Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

Μια φορά κι έναν καιρό στο Κολωνάκι έβοσκαν κατσίκες…

Κάποτε η πιο αριστοκρατική συνοικία της πρωτεύουσας δεν ήταν… ψηλομύτα. Αντιθέτως, υπήρξε πολύ βουκολική και μύριζε κατσικίσιο γάλα… Ο λόγος φυσικά για το Κολωνάκι.

Ως το 1880 η περιοχή ήταν αραιοκατοικημένη και πάνω από τη Δεξαμενή, στις πλαγιές του Λυκαβηττού, Λιδωρικιώτες γαλατάδες έβοσκαν τις κατσίκες τους. Γι΄ αυτό και λεγόταν «Κατσικάδα». Με την πάροδο των χρόνων όμως μετατράπηκε σε ένα πυκνοκατοικημένο αστικό κέντρο με αριστοκρατικό χαρακτήρα, προφανώς λόγω της γεωγραφικής του θέσης – στο κέντρο της πρωτεύουσας και στους πρόποδες του Λυκαβηττού. Μετονομάστηκε σε Κολωνάκι – από τον αρχαίο στύλο (κολωνάκι) που βρίσκεται περίπου στο κέντρο της ομώνυμης πλατείας και ο οποίος λέγεται ότι αποτελούσε ένα στοιχείο που απέτρεπε νόσους και θεομηνίες.

Το συγκεκριμένο κολωνάκι βρισκόταν αρχικά στη Δεξαμενή, δίπλα στο Αδριάνειο Υδραγωγείο και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι τού απέδιδαν ιαματικές ιδιότητες. Επάνω του κρεμούσαν και έδεναν με κορδέλες ρούχα ασθενών, προκειμένου να γιατρευτούν.

Το κολωνάκι μετακόμισε οριστικά στην πλατεία* το 1938 και έκτοτε κανείς δεν ασχολήθηκε ξανά με τις θεραπευτικές του δράσεις…* Πάντως το επίσημο όνομα της πλατείας Κολωνακίου είναι Πλατεία Φιλικής Εταιρείας. Golden Magazine

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου