Η πατρίδα του Μακρυγιάννη και η πατρίδα των σημερινών Ελλήνων!

Γράφει ο πολίτης Π. Παπαγαρυφάλλου

 Εν όψει του γεγονότος ότι οι πάντες σε τούτο τον τόπο της υποκρισίας επικαλούνται διαρκώς την πατρίδα, το καλό της και την… προκοπή της, θεώρησα χρήσιμο ν' ανατρέξω στην εποχή του πολυπληγωμένου στρατηγού Μακρυγιάννη, μεταφέροντας κάποιες σκέψεις του για την πατρίδα, την οποία οι σημερινοί πολιτικάντηδες, με πράξεις και παραλείψεις υποθήκευσαν ή εκποίησαν στους ξένους δανειστές!

Έλεγε, λοιπόν, ο Μακρυγιάννης με σπαραγμό ψυχής: "Εγώ δεν

είμαι πραματευτής να κάνω πραμάτεια την πατρίδα μου δια χρήματα. Δεν έχω κρέας δια το μακελιόν. Δια την στερέωσιν της πατρίδος μου και νόμους, δια κείνα πεθαίνω, όχι δια άλλο".

Σε άλλο σημείο λέει: "Αυτήνη η πατρίδα δε λευτερώθηκε με παραμύθια, λευτερώθηκε μ' αίματα και θυσίας. Κι απ' αυτά έγινε βασίλειον και όχι να βραβεύονται ολοένα οι κόλακες, κι οι αγωνισταί ν' αδικιώνται. Ότι όταν σκοτώνονταν οι αγωνισταί, αυτήνοι κοιμόνταν. Κι όσο αγαπώ την πατρίδα μου δεν αγαπώ άλλο τίποτας. Ναρθή ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η πατρίδα, στέργομαι να μου βγάλη και τα δυο μου μάτια. Ότι αν είμαι στραβός, και η πατρίδα μου είναι καλά, με θρέφει· αν είναι η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια νάχω, στραβός θα είμαι. Ότι σ' αυτήνη θα ζήσω, δεν έχω σκοπό να πάγω αλλού" (βλ. "Απομνημονεύματα", εκδ. "Μέλισσα", Αθήνα 1957, σελ. 168 και 341).

Αυτά κατέθετε η ψυχή του θρυλικού Μακρυγιάννη στο βωμό του αληθινού πατριωτισμού με τον οποίο οι πολιτικάντηδες και ηγετίσκοι της σήμερον δεν έχουν καμία απολύτως σχέση!

Τώρα, η πατρίδα κατάντησε φθηνή πραμάτεια στα χέρια και τις ψυχές των πολιτικάντηδων της καριέρας, της αρπαχτής και της κωλοτούμπας!

Πότε θα εφαρμοστεί ο ορρός της αλήθειας;