Το κράτος κατά Σβώλο

Γράφει ο πολίτης Π. Παπαγαρυφάλλου

Τα όσα εκτυλίσσονται στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας όλα ετούτα τα χρόνια των πολιτικών ληστοσυμμοριών, οι οποίες της συμπεριφέρονται ως κατοχικοί  τύραννοι και θρασύτατοι εκμεταλλευτές, με οδήγησαν στον πειρασμό να παραθέσω τούτη τη φράση του σημαντικού συνταγματολόγου Αλέξανδρου Σβώλου για το τι είναι το κράτος.

Εκεί, λοιπόν, στα τέλη της δεκαετίας του 1910, έγραφε «Το κράτος δικαίου οφείλει να είναι αληθής και αγαθός οικογενειάρχης» (βλ. «Η αναγκαστική απαλλοτρίωση κ.λπ.» στο «Νομικαί  Μελέται», τομ. Α΄, Αθήναι, 1957, σελ. 118). Βέβαια η περί κράτους θεωρίες και απόψεις είναι πολλές και αντικρουόμενες, αρχής γενομένης από το «Κομμουνιστικό

Μανιφέστο» του 1848, το οποίο το χαρακτηρίζει ως «καταπιεστικό και εκμεταλλευτικό μηχανισμό της αστικής τάξης» (για το ζήτημα αυτό βλ. το έργο μου: «Η Κομμουνιστική Ουτοπία», εκδ. 2010, σελ. 239 επ. όπου το κεφάλαιο: «Η μαρξική θεωρία για την κατάργηση του κράτους»).

Αν, λοιπόν, συγκρίνουμε την  άποψη του Σβώλου για το ρόλο και την αποστολή του κράτους και τον τρόπο λειτουργίας του στη σύγχρονη Ελλάδα, διαπιστώνουμε αγεφύρωτες διαφορές.

Το σύγχρονο διεφθαρμένο ελληνικό κράτος όχι μόνο ΔΕΝ ανταποκρίνεται στο ρόλο του «αληθούς και αγαθού οικογενειάρχου», αλλά, αντίθετα, συμπεριφέρεται ως εκδικητής και στρατός κατοχής, σε βάρος του λαού του.