Ελληνικές Εκλογές και Ιστορική Ύβρις

Δύο χρόνια ακυβερνησίας που μας τα παρουσίασαν ως «εθνική σωτηρία». Διεφθαρμένοι και δημαγωγοί που παρουσιάζονται ως «Σωτήρες». Ανίκανοι και μηδαμινοί έτοιμοι να υποκύψουν σε κάθε διεθνή πίεση εις βάρος των συμφερόντων του λαού τους. Πολιτικές ελίτ ανιστόρητες, αυτιστικές, διεφθαρμένες, παμφάγες που συναγελάζονται με μαφιόζους επιχειρηματίες. Κομματική πανσπερμία που αντικατοπτρίζει τη λαϊκή ζάλη.
Πολιτικές έντονα ταξικές που.....
αναδιανέμουν βίαια από τους παραγωγικούς στους παρασιτικούς. Πολιτικοί - παράσιτα που σιτίζονται από το βρώμικο, μαύρο και μαφιόζικο χρήμα. Έμμισθα όργανα του διεθνούς κεφαλαίου που χωρίς ίχνος ντροπής απομυζούν και ταυτόχρονα διασύρουν το πιο παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας μας. Σπρώχνουν τους νέους στην απελπισία και παράλληλα χωρίς αιδώ διαλαλούν την ανικανότητά τους ως τη μόνη, και χωρίς εναλλακτικές, λύση. Είμαστε ο καθρέφτης σας, φωνάζουν. Είμαστε άραγε;
Δεν σκεφτόμαστε παρά μόνο τον εαυτούλη μας; Δεν μας καίγεται καρφί; Είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε το πιο παιδαριώδες ψέμα ως την απόλυτη αλήθεια; Είμαστε έτοιμοι να σκοτώσουμε, να ποδοπατήσουμε για να ωφεληθεί η πάρτη μας; Αυτοί είμαστε; Μας φταίνε, οι ξένοι, οι άλλοι; Δεχόμαστε οτιδήποτε μας σερβίρουν ως ρεαλισμό και αλήθεια; Είμαστε έτοιμοι να ξεπουλήσουμε τον διπλανό μας, τη γυναίκα μας, τον άντρα μας, το γείτονά μας; Αν ναι τότε ο προσωπικό μας αφανισμός μας είναι το τέλος αυτής της πορείας. Χωρίς λεφτά, χωρίς νοσοκομεία, χωρίς σχολειά θα γίνουμε έρμαια και ζητιάνοι αυτών που «εμπιστευτήκαμε». Δεν είπαμε όχι στην αρχή αυτού του κατήφορου. Πνιγήκαμε σε ανόητες αφηγήσεις περί δήθεν τεμπελιάς κα ανεμελιάς τη στιγμή που χτυπούσαμε δεκάωρα και βάλε εργασίας. Είναι οι άλλοι που μας πήραν τις δουλειές μας (μας λένε και το φωνάζουμε δυνατά για να το πιστέψουμε και εμείς οι ίδιοι) όταν αυτούς τους άλλους του βάζαμε να μας μαγειρεύουν, να μας καλλιεργούν, να μας βάφουν, να μας καθαρίζουν, να μας μαστορεύουν, να μας «ψυχαγωγούν». Είναι αυτοί που φταίνε ή εμείς που είχαμε την ψευδαίσθηση του αφεντικού όταν τα πραγματικά αφεντικά μας άφησαν να έχουμε λίγα ψίχουλα παραπάνω;
Διαβάστε το με προσοχή λοιπόν, έτσι για να μην υπάρχει η δικαιολογία της αμάθειας όταν θα μετατρεπόμαστε σε εξαθλιωμένη μάζα. Γιατί σε ένα μόνο φταίμε, σε ένα μόνο συναινέσαμε, σε ένα μόνο είμαστε ένοχοι και συνένοχοι μαζί τους. Στη συναίνεση στο ψέμα τους, στην ασκήμια τους, στην μπαγαποντιά τους, στην αλητεία τους. Δεν τα φάγαμε μαζί. Μαζί δεχτήκαμε την αφήγησή τους. Αυτοί τα φάγανε και εμείς τους πιστέψαμε.
Διαβάστε καλά λοιπόν.
1. Ο κατήφορός μας δεν έχει εθνική, ελληνική ρίζα. Οφείλεται στη διεθνή κερδοσκοπία και στην τάση εξαθλίωσης των εργαζομένων. Οφείλεται σ’ αυτά τα χρηματιστικά παράγωγα που βυθίζουν τον πλανήτη σε μεταφορική αλλά και σε πραγματική βρωμιά. Στέρησαν από τα κράτη τη δυνατότητα να διαχειρίζονται το χρήμα τους προκειμένου τα ιδιωτικά παράσιτα να παράγουν το δικό τους και να το επιστρέφουν στον εαυτό τους.
2. Τα δημόσια αγαθά είναι αυτό που λέει το όνομά τους. Είναι δημόσια και όχι ιδιόκτητα. Κανένας «ιδιώτης», δηλαδή εξορισμού ηλίθιος, δεν μπορεί να τα διαχειρίζεται καλύτερα από το λαό. Το νερό, ο αέρας, η τροφή, η θάλασσα, ο ήλιος, η γη, τα νησιά ανήκουν σε όλους. Όλοι μας έχουμε το χρέος της συνετής διαχείρισής τους. Μας ανήκουν, δεν μας χαρίστηκαν, δεν τα χρωστάμε. Είναι ιστορική ύβρις να μας τα πουλάνε.
3. Τα ελληνικά «επιχειρηματικά» συμφέροντα που κατέχουν το μονοπώλιο της «είδησης» (τηλεόραση, ραδιόφωνο, ιντερνετικά πόρταλ ) δεν είναι ρεαλιστικά, δεν προσφέρουν αληθινή είδηση αλλά υπερασπίζονται τα ιδιοτελή τους συμφέροντα. Προσδοκούν σε έφοδο στα δημόσια αγαθά προκειμένου να σας αρπάξουν αυτό που σας ανήκει, τα θεμελιώδη της ύπαρξής σας.
4. Δεν υπάρχει λαϊκή ασυδοσία, αντίθετα υπάρχει κατάργηση της Δημοκρατίας, δηλαδή τυραννία. Ποδοπάτημα του Συντάγματος, διάλυση του κράτους, της δημόσιας διοίκησης, των θεσμών, του κράτους πρόνοιας, της παιδείας προκειμένου να ζει χειρότερα και σε αμάθεια ο λαός.
5. Η ελληνική διοίκηση έχει πολλά προβλήματα. Η ελληνική παραγωγή το ίδιο. Δεν είναι αυτά το αίτιο της σημερινής κρίσης. Και αν εντοπίσουμε λάθος αίτια στην κρίση τότε λάθος θα είναι και οι «λύσεις» μας. Η διάλυση που υφιστάμεθα οφείλεται στην αναιδή, αυθάδη, ανήθικη επιδρομή του πιο τεμπέλικου, του πιο μαφιόζικου, του πιο ακροδεξιού, του πιο αντιλαϊκού κομματιού του κεφαλαίου. Αυτό συνεργάζεται με τα ξεπουλημένα πολιτικά παράσιτα που δήθεν μας κυβερνούν προκειμένου να μας μετατρέψουν ξένους όχι στη ίδια μας τη χώρα, γιατί ξένοι σ’ αυτήν είμαστε πλέον, αλλά ξένοι και στη γη που πατάμε, στο νερό που πίνουμε, στην τροφή που μασάμε, στον αέρα που αναπνέουμε. Είμαστε ξένοι γιατί πληρώνουμε αυτό που μας ανήκει. Καλά να πάθουμε γιατί δεν αντιδράσαμε. Αυτή είναι η δική μας συμβολή στην ιστορική ύβρη.
6. Δεν είναι η ιδιωτική οικονομία πιο αποτελεσματική. Πρέπει να είσαι πραγματικά ανιστόρητος, και αυτό στις εποχές που ζούμε είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, για να πιστέψεις κάτι τέτοιο. Ο καπιταλισμός από την γέννησή του γεννά κρίσεις που οφείλονται στην ιδιωτική αρπακτικότητα. Αντίθετα, ο χρυσός αιώνας του καπιταλισμού αρχίζει μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εποχή κατά την οποία υπήρξε ενεργής κρατική, δημόσια, παρέμβαση στην οικονομία προκειμένου να τιθασευτεί η ροπή των μεγαλοκεφαλαιούχων ιδιωτών προς την ασυδοσία και στην πραγματική και όχι συμβολική καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων. Ο χρυσός αυτός αιώνας χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη ισχυρών ρυθμιστικών αρχών και από αποτελεσματικούς αναδιανεμητικούς μηχανισμούς στον Δυτικό Κόσμο. Αυτοί οι μηχανισμοί είναι που καταρρέουν μπροστά στα μάτια μας. Η κατάρρευση αυτών των μηχανισμών και το τέλος της Δημοκρατίας και της λαϊκής συμμετοχής (έστω και κολοβής) είναι ένα από τα θεμελιώδη αίτια της σημερινής κατάντιάς μας.
7. Ο επαρχιώτικος ηθικισμός και η συντηρητική προσέγγιση της σημερινής κατάστασης (συνήθως από τα πιο ηλικιωμένα τμήματα) αποτελεί πραγματικό κίνδυνο. Δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας. Δεν είμαστε εμείς οι ηθικοί, δηλαδή ο εαυτός μας και ένας δύο γύρω μας. Αυτές είναι προσεγγίσεις ζούγκλας και φυσικά εντελώς ηλίθιες και αναποτελεσματικές. Υπάρχουν και άλλοι ηθικοί εκτός από εσένα. Αλλά η ιστορική ύβρις που διαπράττεις είναι ότι κλείνεσαι στον μικρόκοσμό σου χωρίς να αναζητάς τους πραγματικούς κοινωνικούς δεσμούς. Περιττό να τονιστεί ότι σε αυτόν τον περίεργο ηθικισμό η απάντηση θα έρθει και θα είναι ηχηρή και εξαιρετικά επώδυνη. Θα εξαθλιωθείς και θα πεθάνεις μέσα στην ντροπή και τη μιζέρια.
8. Δεν είμαστε μόνοι μας στην Ευρώπη. Δεν είμαστε χειρότεροι από τους άλλους λαούς. Το ίδιο εξαπατημένοι ναι, χειρότεροι όχι. Και σε αυτούς πλησιάζει η κρίση γοργά, και σε αυτούς απλώνεται ο ίδιος φόβος, και εκεί επικρατεί η ίδια ανασφάλεια, και αυτοί θα πέσουν στην ίδια μαύρη τρύπα και σε αυτούς ειπώθηκαν τα ίδια ψέματα. Απλώς εμείς είμαστε η «προφητεία» τους, το μέλλον τους. Χάρη στις δωσίλογες και εγκληματικές (με την κυριολεξία του όρου, δηλαδή με την βάναυση παραβίαση των νόμων και του Συντάγματος) πολιτικές και κομματικές μας ελίτ είμαστε οι πρωτοπόροι του σκότους. Εδώ ελέγχονται η λαϊκή ευπιστία και η χειραγώγηση, εδώ έχει στηθεί το μεγάλο πειραματικό εργαστήρι της διάλυσης των λαών. Μ’ αυτούς τους λαούς μπορούμε να συνεργαστούμε, να τους προσφέρουμε το παράδειγμα μίας άλλης πολιτικής, λαϊκής και συμμετοχικής προκειμένου να αναθεωρήσουν. Μπορούμε; Ναι, γιατί όχι; Στο παρελθόν γιατί το ξανακάναμε;
Θα συντελέσεις ύψιστη ιστορική ύβρη αν επιλέξεις τους ίδιους. Αν πιστέψεις ότι αυτοί είναι οι Σωτήρες μας, ότι ο δρόμος τους είναι δρόμος διεξόδου. Τώρα δεν έχεις δικαιολογία. Τώρα ξέρεις. Τώρα έχεις βιώσει στο πετσί το μεγάλο ιστορικό, κοινωνικό και πολιτικό ψεύδος. Αν πάλι κιοτέψεις και τους δώσεις μία «ακόμη ευκαιρία» να ξέρεις τούτο, ακολουθεί η Νέμεσις της Ιστορίας. Αυτή θα σε οδηγήσει στην εξέγερση υπό δυσμενέστερους όρους. Τώρα είναι η μοναδική σου ευκαιρία να τους δικάσεις και να τους καταδικάσεις. Αν αδρανήσεις οι φασισμοί είναι το σχεδόν νομοτελειακό επακόλουθο.
Αψήφησε τους, στείλτους στο διάολο και μετά στη φυλακή της ιστορίας. Εκεί που ανήκουν ιστορικά και ηθικά. Όσες εκλογικές διαδικασίες και αν στήσουν εσύ εκεί σταθερός ψήφισε προοδευτικά και θετικά για ένα λαϊκό κράτος, για ένα αντιμνημόνιο ανάπτυξης, για διεθνείς συμμαχίες λαϊκές. Μέσα στην Ευρώπη, γιατί αυτό είναι το σπίτι μας αλλά όχι ενάντια στους λαούς, δηλαδή ενάντια σε εσένα. Ψήφισε λαϊκά, ψήφισε απελευθέρωση. Μην κιοτέψεις. Τώρα ξέρεις. Δεν έχεις να χάσεις παρά μόνο τις αλυσίδες σου.
Μην διαπράξεις δεύτερη ιστορική ύβρη.

http://spartacusbund.blogspot.com