Η κυρία Μέρκελ και οι «καπάτσοι» Έλληνες!

Γράφει ο πολίτης Π. Παπαγαρυφάλλου

Ήρθε, λοιπόν, η Γερμανίδα Καγκελάριος στην Αθήνα μέσα σε μία εχθρική ατμόσφαιρα, την οποία δημιούργησαν κόμματα, συνδικαλιστές, δημοσιογράφοι και ψηφοφόροι, που όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης έφαγαν τα πιο πολλά λεφτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Κατά κανόνα, ο κόσμος αυτός της διαμαρτυρίας είναι ο κόσμος του πελατειακού κράτους, που λεηλάτησε όλα τα πακέτα Ντελόρ και όχι μόνο.

Πρόκειται για ένα γεγονός το οποίο ο γράφων επισήμανε

από το 1993 με το άρθρο του: «Αυτό το πακέτο ποιος θα το φάει;» (βλ. «Πολιτικά Θέματα» της 19/2/1993). Ήταν τότε που οι στυλοβάτες και ουραγοί του σάπιου συστήματος –όλων των επιπέδων- ροκάνιζαν τον πακτωλό των ευρωπαϊκών πακέτων.

Ήταν τότε που οι γλεντζέδες Έλληνες διαμαρτύρονταν για το κλείσιμο των σκυλάδικων στις 2 η ώρα το πρωί.

Ήταν τότε που οι «καπάτσοι» Έλληνες έρχονταν πρώτοι στην αγορά κοσμημάτων πολυτελούς αξίας.

Ήταν τότε που οι καπάτσοι Έλληνες έχτιζαν βίλες και αγόραζαν σπίτια εκτός Ελλάδος.

Ήταν τότε που οι λογαριασμοί τις αμαρτίας γέμιζαν τις τράπεζες του κόσμου (βλ, το άρθρο μου: «Οι λογαριασμοί της αμαρτίας και τα καθήκοντα των πιστών», στα «Πολιτικά Θέματα», της 8/5/2001).

Ήταν τότε που οι διάσημοι πολιτικοί απατεώνες έμαθαν στους καπάτσους Έλληνες να τρώνε πιο πολλά από όσα έβγαζαν με δανεικά.

Αυτή την κοινωνιοκτόνο και πατριδοκτόνο συμπεριφορά «ηγετών» και λαού ανέδειξα ήδη από το 1993 στο κείμενό μου:  «Η Ελλάδα χωρίς πολίτες» (βλ. «Πολιτικά Θέματα», από 15 Μαΐου έως και 19 Ιουνίου 1992».

Στη σειρά των κειμένων αυτών αφού υπογράμμιζα ότι «η δανειοδοτούμενη ευημερία δεν πάει άλλο», συνέχιζα την ανάδειξη της νοσηρής πολιτικής και κοινωνικής αρρώστιας, γράφοντας: «Χρόνια και χρόνια αδιαφορίας και κομματικού (προσωπικού) τυχοδιωκτισμού σώρευσαν στην Ελλάδα πολύμορφα και πολυδιάστατα εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα, τα οποία είναι  αμφίβολο εάν και κατά πόσον θα βρουν αποδεκτές λύσεις από την Ελληνική κοινωνία. Μια κοινωνία την οποία οι πολιτικοί της ταγοί, στο όνομα της τερατώδους θεωρίας και πρακτικής του πολιτικού κόστους διαπαιδαγώγησαν με την αντίληψη των πολλών δικαιωμάτων και των μηδαμινών ή ελάχιστων υποχρεώσεων τόσο απέναντι στην ίδια όσο και απέναντι  στο πάμπτωχο κράτος. Ενός κράτους που δηλώνει εναγώνια τη φτώχεια του εν μέσω πολλών πλουσίων υπηκόων του, με αμφίβολη ηθική προέλευση του πλούτου...» (βλ. το άρθρο μου: «Η Ελλάδα χωρίς πολιτική ιδεολογία», στα «Πολιτικά Θέματα» της 8/1/1993).

Ήταν τότε που πολλοί απ’ αυτούς που γκαρίζουν  σήμερα, έτρωγαν, έπιναν και σιωπούσαν στηρίζοντας τη σήψη και την αθλιότητα του συστήματος της κομματικής πελατείας.

Τώρα, ο ίδιος κόσμος της μάσας και της αρπαχτής ωρύεται κατά της κυρίας Μέρκελ αξιώνοντας να τους στουπώνει με δανεικά του γερμανικού λαού, η πλειοψηφία του οποίου δεν έχει τόσο πλούτο που έχουν οι πλιατσικολόγοι Έλληνες «δημοκράτες».

Άλλο βέβαια το θέμα των τοκογλυφικών δανείων και της συμπεριφοράς των «Αγορών».

Αυτοί κάνουν τη δουλειά τους, την οποία τους έδωσαν οι χυδαίοι πολιτικοί «μας», που «κυβέρνησαν» με αποκλειστικό γνώμονα το προσωπικό τους κομματικό συμφέρον και το συμφέρον του κόμματος και των κοπριτών τους.

«Κυρίαρχε λαέ»! Πάλι σε εξαπατούν και σε αποπροσανατολίζουν. Εχθρός της Ελλάδας είναι  το ίδιο το σάπιο πολιτικό σύστημα με τα όσα άθλια ανθρωπάκια φέρνει στους κόλπους του.

Αν δεν αποφασίσεις να το ανασκολοπίσεις θα ψοφήσεις.

Ο γράφων είναι στη διάθεση παντός για μια δημόσια συζήτηση πάνω στο ζωτικό αυτό εθνικό θέμα.

Περιμένω πρόσκληση. Τολμήστε!

Ήρθε λοιπόν και έφυγε η κ. Μέρκελ χωρίς να δώσει καμία συγκεκριμένη υπόσχεση για τη θετική βοήθειά της στην παραπαίουσα Ελλάδα.

Οι κυβερνώντες, πολλά περίμεναν, ελάχιστα πήραν, αλλά ενδεχομένως πολλά να της έδωσαν με τη νοοτροπία της εθνικής υποτέλειας που τους διακρίνει. Οι καιροί θα το δείξουν. Όσο για τη συμμετοχή του αποδεκατισμένου λαού στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, υπήρξε απογοητευτική.

Όταν μιλούσαν στα προεκλογικά μπαλκόνια οι λαοπλάνοι αρχηγοί του πληρμμύριζε την Αθήνα σε κατάσταση κομματικού παροξυσμού!

Τρανή απόδειξη και της κόποσής του και της ανυποληψίας του στους  φορείς και εκφραστές του σάπιου συστήματος και των εκφυλισμένων συντεχνιών.

Χωρίς ένα ισχυρό εθνικό ηλεκτροσόκ ο «κυρίαρχος» λαός θα πέσει σε πλήρη εθνική αποχαύνωση και κατάθλιψη. Δοχείο για ξένο περιεχόμενο.