ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΔΙΟΓΕΝΗ ΜΕ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ. ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΤΟΥ Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΟΓΕΝΗ‏

Όποιον και να ρωτήσεις, τι είπε ο Διογένης στον Αλέξανδρο, θα σου απαντήσει εκείνο το χιλιοειπωμένο «μη μου κρύβεις τον ήλιο» ή «μη μου στερείς αυτό που δεν μπορείς να μου χαρίσεις».... Οι νεοέλληνες ειδικοί κατά έναν περίεργο τρόπο, σταματούν εδώ χωρίς να επεκτείνονται στην υπόλοιπη συζήτηση του Αλεξάνδρου με τον Διογένη, η οποία είναι πραγματική διάλεξη πολιτικής κοινωνιολογίας. Ο Διογένης συμφωνεί με την Σωκρατική αντίληψη περί γνώσεως. Δηλαδή δεν μπορεί να ασχοληθεί κάποιος επιτυχώς και επωφελώς με κάτι αν το αγνοεί....

Νομίζεις λέει στον Μέγα Αλέξανδρο πως είναι ηνίοχος εκείνος που δεν μπορεί να κρατήσει τα ηνία; Ή εκείνος που δεν ξέρει να κυβερνήσει είναι κυβερνήτης; Ο Αλέξανδρος τότε, ανήσυχος μήπως θεωρηθεί ότι δεν γνωρίζει να βασιλεύει, ρωτά πολύ εύστοχα: Ποιος διδάσκει την βασιλική τέχνη που πρέπει να μεταβεί κανείς για να την μάθει;

Στο ερώτημα ο Διογένης απαντά, πως η μόρφωση είναι δυο ειδών. Εκείνη που διαθέτει ο άνθρωπος από την φύση, την «θεία», και εκείνη που αποκτά από τους ανθρώπους την «ανθρώπινη». Δηλαδή η έμφυτη και η επίκτητη. Για να γίνει όμως κάποιος σωστά μορφωμένος, είναι απαραίτητο να προστεθεί η ανθρώπινη στην θεια. Δηλαδή ο κυβερνήτης ο βασιλεύς ο ιατρός πρέπει να έχει το ταλέντο, την έμφυτο κλίση να κυβερνήσει να βασιλεύει να ιατρεύει κλπ. Η άποψη αυτή του Διογένους επικρατεί σήμερα στην παιδαγωγική επιστήμη και αποτελεί την βάση του επαγγελματικού προσανατολισμού. Ο Διογένης βεβαιώνει τον Αλέξανδρο, ότι όποιος έχει την θεϊκή - έμφυτη μόρφωση, εύκολα αποκτά και την άλλη, την ανθρώπινη, αφού ακούσει λίγα και λίγες φορές.

Απορίας άξιο είναι, γιατί περιορίζουν τον Διογένη στα αστεία και στα πειράγματά του και «αγνοούν» την προσφορά του στην επιστήμη της πολιτικής κοινωνιολογίας. Άλλωστε δεν είπε τυχαία στο τέλος την κουβέντα ο Αλέξανδρος, πως, «Αν δεν ήμουν Αλέξανδρος θα ήθελα να ήμουν Διογένης».

Ολοκληρώνοντας τον διάλογό του ο Διογένης, με τον Μέγιστο της οικουμένης, λέει: «Ακόμη κι αν κατακτήσεις όλον τον κόσμο, ακόμη κι αν περάσεις τις Ηράκλειες στήλες και κατακτήσεις την μεγάλη ήπειρο που βρίσκεται πέρα από τον μεγάλο ωκεανό που είναι μεγαλύτερη από την Ασία, δεν θα είσαι μεγάλος βασιλιάς, αν πρώτα δεν είσαι καλός άνθρωπος».

«Μείζω της Ασίας ήπειρον, τον Ωκεανόν διανηξάμενος».

Σε ποιά Ήπειρο αναφερόταν ο Διογένης άραγε;;

Μα είναι πασιφανές πως μιλάει για την Αμερική (καθότι η Ατλαντίδα ήταν στον βυθό...).

Είναι προφανές πως η μυστική ιστορία του Γένους μας εξαπλώνεται σε μέρη και καταστάσεις που δεν έχουμε αντιληφθεί.Η αρχαία Ελληνική πραγματεία και μυθολογία – ιστορία μας μιλάει για υπερατλαντικά ταξίδια σε όλο τον κόσμο, για υπερόπλα, ακόμα και για πτητικές μηχανές..

Ως πότε θα κλείνουμε τα μάτια σε κάτι που «βγάζει μάτι»...

Δεν νομίζω ότι είναι ούτε ντροπή, ούτε φασιστικό να πούμε πως η Ελλάς είναι η γενέτειρα και ο ηνίοχος κάθε ανθρώπινης γνώσης.

[Πηγή]

                                     ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

«Βλέπω πολλούς να ανταγωνίζονται και να τρέχουν απ’ εδώ και από κει, δεν βλέπω όμως κανένα να αγωνίζεται για την απόκτηση της αρετής»

"Πότε ο κόσμος ευημερεί;" ρωτήσανε τον Διογένη. "Όταν οι βασιλιάδες φιλοσοφούν και οι φιλόσοφοι βασιλεύουν".

«Κι ο ήλιος ρίχνει μια ματιά στους βόθρους, μα δεν μολύνεται»

Είπαν στον Διογένη: “Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία” κι απαντά ο Διογένης: “Κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους”

Όταν είδε ο Διογένης έναν αδέξιο τοξοβόλο, στάθηκε μπροστά στον στόχο και είπε:   “εδώ είναι το μόνο ασφαλές σημείο”

Είπαν στον Διογένη: “Διογένη, σε κοροϊδεύουν” κι αυτός απάντησε: “εγώ δεν νοιώθω καμιά κοροϊδία”

΄Εξω απ’ την πόρτα ενός κακού ανθρώπου μια επιγραφή έγραφε: “Κανένα κακό να μην μπει στο σπίτι αυτό”.  Ο Διογένης που περνούσε, το διάβασε κι αναρωτήθηκε: “Μα καλά, ο ιδιοκτήτης από πού θα μπει;

Ένας τύραννος ρώτησε τον Διογένη, ποιος χαλκός είναι καλύτερος για έναν ανδριάντα κι αυτός απάντησε: “Εκείνος με τον οποίο φτιάχτηκαν οι ανδριάντες των τυραννοκτόνων Αρμοδίου και Αριστογείτονα”

Κάποιος έλεγε ότι η ζωή είναι άσχημη κι ο Διογένης του είπε: «άσχημη δεν είναι η ζωή, άσχημη είναι η άσχημη ζωή»

Κάποτε ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη από ένα άγαλμα και κάποιος τον ρώτησε, γιατί το κάνει αυτό. Ο Διογένης απάντησε: “Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι από την

αναισθησία των ανθρώπων”

«Οι έντιμοι άντρες είναι εικόνες των θεών».

 

Κάποτε φώναξε ο Διογένης: “Ελάτε εδώ άνθρωποι” κι όταν

​ μαζεύ

τηκε κόσμος, τους κυνήγησε με το μπαστούνι του λέγοντας: “Ανθρώπους κάλεσα, όχι ζώα”

Όταν ρωτήθηκε, ποιο είναι το κάλλιστο απόκτημα του ανθρώπου απάντησε: «το θάρρος της γνώμης του»

Ο Διογένης είπε στο δούλο του Ξενιάδη: “ετοιμάσου να κάνεις αυτό που θα σου πω”. Ο Ξενιάδης σάστισε κι είπε ότι αυτό είναι ανήκουστο, του είπε: “Αν ήσουν άρρωστος κι αγόραζες γιατρό, δεν θα άκουγες τις εντολές του;”

Ζητούσε ο Διογένης ελεημοσύνη λέγοντας σε κάποιον: “Αν έδωσες σε άλλον, δώσε και σε μένα. Αν δεν έχεις δώσει σε κανέναν, ξεκίνα από μένα”

Ρώτησαν τον Διογένη, αν ο θάνατος είναι κάτι κακό κι αυτός τους απάντησε: “Πως μπορούμε να πούμε ότι είναι κακό αυτό, που όταν έρθει δεν το αισθανόμαστε;”

Ο Διογένης περνώντας κάποτε έξω από βρώμικα λουτρά είπε: “Αυτοί που λούζονται εδώ, που πάνε μετά για να καθαριστούν;”

Έτρωγε ο Διογένης στην αγορά και μερικοί μαζευτήκανε γύρω του αποκαλώντας τον “σκύλο”. Κι εκείνος τους είπε: “Σκύλοι είστε εσείς που μαζευτήκατε και κοιτάτε έναν άνθρωπο στο στόμα, την ώρα που τρώει”

Ο Διογένης βλέποντας κάποιον να δείχνει ερωτευμένος με μια πλούσια μεσόκοπη είπε: “αυτός δεν κάρφωσε τα μάτια του σε αυτήν, μα δόντια του”

Ο Διογένης πρόσεξε ένα μικρό παιδί να πίνει νερό από μια πηγή με τα χέρια του. Πέταξε το κύπελλο λέγοντας: “αυτό το παιδί με ξεπέρασε σε απλότητα”

Επέστρεφε ο Διογένης από τους Ολυμπιακούς αγώνες και τον ρώτησαν αν είχε πολύ κόσμο, αυτός απάντησε: “ Κόσμος πολύς, μα άνθρωποι λίγοι”

http://e-rodios.blogspot.com/2014/09/blog-post_93.html