Πράγματι, μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2015 ο Αλέξης Τσίπρας υπήρξε πάντοτε νικητής. Συμπληρώνονται όμως εννέα ολόκληρα χρόνια που ο πάλαι ποτέ «άχαστος» μετράει μόνο ήττες, μερικές εξ αυτών μάλιστα συντριπτικές. Δυο είναι τα πολιτικά πρόσωπα στα οποία ο «άχαστος» έχει βρει το μάστορά του: ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Στέφανος Κασσελάκης.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά:
Από τότε που εξελέγη αρχηγός της ΝΔ ο Μητσοτάκης, ο Τσίπρας έβλεπε πάντα την πλάτη του. Αρχικά στα γκάλοπ – τα οποία δεν πίστευε και θεωρούσε «στημένα» – και μετά στις κάλπες. Έχασε πρώτα τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές τον Μάιο του 2019 κι αμέσως μετά, τον Ιούνιο, τις εθνικές εκλογές (τρεις ήττες). Έκανε πως δεν κατάλαβε τίποτα, συνέχισε με τα ίδια στελέχη και στο ίδιο μοτίβο για άλλα τέσσερα χρόνια κι έφτασε το 2023 σε δυο νέες συντριπτικές ήττες σε διαδοχικές εθνικές εκλογές, παραδίδοντας ένα κόμμα βαθιά διχασμένο. Ο Τσίπρας είναι ο μοναδικός αρχηγός στην ιστορία της μεταπολίτευσης που κατάφερε όντας στην αντιπολίτευση να μειώσει την εκλογική δύναμη του κόμματος του σχεδόν στο μισό (από 32% στο 17%) ενώ ο αντίπαλος του που κυβερνούσε αύξησε τα ποσοστά του! Η διαφορά ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2023 έφτασε στο 23%, ποσοστό πρωτοφανές στη μεταπολίτευση.
Μετά τον Μητσοτάκη ήρθε η σειρά του Κασσελάκη να αποδείξει ότι ο «άχαστος» απλώς δεν έχει συμβιβαστεί με την ιδέα ότι χάνει. Ο Κασσελάκης έκανε την έκπληξη κερδίζοντας την Έφη Αχτσιόγλου στις εσωκομματικές εκλογές με την ψήφο των μελών του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τσίπρας θεώρησε αρχικά ότι ο νεαρός αρχηγός που ήρθε από την Αμερική και ουδεμία σχέση είχε με τον κομματικό μηχανισμό θα προήδρευε ως διακοσμητικός και από πίσω θα έκανε κουμάντο το σύστημα του πρώην αρχηγού. Όταν συνειδητοποίησε ότι ο Αμερικάνος την έχει δει πραγματικός αρχηγός, έτοιμος να συγκρουστεί μαζί του, έκανε τη μεγάλη κίνηση ευθείας αμφισβήτησής του. Στο συνέδριο του Φεβρουαρίου, αντί να παραστεί προσωπικά, έστειλε μια επιστολή με την οποία ουσιαστικά έθετε θέμα ηγεσίας. Περίμενε προφανώς ότι με αυτή την κίνηση θα «τελείωνε» μια κι έξω τον Κασσελάκη. Συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Κατάφερε, δηλαδή, να τον αναβαπτίσει ως αρχηγό από το συνέδριο, εκθέτοντας την Όλγα Γεροβασίλη που εμφανίστηκε να διεκδικεί για δυο 24ωρα την ηγεσία και τελικά απεσύρθη με συνοπτικές διαδικασίες.
Αυτή η πρώτη μεγάλη εσωκομματική ήττα του Τσίπρα, αλλά φαίνεται πως δεν του έβαλε μυαλό. Λίγους μήνες αργότερα επανήλθε παραγγέλνοντας δημοσκόπηση με αφορμή εκδήλωση του ιδρύματός του, η οποία οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι ο κόσμος ζητάει νέο πολιτικό φορέα (ενιαίο σχήμα ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ). Λίγο πριν βγει στον αέρα το γκάλοπ ο Κασσελάκης πρόλαβε και πρότεινε κοινές κοινοβουλευτικές πρωτοβουλίες ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ. Η ομάδα Τσίπρα στον ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε μάλλον αρνητικά, οπότε ο πρώην αρχηγός έμεινε με το γκάλοπ στο χέρι.
Τελευταίος αλλά όχι έσχατος γύρος η χθεσινή συνεδρίαση της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία ο Κασσελάκης αποφάσισε να αντικαταστήσει τον Σωκράτη Φάμελλο με τον Νίκο Παππά στη θέση του επικεφαλής της Κ.Ο. Μετά από μια θυελλώδη συνεδρίαση ο Κασσελάκης πέτυχε μια Πύρρειο νίκη – πάντως νίκη – ενώ ο «άχαστος» Τσίπρας μέτρησε μια ακόμη ήττα. Μια ήττα, μάλιστα, την οποία αποκαλύπτουν άθελά τους οι ίδιοι οι υποστηρικτές του (οι «87») οι οποίοι μιλώντας εξ ονόματός του τον αθροίζουν στη δύναμη τους, υποστηρίζοντας ότι αφ´ ης στιγμής η πρόταση Κασσελάκη πέρασε με 17 υπέρ, 12 κατά και 4 «παρών» ο πρόεδρος δεν έχει πλειοψηφία στην Κ.Ο. Γιατί; Επειδή – κατά την ανάλυσή τους – η «Τσιπρική» Πόπη Τσαπανίδου» που ορκίζεται μεθαύριο στη θέση του «Κασσελακικού» Όθωνα Ηλιόπουλου και ο ίδιος ο Τσίπρας τάσσονται κατά του Κασσελάκη. Με άλλα λόγια, για να το πούμε πιο απλά, με βάση την πολιτική αριθμητική των «87», εφόσον ο Κασσελάκης έχει 17 βουλευτές επί συνόλου 35 που αριθμεί ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, ο Τσίπρας είναι ο κρίσιμος 35ος που μπορεί να τον «ρίξει». Μπορεί, όμως, η θα ξαναχάσει – αν το επιχειρήσει- όπως χάνει τα τελευταία εννέα χρόνια;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου