Το Άγιο το Πνεύμα, το ελληνικό...

Ποτέ άλλοτε η ανθρωπότητα δεν είχε τόση ανάγκη το Ελληνικό Φως που δίνει απάντηση στο σκοτάδι της οικονομικής και φυσικής θηριωδίας. Η χαλιναγώγηση της κτηνώδους..
φύσης του ανθρώπου είναι αποτέλεσμα του Αγίου Πνεύματος. Αυτού που έκανε τον ισχυρό να σεβαστεί τον ανίσχυρο. Που ανέδειξε το Δίκαιο υπεράνω της Δύναμης, καθιστώντας ξεκάθαρο ότι το να έχεις τα μέσα επιβολής δεν σημαίνει ότι έχεις και το δικαίωμα να επιβάλλεις. Σε αυτά τα Ιερά χώματα, η πορεία του ανθρωπίνου γένους έλαβε την πνοή του Ελληνικού πολιτισμού που γέννησε μέσα στα σπλάχνα του το Δίκαιο, το Κοινό καλό, τον Ηρωϊσμό και τον αγώνα για την Πόλη. Αυτές οι αρχές έμελλε να μείνουν αναλλοίωτες μέσα στους αιώνες διαχωρίζοντας τον ανθρωπισμό από την κτηνωδία, όσα μετάξια, στολίδια και πετράδια αν έφερε. Το Φως του Εσταυρωμένου που σκόρπισε Αλήθεια και δικαιοσύνη ήλθε σαν φυσική συνέχεια του Ελληνικού υποβάθρου που είχε ορθώσει τείχος απέναντι στις αδηφάγες ορδές της δουλείας και της ανελευθερίας. Σήμερα κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί: Όπου υπήρξε Ελλάδα, υπήρξε και η διάδοση του Λόγου των Αποστόλων. Όπου έφευγε η Ελλάδα, έφευγε μαζί της και το Φως του Λόγου εγκαταλείποντας πληθυσμούς στο σκοτάδι ενός απάνθρωπου εξουσιασμού. Η δόμηση του αισθήματος δικαίου μέσα στον πανίσχυρο Ελληνικό πολιτισμό, αποτελεί ακόμα και σήμερα ένα ανεξήγητο μυστήριο. Ποιό Άγιο Πνεύμα έκανε αυτούς τους ισχυρούς άνδρες να παραδώσουν οικειοθελώς την εξουσία τους μέσα σε ένα σύστημα τιμής; Ποιά Θεία πνοή έκανε τον πλούσιο να χαλιναγωγεί την δύναμη του αλλά και να προσφέρει με τόσο πάθος στην ίδια του την Πόλη όλο του το βιός; Ποιός λαός στ' αλήθεια έχει τόσους Εθνικούς ευεργέτες, από τους σμιλευμένους σε στήλες Αναθημάτων, έως την Μπουμπουλίνα, τον Μπενάκη και τον Συγγρό; Πόσο υπέροχος μπορεί να είναι ένας λαός όπου οι Άνδρες του δόμησαν τον κώδικα προστασίας των Γυναικών και παιδιών τους για πρώτη φορά στην ιστορία; Την ίδια στιγμή που ακόμα και σήμερα στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη τα ανίσχυρα μέλη της κοινωνίας στερούνται ακόμα και του δικαιώματος της επιβίωσης εφ' όσον ο Μουλάς, ο Αφέντης το επιθυμήσει; Η απάντηση βρίσκεται ακριβώς στο σύστημα καταξίωσης του Ελληνικού πολιτισμού που θαρρείς παραμένει αναλλοίωτο μέσα στον χρόνο. Αγαθός και Άξιος ήταν αυτός που έβαζε το Εγώ του πίσω από το "Εμείς". Που κατέπνιγε το προσωπικό του συμφέρον για το συμφέρον της πατρίδας. Στην ιστορία έμενε ο Ήρωας, ο Ευεργέτης, ο Μάρτυρας, ο Άγιος και όχι ο Ιούδας ή ο εφιάλτης. Σήμερα λοιπόν που η ανθρωπότητα βάλλεται από εξ Ανατολών από την πρωτόγονη βαρβαρότητα, την γενοκτονία, την μισαλλοδοξία και τον σκοταδισμό, μα και εκ Δυσμάς από τα αδηφάγα χρηματοοικονομικά συμφέροντα που διαλύουν κοινωνίες, το Άγιο το Πνεύμα το Ελληνικό καθίσταται πιο αναγκαίο από ποτέ. Για να διδάξει στον άνθρωπο ότι η ίδια του η ύπαρξη δεν βασίστηκε σε εγωπαθείς αμόρφωτους που γέμιζαν λογαριασμούς στην Ελβετία, εις βάρος των συμπολιτών τους αλλά στους Ήρωες που έδωσαν περιουσία και αίμα για την πατρίδα. Για να διδάξει όμως επίσης ότι ο Έλληνας δεν κληρονομεί κανένα δικαίωμα παρά μόνο μία τεράστια ευθύνη: Να υπερασπίσει και να μεταλαμπαδεύσει αυτό το Θείο Δώρο του Πνεύματος στα πέρατα της Γης. Με τίμημα ακόμα και την προσωπική του Θυσία. Αυτό είναι το μυστικό που πέρασε από τον Αριστοτέλη στον Αλέξανδρο γι' αυτό ακόμα και σήμερα τον δοξάζουν ως απελευθερωτή οι υποτιθέμενοι κατακτημένοι. Αυτή είναι η διδαχή που πέρασε από τον Σταυρό μέσω των Αποστόλων σε όλο το μήκος της οδού που διάνοιξε ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Τράγος των Αιγών σύμφωνα με τον προφήτη Δανιήλ.