Δυο φίλοι κάθονται στο καφενείο

Δυο φίλοι κάθονται στο καφενείο, ο Κώστας και ο Σταύρος - Σε παρακαλώ, ρε Σταύρο, απασχόλα τον παπά μέχρι να πεταχτώ στην παπαδιά να κανουμε τρελίτσες και να έρτω να σε πάρω παλι. - Καλα, ρε φίλε, και τί να του πώ; - Ε, κάτι θα σκεφτείς να του πείς. - Μα ψέματα; Όχι. Δεν πάω. - Κάντο για μένα. Δεν είναι τίποτα. Τελοσπάντων, μετά από ώρα καταφέρνει ο Κωστας να πείσει τον Σταύρο να απασχολήσει τον παπά. Πηγαίνει λοιπόν ο Σταύρος και αρχίζει να εξομολογείται. Αραδιάζει ότι ψέμα του κατεβαίνει στο κεφάλι για να τον απασχολήσει, αλλά στο τέλος νιώθει ενοχές. - Πάτερ μου, όλα αυτά που σας είπα ήταν όλα ψέματα. - Τί εννοείς τέκνον μου; του απαντάει ο παπάς απορημένος. - Ο φίλος μου, μου ζήτησε να σας απασχολήσω μέχρι να πάει σπίτι σας και να κάνει τρελίτσες με την γυναίκα σας. Και του απαντάει ο παπάς. - Φίλε μου, πήγαινε σπίτι σου μήπως προλάβεις, γιατί εμένα η παπαδιά επέθανε πρίν 3 χρόνια.