Μια σκηνή ήταν αρκετή: η γιαγιά του να προσπαθεί να πιάσει το τηλεκοντρόλ με το αδύναμο χέρι της, να της ξεφεύγει, να το ξαναπιάνει και με επιμονή να πατά το κουμπί. Σχεδόν μηχανικά, το μυαλό τού 15χρονου τότε Χάρη Ιωάννου ανίχνευσε το πρόβλημα και άρχισε να «σαρώνει» για λύσεις.
Ενάμιση χρόνο αργότερα, η συσκευή ενίσχυσης κινήσεων παλάμης που ανέπτυξε έχει διακριθεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ενώ έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον και της αγοράς.
«Ομως δεν με ενδιαφέρει να την πουλήσω», λέει στην «Κ» ο Χάρης, σε ένα διάλειμμα από τα μαθήματά του. Μαθητής πια της Γ΄ Λυκείου στα Εκπαιδευτήρια Κωστέα- Γείτονα, με σκέψη για είσοδο στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς του ΕΜΠ, ο φόρτος
είναι μεγάλος. «Δεν θα ήθελα να μην συμμετέχω στην τελειοποίηση της μηχανής, να παραδώσω δηλαδή την ευρεσιτεχνία σε κάποιον επιχειρηματία. Εξάλλου, είναι σημαντικό για μένα εάν ποτέ βγει στην αγορά, η συσκευή να είναι προσιτή σε όσους την έχουν ανάγκη». Μην ξεχνάμε πως είχε τη γιαγιά του στο μυαλό όταν σκάρωνε τα πρώτα σχέδια.
Η λειτουργία
Πώς λειτουργεί όμως η πολυβραβευμένη του εφεύρεση; «Πρόκειται ουσιαστικά για ένα μεταλλικό γάντι, εξοπλισμένο με μικροσκοπικά μοτέρ, αισθητήρες και επεξεργαστικό σύστημα, το οποίο “καταλαβαίνει” τις κινήσεις της παλάμης και αναλόγως αυξάνει τη δύναμή της», εξηγεί ο ίδιος. «Εάν δηλαδή κάποιος δεν μπορεί να σηκώσει ένα ποτήρι νερό, το γάντι μπορεί να ασκήσει πίεση στα σωστά σημεία ώστε να ενισχύσει την κίνηση». Η συσκευή θα μπορούσε να αποτελέσει πολύτιμο βοήθημα σε χιλιάδες ανθρώπους με αναπηρίες των άνω άκρων, δυσκινησία παλάμης ή δακτύλων.Ο Χάρης κατασκεύασε το μηχανικό γάντι ως εργασία στο πλαίσιο του μαθήματος της Τεχνολογίας. Ο καθηγητής του, Περικλής Μπακογεώργος, από την πρώτη στιγμή διέκρινε την προοπτική της συσκευής. «Τον Χάρη τον χαρακτηρίζει η εφευρετικότητα», λέει ο ίδιος στην «Κ». «Από μικρός είχε την ευχέρεια αυτό που μαθαίνει στη θεωρία να το μετατρέπει σε πράξη. Είναι πραγματικό ταλέντο στην κατεύθυνση των εφαρμογών».
Πράγματι, όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή της συσκευής, ο δάσκαλος τού πρότεινε να την υποβάλει στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Νέων Επιστημόνων, όπου ο Χάρης απέσπασε πανηγυρικά το πρώτο βραβείο. Κατόπιν, επιστημονική επιτροπή του υπουργείου Παιδείας έκρινε ότι η συμμετοχή του άξιζε να εκπροσωπήσει τη χώρα μας στον 24ο Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό για Νέους Επιστήμονες που πραγματοποιήθηκε στην Μπρατισλάβα τον Σεπτέμβριο. Εκεί, ο 17χρονος μαθητής απέσπασε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία Μηχανική, κερδίζοντας και χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ. «Η εμπειρία ήταν φανταστική και η επιτυχία μεγάλη, αφού ήμουν ο δεύτερος μικρότερος σε ηλικία ανάμεσα σε 123 διαγωνιζόμενους! Τα πρώτα βραβεία πήγαν σε φοιτητές Πολυτεχνείων», λέει ο Χάρης Ιωάννου.
Και να φανταστεί κανείς ότι κάποτε το εκπαιδευτικό σύστημα κινδύνευσε να τον πετάξει έξω. «Εχω δυσλεξία και το ελληνικό σύστημα μπορεί να σε κάνει να νιώσεις εντελώς άχρηστος, καθώς είναι φτιαγμένο για αποστήθιση. Ομως με τη βοήθεια του σχολείου και της οικογένειάς μου δεν επέτρεψα στο πρόβλημα να σταθεί εμπόδιο. Πέρυσι και φέτος έχω 19 στη βαθμολογία, δίνοντας εξετάσεις στα προφορικά. Απλώς, υποβάλλοντας την εργασία στον πρώτο διαγωνισμό ζήτησα από τον κ. Περικλή να μου διορθώσει κάποιες ασάφειες στο κείμενο, αφού τείνω να θεωρώ κάποια πράγματα δεδομένα. Αυτό είναι όλο…».
Της Λινας Γιανναρου για την καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου