Περί αξιοπρέπειας!

Γράφει ο πολίτης Π. Παπαγαρυφάλλου

Πολύ καθυστερημένα ανακάλυψε ο πρωθυπουργός την εθνική σημασία της αξιοπρέπειας, λέγοντας ότι δανεικά και αξιοπρέπεια δεν συμβαδίζουν.

Χρόνια και χρόνια ο γράφων επισημαίνει την απώλεια τόσο της εθνικής όσο και της ατομικής αξιοπρέπειας

Για την πρώτη, ευθύνεται και ο ίδιος, αφού υπήρξε επιφανές στέλεχος του σάπιου συστήματος, το οποίο για σαράντα χρόνια

θεώρησε εντελώς περιττή την αξιοπρέπεια του κράτους.

Όσον αφορά την χαμένη ατομική αξιοπρέπεια, αυτή συντελέστηκε δια μέσου του σάπιου πελατειακού συστήματος, το οποίο πλέον ομολογείται απ’ όλους και το οποίο με τη χυδαία αιχμαλωσία των ψηφοφόρων – κοπριτών, τους κατέστησε οιονεί πολιτικούς αιχμαλώτους. Άρα, χωρίς ατομική και πολιτική αξιοπρέπεια.

Πιο πέρα, αυτό το άθλιο, αναξιοπρεπές σύστημα, χρεοκοπώντας την Ελλάδα, οδηγώντας την στην Τρόικα, παρήγαγε εκατοντάδες χιλιάδες αναξιοπαθούντες και συνεπώς αναξιοπρεπείς Έλληνες και Ελληνίδες, οι οποίοι επιβιώνουν με τα συσσίτια των... φιλανθρώπων!!

Δημόσια καζάνια με ουρές πεινασμένων, δεν συμβιβάζονται με την αξιοπρέπεια.

Χωρίς ψωμί, χωρίς εργασία, χωρίς φάρμακα, χωρίς κοινωνική ασφάλιση, χωρίς ανθρώπινο μέλλον, ΔΕΝ υπάρχει αξιοπρέπεια! Είναι απάτη γι’ αυτούς που τη διέπραξαν και είναι αυταπάτη για όσους τη ζουν.

Η αξιοπρέπεια είναι ένα υπέροχο ανθρώπινο συναίσθημα, το οποίο ο Γερμανός διανοητής Γκαίτε (1749-1832), ανέδειξε με τούτα τα λόγια στον περίφημο «Φάουστ»: «Ήρθε ο καιρός ν’ αποδείξουμε με πράξεις ότι η αξιοπρέπεια του ανθρώπου ισούται με το μεγαλείο των θεών».

Το παρέθεσα πολλές φορές στα κείμενά μου, αλλά κανένας «καπάτσος» Έλληνας δεν του έδωσε σημασία!

Προφανώς δεν τη θεωρεί αναγκαία.

Όχι, κύριε Πρωθυπουργέ! Όταν «οι Έλληνες είναι  βουτηγμένοι στα σκατά», όπως σωστά λένε οι δανειστές της Ελλάδας, δεν μπορεί να είναι αξιοπρεπείς!

Το κοινωνιολογικό αυτό γεγονός ανέδειξα σαφέστατα με το άρθρο μου: «Ο ζήτουλας λαός» (βλ. μηνιαίο περιοδικό «Ηλιαία», τεύχ. Δεκεμβρίου 2007).

Το κείμενο εκείνο κατέληγε: «Όταν είσαι άνεργος, πεινασμένος, κοινωνικά εξαθλιωμένος και ζεις με δανεικά, δεν ψηφίζεις και δεν το βάζεις στο κλάμα. Αν το κάνεις αυτό, είσαι άξιος της τύχης σου».

ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ:  Είναι  το μόνο για το οποίο δεν ενδιαφέρονται οι ταγοί του εκφυλισμένου πολιτικού συστήματος και φυσικά η πλειοψηφία των ψηφοφόρων Ελλήνων, οι οποίοι χρόνια και χρόνια υπηρετούν τα σύστημα της κοπριτοκρατίας.

Αυτά τα ολίγα, για να μην επεκταθώ στα νομικά κείμενα: Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (10/12/1948) – «Ευρωπαϊκό Χάρτη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης» (2005) και Ελληνικό Σύνταγμα.

Καμμία απολύτως σχέση ή «αξιοπρέπεια» της ζωής με την αξιοπρέπεια των κειμένων. Μέρα με τη νύχτα.