Ο Εργοτέλης έζησε τον 5ο αιώνα π.Χ. στην Κνωσό της Κρήτης όπου διακρίθηκε για τις αθλητικές του ικανότητες. Δυστυχώς, όπως και τόσοι άλλοι χάθηκαν από τη συλλογική μνήμη και τ’ άφθαστα κατορθώματά τους τα σκέπασε η σκόνη της λήθης.
Ήταν γιος του Φιλάνορα και της Ευμολπίας. Η ιστορία τον κατέγραψε ως τον πρώτο στον κόσμο φυγά- μετανάστη Ολυμπιονίκη, ή αν θέλετε, τον πρώτο στον κόσμο αθλητή που πήρε μεταγραφή σε σύλλογο άλλου κράτους (τηρουμένων των αναλογιών).
Την εποχή που ζούσε ο Εργοτελης, η Κνωσός μαστιζόταν από επαναστατικά κινήματα. Ως φιλελεύθερο και ριζοσπαστικό για την εποχή του πνεύμα, το 473 π.Χ. πρωτοστάτησε σε επανάσταση κατά της τοπικής αρχής. Το κίνημα απέτυχε και ο Εργοτέλης τέθηκε σε δυσμένεια. Παρ’ ότι νίκησε σε όλους τους αγώνες δρόμου που έλαβε μέρος στην Κρήτη, δεν επελέγη για να εκπροσωπήσει την πόλη του στους Ολυμπιακούς Αγώνες, για καθαρά πολιτικούς λόγους.
Τα τεκταινόμενα παρακολουθούσαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι κατάσκοποι του τύραννου Ιέρωνα, (ήσαν οι περίφημοι ωτακουστές – κατάσκοποι που μετέφεραν ό,τι ήταν χρήσιμο, στον φιλόδοξο Ιέρωνα), ο οποίος κυβερνούσε την Ιμέρα της Σικελίας. Οι κατάσκοποι, με εντολή του Ιέρωνα πλησίασαν τον Εργοτέλη και τον έπεισαν να μεταβεί στην Ιμέρα όπου θα εύρισκε αμέριστη φιλοξενία. Έτσι θα γλύτωνε από τυχόν διώξεις των πολιτικών του αντιπάλων και επί πλέον αν πολιτογραφηθεί πολίτης της Ιμέρας θα λάμβανε μέρος στους επικείμενους Ολυμπιακούς Αγώνες εκπροσωπώντας την καινούργια του πατρίδα. Την εποχή εκείνη η Σικελία άκμαζε και βρισκόταν σ’ ένα ανώτερο σημείο πλούτου, ευμάρειας και δύναμης.
Ειρήσθω εν παρόδω ότι ο Ιέρων είχε συγκεντρώσει στην αυλή του ποιητές και τραγωδούς, όπως τον Αισχύλο, τον Επίχαρμο, τον Σιμωνίδη, τον Βάκχυλο, τον Πίνδαρο, είχε ήδη είχε πάρει σαν προπονητή τον περίφημο Άστυλο τον Κροτωνιάτη, ο οποίος θα προπονούσε τον Εργοτέλη. Σκόπευε να λάβει μέρος στην Ολυμπιάδα του 472 π.Χ στο αγώνισμα του Δόλιχου Δρόμου (δρόμος ημιαντοχής απόστασης 4.800 μέτρων). Ο πανούργος τύραννος ήθελε να τύχει γενικής αναγνώρισης απ’ όλη την Ελλάδα.
Έτσι ο Εργοτέλης, το καμάρι της Κρήτης, με την σύμφωνη γνώμη του πατέρα του και της μητέρας του, ακολούθησε τον δρόμο της μετανάστευσης και της προσφυγιάς. Σαν ανίκητος δρομέας δόξασε τα χρώματα της Ιμέρας αφού ήρθε πρώτος σε δύο Ολυμπιακού Αγώνες στο αγώνισμα του Δόλιχου Δρόμου (472 π.Χ. και 464 π.Χ.), και στην συνέχεια σε όλους τους Πανελλήνιους αγώνες Πύθια, Ίσθμια και Νέμεα από δύο φορές. Έτσι έδωσε την ευκαιρία στον Πίνδαρο να του αφιερώσει τον 12ο Ολυμπιόνικο. Ο περιηγητής Παυσανίας γύρω στο 160 μ.Χ. περιγράφει έναν ανδριάντα του Εργοτέλη και μια αναθηματική επιγραφή στην Ιμέρα της Σικελίας που αναφέρει: «Εργοτέλης δε ο Φιλάνορος δολίχους δύο εν Ολυμπία νίκης, τοσούτως δε άλλας Πυθοί και τον Ισθμό τε και Νεμαίων, ανηρημένος».
Ο τύραννος Ιέρων είναι ο πρώτος που δίδαξε στην ανθρωπότητα πως οι κυβερνώντες να εκμεταλλεύονται τον αθλητισμό προς εξυπηρέτηση και αποκομιδή ιδίων ωφελημάτων. Κάτι που γίνεται σήμερα και μάλιστα εκτενώς.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΠΙΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Kspin.gr@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου