Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Τα φαινόμενα των ακραίων διαμαρτυριών οδηγούν σε χαοτικές καταστάσεις

Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης
Εδώ και έξι χρόνια ζούμε σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης. Σήμερα όμως η χώρα έχει μπει σε επικίνδυνος ατραπούς, για μια ακόμη φορά.
Η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που προωθείται και η τυφλή φορολογική βία, είναι η αιτία του κακού για όλη την κοινωνία, είναι η κυρίαρχη αιτία της σημερινής κινητοποίησης.
Η απύθμενη ανικανότητα της κυβέρνησης, αποτυπώνεται ανάγλυφα και στη διαχείριση των κοινωνικών αντιδράσεων.
Βεβαίως και υπάρχουν δίκαια αιτήματα που δικαιολογούν τις δυναμικές κινητοποιήσεις.
Όμως δεν πληρώνουμε τους υπουργούς και τις ορδές  των συμβούλους τους για να αποτύχουν, ούτε νοιαζόμαστε για τους λόγους της αποτυχίας τους, πόσο δε μάλλον να μας ζητούν και τα
ρέστα.
Οι φορολογούμενοι τους πληρώνουν για να λύνουν προβλήματα. Αν δεν μπορούν να παραιτηθούν για να προσπαθήσουν κάποιοι άλλοι.
Η δημοκρατία έχει το ελάττωμα να μη μπορεί να διακρίνει πάντοτε τους καλούς από τους κακούς.
Όμως οι πολίτες δικαιούνται και να μετανοούν και να αλλάζουν γνώμη και προτιμήσεις. Έτσι μπορεί να αποτιμηθεί η αξία των συλλαλητηρίων και των απεργιακών κινητοποιήσεων.
Τα τελευταία χρόνια, το δικαίωμα στην αγανάκτηση έχει γίνει ιερό. Πολλοί σταδιοδρόμησαν επιτυχώς στο «ωραίο αυτό αγώνα» και ο κ. Τσίπρας έφτασε να γίνει πρωθυπουργός.
Η άκριτη και ανεξέλεγκτη υποστήριξη ακραίων μορφών διαμαρτυρίας, που ακολούθησε η κυβέρνηση όταν ήταν στην αντιπολίτευση, απεδείχθη  καταστροφική και παντελώς ανεύθυνη.
Με τέτοιες συμπεριφορές ο μόνος που θριαμβεύει, είναι ο λαϊκισμός μετασχηματιζόμενος και προσαρμοζόμενος στις απαιτήσεις των καιρών.
Οι διαμαρτυρίες των αγροτών  με το κλείσιμο των δρόμων, έχουν καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία, όταν μάλιστα τα παραγωγικά ελλείματα πνίγουν τη χώρα.
Το δικαίωμα να κλείνεις τους δρόμους χωρίς κανείς να μπορεί να κάνει κάτι γι' αυτό, είναι πάγιο αίτημα του «νέου ελληνικούπολιτισμού».
Όμως η παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας δεν γίνεται με καταλήψεις δρόμων, αποκλεισμούς και καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, καθώς και παρεμπόδιση γενικά της λειτουργίας του κράτους. Μπορεί να γίνει μόνο με περισσότερη δουλειά και με καλύτερη οργάνωση σε όλους τους τομείς.
Για άλλη μια φορά οι αγρότες είναι στα κάγκελα.
Συνήθως, τους συμπαρίσταται σύσσωμη η εκάστοτε αντιπολίτευση. Οι υποσχέσεις, όσο παράλογες και αν ακούγονται, φέρνουν εκλογικά αποτελέσματα και την αντιπολίτευση στην εξουσία.
Μεγάλο τμήμα του λαού, αρέσκεται στις υποσχέσεις, ενώ γνωρίζει ότι είναι αδύνατη η υλοποίηση των εξαγγελθέντων.
Όμως η οργή που κλιμακώνεται και το χάος που δημιουργείται εξουδετερώνει το καλό, γιγαντώνει το κακό, διώχνει τους νέους και την ελπίδα, σπαταλάει τις θυσίες και πνίγει κάθε προσπάθεια να σταθούμε στα πόδια μας.
Πρέπει να ξεφύγουμε από το φαύλο κύκλο της παράνοιας. Οι κινητοποιήσεις και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, δεν πρέπει να ξεπερνούν τα εσκαμμένα, από όπου και να προέρχονται, όποιος και να βρίσκεται στην κυβέρνηση.
Είναι καιρός οι υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις ,κυρίως τα κόμματα εξουσίας, να θέσουν από κοινού κάποια όρια, για το τί είναι επιτρεπτό και τί όχι, να συμφωνήσουν τους κανόνες και να προφυλάξουν τη χώρα από ακραίες συμπεριφορές.
Τα μεγάλο πρόβλημα του ασφαλιστικού που προέκυψε, θα πρέπει να λυθεί:
-       Με εξαντλητικό και ουσιαστικό διάλογο με όλους τους εμπλεκόμενους  φορείς. Και τούτο διότι το προτεινόμενο ασφαλιστικό σύστημα αντί να επιβάλει την ισότητα και το δίκαιο, βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην αδικία.
-       Να έχει μακρόπνοη προοπτική, να εξασφαλίζει τη βιωσιμότητά του, ενώ παράλληλα   να μη μεταφέρει τη λύση στο άμεσο μέλλον.
-       Να εξασφαλίζεται η δικαιότερη και ορθολογικότερη κατανομή των ασφαλιστικών εισφορών και όπου είναι δυνατό και απαραίτητο, να αναζητηθούν εναλλακτικοί τρόποι συγκέντρωσης πόρων για τις ασφαλιστικές εισφορές.  
      Τώρα τα ψέματα τελείωσαν. Μαγικές λύσεις που να ικανοποιούν τους πάντες, δεν υπάρχουν.
Πρέπει να πάψουμε να πιστεύουμε ότι τα προβλήματα είναι δυνατόν να λυθούν χωρίς τη δική μας συμβολή, χωρίς το δικό μας κόστος. 

 -Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ.Ε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου