Του Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Τα όσα συμβαίνουν ετούτα
τα χρόνια της μεγάλης θολούρας και της μέγιστης παρακμής στο δημόσιο βίο της
χώρας δεν είναι άμοιρα τόσο από τα συμβαίνοντα στη Βουλή, ως προς τον τρόπο που
αυτή νομοθετεί, όσο και ως προς τις ακολουθούμενες διαδικασίες, οι οποίες
συνδέονται με την ποιότητα του λόγου και της επιχειρηματολογίας, καθώς και της
συμπεριφοράς των βουλευτών.
Εν όψει του ιστορικού
γεγονότος ότι οι πρόγονοί μας αντιμετώπισαν αποτελεσματικά τα ζητήματα αυτά στην
περίφημη Πνύκα, αυτό το αγλάισμα του παγκόσμιου πολιτισμού, καταθέτω μερικά
σχετικά ιστορικά γεγονότα, τα οποία άπτονται της
λειτουργίας της Εκκλησίας του
Δήμου.
Κλεψύδρα: Ένα όργανο
ισηγορίας άγνωστο στου σημερινούς Έλληνες!
Όπως είναι γνωστό, στην
εποχή της Αθηναϊκής Δημοκρατίας τόσο στην Πνύκα όσο και στα δικαστήρια
λειτουργούσε το όργανο της κλεψύδρας, η οποία έσταζε νερό και ήταν
έτσι ρυθμισμένη ώστε να προσδιορίζει και το χρόνο ομιλίας.
Τελείωναν οι σταγόνες
τέλειωνε και ο χρόνος ομιλίας, όπου και αν γινόταν και από όποιον και αν
γινόταν.
Στην αρχαιότητα η
ισηγορία (= ο ίδιος χρόνος ομιλίας και με σωστά επιχειρήματα) αποτελούσε
συστατικό στοιχείο της δημοκρατίας.
Μάλιστα, ο Ηρόδοτος έδινε
τόσο μεγάλη σημασία στην ισηγορία ώστε να την ταυτίζει με την ελευθερία,
ο δε Πολύβιος να την ταυτίζει με την πολιτική ισότητα (για το ζήτημα
αυτό βλ. την τεκμηριωμένη ιστορική έρευνα του φιλόλογου Α. Αντωνάκου κατά του
ιστορικού ερευνητού Κ. Σπίνου με θέμα: «Ελευθερία λόγου και δημοκρατίας»
(εκδ. ΑΜΒΕR HELLAS», Αθήνα, 2004, σελ.
40-41).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου