πανίσχυρου νέου ηγεμόνα. Τους προκάλεσε τόση εντύπωση ώστε ξεκίνησαν από τα βάθη της Ανατολής για να προσφέρουν τα δώρα τους και να προσκυνήσουν το ξεχωριστό βρέφος. Από την γέννηση του Ιησού έχουν περάσει περίπου 2000 χρόνια και το φωτεινό εκείνο αστέρι που οδήγησε τους Μάγους στην Βηθλεέμ παραμένει μυστήριο. Επρόκειτο για θαύμα ή φυσικό φαινόμενο; Η θεολογική ερμηνεία για το άστρο της Βηθλεέμ Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ο οποίος ασχολήθηκε με το φαινόμενο του άστρου γράφει «Διότι βεβαίως δεν ήταν αυτό ένα από τα πολλά άστρα, μάλλον δεν ήταν καν άστρο, όπως εγώ τουλάχιστον νομίζω, αλλά κάποια αόρατη δύναμη που πήρε αυτή την μορφή. Έδινε την εντύπωση αυτή, (ότι ήταν υπερφυσικό φαινόμενο) πρώτον, από την πορεία του. Όλα τα άστρα, τα βλέπουμε να ακολουθούν πορεία από τα ανατολικά προς τα δυτικά· αυτό όμως κατευθυνόταν από βορρά προς νότο· διότι αυτή είναι η θέση της Παλαιστίνης σε σχέση με την Περσική χώρα. Δεύτερον, αυτό είναι δυνατόν να το αντιληφθεί κανείς και από το χρονικό διάστημα (της εμφάνισής του). Δηλαδή δεν φαινόταν κατά την νύκτα, αλλά μέρα-μεσημέρι, ενώ έλαμπε ο Ήλιος· πράγμα το οποίο δεν είναι χαρακτηριστικό της δύναμης ενός άστρου, αλλά ούτε και της Σελήνης. Τρίτον, από το γεγονός ότι εμφανιζόταν και κρυβόταν ξανά. Διότι στον δρόμο προς την Παλαιστίνη φαινόταν ότι τους καθοδηγούσε· όταν όμως έφθασαν στα Ιεροσόλυμα, κρύφθηκε· έπειτα πάλι όταν άφησαν τον Ηρώδη, αφού του εξήγησαν τον λόγο για τον οποίον ήρθαν και επρόκειτο να φύγουν, εμφανίστηκε ξανά· γεγονός το οποίο δεν έχει να κάνει με την κίνηση των άστρων, αλλά με κάποια έλλογη δύναμη. Τέταρτον, από τον τρόπο που έδειχνε θα μπορούσε να το αντιληφθεί κανείς αυτό ξεκάθαρα. Διότι δεν έδειχνε τον τόπο μένοντας επάνω· ούτε βέβαια ήταν δυνατόν σ’ αυτούς (Μάγους) έτσι να το αντιληφθούν· αλλά το έκανε αυτό κατεβαίνοντας κάτω. Πως λοιπόν το άστρο, πες μου, έδειχνε τόπο τόσο στενό της φάτνης και της καλύβας, εάν δεν κατέβαινε κάτω, αφήνοντας το ύψος εκείνο, και δεν στεκόταν πάνω από το κεφάλι του παιδιού; Αυτό βεβαίως υπονοώντας και ο ευαγγελιστής έλεγε: «ιδού, το άστρο οδήγησε αυτούς, μέχρις ότου ήλθε και στάθηκε πάνω από το σημείο όπου ήταν το παιδί». Την άποψη του Ιωάννου του Χρυσοστόμου υποστήριξε το σύνολο των πατέρων της εκκλησίας. Το άστρο της Βηθλεέμ ήταν ένα φυσικό φαινόμενο Το συγκεκριμένο φαινόμενο απασχόλησε εκτός από θεολόγους και αστρολόγους, αστρονόμους, ιστορικούς, αρχαιολόγους, από την αρχαιότητα έως και σήμερα. Ο Ωριγένης (185-254 μ.Χ.) υποστήριξε πως επρόκειτο για λαμπρό κομήτη όπως επίσης ο αστρονόμος Α. Στέντζελ το 1913 και άλλοι. Όμως εκείνη την εποχή θεωρούσαν τους κομήτες κακούς οιωνούς και συνδέονταν συνήθως από τον πολύ κόσμο με λυπηρά και δυσάρεστα γεγονότα .Οι Μάγοι που ήταν αστρολόγοι δεν θα τον θεωρούσαν ως σημείο που εξαγγέλλει την έλευση του Σωτήρα. Aρκετοί αστρονόμοι υποστηρίζουν ότι το "Άστρο της Βηθλεέμ" σχετίζεται με διπλή ή τριπλή σύνοδο πλανητών. Ο μεγάλος Γερμανός αστρονόμος Ι. Κέπλερ υποστήριξε πως ήταν ένας συνδυασμός πλανητικής συνόδου με καινοφανή αστέρα, ο οποίος προανήγγειλε τη γέννηση του Μεσσία, ενώ ο Έλληνας αστρονόμος Κωνσταντίνος Χασάπης υποστήριξε ότι το λαμπρό «άστρο» της Βηθλεέμ προκλήθηκε από μία μεγάλη σύνοδο των επτά τότε θεωρουμένων πλανητών. Διακεκριμένοι Άγγλοι ερευνητές εκτιμούν πως «Το άστρο της Βηθλεέμ έμοιαζε πολύ περισσότερο με ένα λαμπρό νόβα πού περιγράφεται από τους Κινέζους, ότι εμφανίστηκε την άνοιξη του 5 π.Χ» Αξίζει να σημειωθεί πως οι πληροφορίες για το άστρο της Βηθλεέμ προέρχονται μόνο από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Με βάση αυτές τις πληροφορίες παραμένει ανεξήγητο επιστημονικά γεγονός γιατί οι μελέτες που έχουν γίνει δεν έχουν καταλήξει σε αδιαμφισβήτητα συμπεράσματα Ο Έλληνας αστρονόμος Στ. Πλακίδης στην ερευνά του για το Άστρο της Βηθλεέμ καταλήγει «Συνοψίζοντας, μπορούμε να πούμε ότι οποιαδήποτε φυσική ερμηνεία είναι αδύνατο να επαληθεύει απ’ άκρο σ’ άκρο το θαυμαστό ιστόρημα του ευαγγελιστή Ματθαίου, οποιαδήποτε όμως ερμηνεία και αν δεχθούμε, βασιζομένη στα παραπάνω αστρονομικά δεδομένα, δεν επιτρέπεται καμία αμφιβολία για το ότι όντως συνέβη εξαιρετικό αστρονομικό φαινόμενο κατά την Γέννηση, όπως και κατά την Σταύρωση του Χριστού. Η εξιστόρηση του γεγονότος αυτού δεν είναι απλή ποιητική επινόηση ή μυθική πλοκή, που έχει σα μόνο σκοπό την παρουσίαση των συνθηκών της ενανθρώπισης του Σωτήρα, αλλά αναμφισβήτητη ιστορική αφήγηση της πραγματικότητας, την οποία κανείς δεν μπορεί να αρνηθει αυθαίρετα και χωρίς να έχει την ικανότητα της απόδειξης του αντιθέτου στη βάσει επιχειρημάτων απτών και ακλόνητων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου