Αλέξανδρος Κασιμάτης
Η αβεβαιότητα στην Ιταλία προκαλεί κραδασμούς στις αγορές και εκτοξεύει τις αποδόσεις και των ελληνικών ομολόγων.
Ο κ. Δραγασάκης μιλώντας στη Βουλή είπε ότι οι εξελίξεις σε Ιταλία
και Ισπανία δεν αιφνιδιάζουν την Κυβέρνηση, η οποία γνωρίζει ότι
βγαίνει στις αγορές σε περιβάλλον αβεβαιότητας. Ωστόσο η άνοδος στις
αποδόσεις των ομολόγων έχουν θέσει την Ελλάδα ήδη εκτός αγορών. Ολες τις
μεγάλες επενδυτικές τράπεζες να προσλάβει ο ΟΔΔΗΧ, η Ελληνική
Δημοκρατία τουλάχιστον στην παρούσα φάση δεν μπορεί να ανοίξει βιβλίο
προσφορών για νέα ομολογιακή έκδοση.
Με το ζήτημα της ρύθμισης του χρέους να παραμένει ανοικτό και να ενισχύει την ανασφάλεια, η χώρα οδεύει προς τη λήξη του τρίτου προγράμματος. Η Κυβέρνηση εφαρμόζει εξοντωτική πολιτική σε φορολογικό και ασφαλιστικό για να επιτυγχάνει μεγάλα πλεονάσματα, ελπίζοντας ότι έτσι θα πείσει τους δανειστές να κάνουν εκπτώσεις στα μέτρα που η ίδια έχει αποδεχθεί και ψηφίσει.
Η φορολογική και ασφαλιστική εξόντωση συγκεκριμένων κοινωνικών στρωμάτων δεν ενδιαφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ αν πρόκειται να εξυπηρετήσει τα κομματικά του συμφέροντα. Το πρόβλημα όμως είναι ότι η οικονομική ανάπτυξη δεν προκύπτει από πενταετή πλάνα, αλλά από τη συνεισφορά του ιδιωτικού τομέα και φυσικά όλου του παραγωγικού δυναμικού της χώρας. Οι ισχνοί ρυθμοί ανάπτυξης πέρυσι και οι ανάλογες προβλέψεις για φέτος -μετά από πρωτοφανή ύφεση- το αποδεικνύουν.
Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα διήρκησε υπερβολικά πολύ χρόνο. Τον Μάιο συμπληρώσαμε οκτώ χρόνια, ενώ σε Πορτογαλία, Ιρλανδία και Κύπρο χρειάστηκε κατά μέσο όρο δυόμιση χρόνια. Οι γείτονες μας στο διάστημα αυτό προχώρησαν σημαντικά. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στη Βουλγαρία το 2009 ήταν ίσο με το 43% του αντίστοιχου ελληνικού. Σήμερα αντιστοιχεί στο 71% του ελληνικού. Το ίδιο ισχύει και για τη Ρουμανία. Ηταν κάτω από το μισό το 2009 που οι έλληνες πίστευαν τον ΓΑΠ που έλεγε πως λεφτά υπάρχουν και έφτασε πέρυσι στο 82% του κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας.
Η Κυβέρνηση διαχειρίστηκε με επιτυχία τις μεταρρυθμίσεις, υπό την έννοια ότι ψήφισε με ευκολία μέτρα που άλλοτε θα προκαλούσαν θύελλα αντιδράσεων. Ωστόσο, δεν μπορεί να επιτύχει αναπτυξιακούς ρυθμούς που θα δημιουργήσουν ικανά περιθώρια για μείωση των φόρων και όχι για επιδόματα σε ενδεχόμενη εκλογική πελατεία. Αν η πολιτική κρίση στην Ιταλία διαρκέσει και οι αγορές ομολόγων συνεχίσουν να παραμένουν κλειστές, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα είναι αντιμέτωπη με το απόλυτο αδιέξοδο. Η Κυβέρνηση, στη χειρότερη για αυτούς περίπτωση, θα πέσει. Ολοι εμείς όμως θα κληθούμε να πληρώσουμε τα σπασμένα.
Με το ζήτημα της ρύθμισης του χρέους να παραμένει ανοικτό και να ενισχύει την ανασφάλεια, η χώρα οδεύει προς τη λήξη του τρίτου προγράμματος. Η Κυβέρνηση εφαρμόζει εξοντωτική πολιτική σε φορολογικό και ασφαλιστικό για να επιτυγχάνει μεγάλα πλεονάσματα, ελπίζοντας ότι έτσι θα πείσει τους δανειστές να κάνουν εκπτώσεις στα μέτρα που η ίδια έχει αποδεχθεί και ψηφίσει.
Η φορολογική και ασφαλιστική εξόντωση συγκεκριμένων κοινωνικών στρωμάτων δεν ενδιαφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ αν πρόκειται να εξυπηρετήσει τα κομματικά του συμφέροντα. Το πρόβλημα όμως είναι ότι η οικονομική ανάπτυξη δεν προκύπτει από πενταετή πλάνα, αλλά από τη συνεισφορά του ιδιωτικού τομέα και φυσικά όλου του παραγωγικού δυναμικού της χώρας. Οι ισχνοί ρυθμοί ανάπτυξης πέρυσι και οι ανάλογες προβλέψεις για φέτος -μετά από πρωτοφανή ύφεση- το αποδεικνύουν.
Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα διήρκησε υπερβολικά πολύ χρόνο. Τον Μάιο συμπληρώσαμε οκτώ χρόνια, ενώ σε Πορτογαλία, Ιρλανδία και Κύπρο χρειάστηκε κατά μέσο όρο δυόμιση χρόνια. Οι γείτονες μας στο διάστημα αυτό προχώρησαν σημαντικά. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στη Βουλγαρία το 2009 ήταν ίσο με το 43% του αντίστοιχου ελληνικού. Σήμερα αντιστοιχεί στο 71% του ελληνικού. Το ίδιο ισχύει και για τη Ρουμανία. Ηταν κάτω από το μισό το 2009 που οι έλληνες πίστευαν τον ΓΑΠ που έλεγε πως λεφτά υπάρχουν και έφτασε πέρυσι στο 82% του κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας.
Η Κυβέρνηση διαχειρίστηκε με επιτυχία τις μεταρρυθμίσεις, υπό την έννοια ότι ψήφισε με ευκολία μέτρα που άλλοτε θα προκαλούσαν θύελλα αντιδράσεων. Ωστόσο, δεν μπορεί να επιτύχει αναπτυξιακούς ρυθμούς που θα δημιουργήσουν ικανά περιθώρια για μείωση των φόρων και όχι για επιδόματα σε ενδεχόμενη εκλογική πελατεία. Αν η πολιτική κρίση στην Ιταλία διαρκέσει και οι αγορές ομολόγων συνεχίσουν να παραμένουν κλειστές, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα είναι αντιμέτωπη με το απόλυτο αδιέξοδο. Η Κυβέρνηση, στη χειρότερη για αυτούς περίπτωση, θα πέσει. Ολοι εμείς όμως θα κληθούμε να πληρώσουμε τα σπασμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου