή της εκτάκτου ανάγκης σε περίπτωση χρηματοδοτικού αδιεξόδου ήταν και είναι το βασικό της όπλο, που κινδυνεύει με το αγγλικό δίκαιο αλλά στην περίπτωση της Ελλάδας φρόντισε ο ΓΑΠ να μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε. Οι όροι των ομολόγων στο ελληνικό δίκαιο ρυθμίζονται με απλές υπουργικές αποφάσεις. Αυτό σημαίνει πως αν η Ελλάδα επικαλεσθεί έκτακτη ανάγκη, μπορεί άμεσα με μια απλή υπουργική απόφαση να σταματήσει την τοκογονία των ομολόγων (0% επιτόκιο) και να αναστείλει την πληρωμή τους για όσο διαρκεί η έκτακτη ανάγκη. Πράττοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο, ρίχνει το έλλειμμά της και δεν πιέζεται να αποπληρώσει το χρέος. Την νομιμότητα της υπουργικής απόφασης θα την κρίνουν ΕΛΛΗΝΙΚΑ δικαστήρια (όχι πως δεν μπορεί να μας εκπλήξουν). Με ελάχιστες διαφορές(θα χρειαστεί ψήφιση νόμου από την Ελληνική Βουλή) ισχύουν τα ίδια και για τις δανειακές συμβάσεις των δύο Μνημονίων και δεν θα έχουμε και προβλήματα με την Εθνική κυριαρχία λόγω Αναγκαστικού Διεθνούς Δικαίου. Στην δεύτερη περίπτωση θα μας κρίνει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (δικαστήριο Ε.Ε.) αλλά ποιος να αρνηθεί την Έκτακτη Ανάγκη της Ελλάδας.

Κάπου εδώ θα βγουν πολλοί από τα ρούχα τους και θα αρχίσουν να σχολιάζουν... «Μα τι μαλακίες γράφει πάλι,… Μα δεν γίνεται… Μα έχουμε Αγγλικό δίκαιο πλέον». Θα συμφωνούσα μαζί τους αν και μόνο αν δεν είχαμε αυτές τις τόσο «πετυχημένες» κυβερνήσεις από το 2009 και έπειτα. Ευτυχώς για εμάς και δυστυχώς για αυτούς ο ΓΑΠ και ο Δομίνικος (Στρος Καν) είχαν συνομιλίες από όταν ακόμα κυβερνούσε ο Κ.Καραμανλής και δανειζόμασταν με τα εξωφρενικά επιτόκια του 0,58-1,52%. Και γράφω ευτυχώς καθώς το Αγγλικό δίκαιο δεν δέχεται την αρχή της εκτάκτου ανάγκης. Όταν όμως υπάρχει μεθόδευση, παραποίηση στοιχείων και δόλος στη σύναψη των συμφωνιών (δανειακών συμβάσεων) τότε για να μου πει εμένα σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος πως θα κρίνει οποιοδήποτε δικαστήριο την νομιμότητά τους;

Στην Ελλάδα κάποιοι πλούτισαν από την πρώτη βδομάδα διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ το 2009. Τρεις υπογραφές χρειαζόταν να υπάρχουν για να γίνει το Τ+3 σε μία νύχτα Τ+10 εώς ∞(άπειρο). Αυτούς τους τρεις τους κατονόμασε η Λιάνα Κανέλλη μήνες μετά από όταν το λέγαμε κάποιοι σε συζητήσεις.

Αυτά τα λίγα ιστορικά στοιχεία και σύγχρονα δεδομένα, γιατί οι εκλογές είναι κοντά και όλοι μας κρύβουν αυτά που έπρεπε να γνωρίζουμε και να απαιτούμε από τα κόμματα.

ΥΓ Ο Μεταξάς ήταν εκείνος που προετοίμασε τη χώρα για ότι αργότερα την δόξασε. Επιπλέον επί της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου προωθήθηκαν πολλά φιλολαϊκά μέτρα (8ωρο, υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση), αυξήθηκαν τα κέρδη των αγροτών και έγινε προσπάθεια να ελαφρυνθούν όσοι είχαν αγροτικά χρέη. Παράλληλα αυξήθηκαν και οι επενδύσεις αφού από το 1936 έως το 1938 αναπτύχθηκαν 567 βιομηχανίες. Ρε πόσο κακός ήταν ο δικτάτορας και πόσο καλοί οι «δημοκρατικοί» Πρωθυπουργοί από το 1974 και μετά και ειδικά από το 2009 ως και σήμερα. Η φωτογραφία επιλέχτηκε στοχευμένα καθώς τον χαιρετισμό «από την καρδιά και ως τον ήλιο» τον είχε επιβάλει και στην Βουλή. Φωτογραφία με τον χαιρετισμό αυτό από το σύνολο της Ελληνικής Βουλής υπήρχε στο βιβλίο της ιστορίας της Β΄ή Γ΄τάξης στα Γενικά Λύκεια, την οποία δυστυχώς δεν βρήκα. Ο Χίτλερ αφού είχε αντιγράψει τις Σοβιετικές αφίσες και προπαγάνδα αντέγραψε και τον χαιρετισμό όπως και την σβάστικα από την Ελλάδα. Γερμανοί...πάντα ίδιοι.

 πηγή